ผมอายุ26แฟนผม24มีลูกชาย2ปี9เดือน อยู่กินกันมา8ปี เธอเป็นคนรักจริงจังทุ่มเทความรักเป็นผู้ไห้ ตอนนี้ผมอยู่แบบทุกข์ทรมานกว่าจะข่มตาหลับได้แล้วผมทำอาชีพขับรถสิบล้อ ต้องการเวลาพักผ่อนแต่ละวันนอนไม่ถึง4ช.มครับ ที่ไม่ง่วงเพราะในหัวผมมีแต่เรื่องทุกข์มาเป็นเดือนแล้วครับ
สาเหตุที่เธอหมดรัก ผมเข้าใจดีรับรู้ทุกอย่าง ผมเป็นคนติดเกมส์ ไม่ค่อยเอาใจใส่ ลูกเมีย จนเข้าปีที่7เมียผมเริ่มหมดรักและเริ่มเปิดใจไห้มือที่สามเข้ามาเทคเเคร์เธอ ส่วนตัวผมไม่ค่อยมีเวลาไห้ มือที่สามแค่คุยนะครับเพราะไกลกันมาก ผมจับได้ เราก็คุยกัน เค้าทนผมมาตลอด5-6ปีใช้เวลาอีก1ปีเพื่อความเฉยชา เธอไม่เคยพูดในสิ่งที่เธอได้รับ ผมขอโอกาศแก้ตัว แต่ใจเธอรักคนนั้นไปแล้ว แต่พ่อตาเเม่ยายไม่ยอมไห้คบกันครับ
ทางผู้ใหญ่ของเค้าก็ช่วยพูดไห้กลับมาอยู่ด้วยกัน ซึ่งเธอก็กลับมา ผมกลับตัวใหม่ได้1เดือน ผมกลับบ้าน งาาบ้านทุกอย่างผมทำเองหมด เธอทำงานออฟฟิศ สบายๆเล่นมือถือได้ทั้งวัน ผมจะออกขับรถ ประมาณ ตีหนึ่ง ช้าสุดตีสาม กลับเข้าบ้านมาผมก็ ซักผ้า ล้างจาน เก็บห้อง แล้วก็เล่นกับลูกจนหลับทำแบบนี้ทุกวัน แต่ระหว่าง1เดือนนี้ ผมรู้ตลอดว่า เมียผม คอลไลน์ คุยกะอีกคนทุกวัน จนผมเปิดอกพูดว่าจะเอายังไง เธอบอกรับไม่ได้ก็ จากกันด้วยดี ดีกว่ามาตั้งคำถามไห้อึดอัดเเล้วจะเกลียดกันเปล่าๆ
และเราก็เลิกกัน จากกันด้วยดี ผ่านไป4วัน คนที่ทำงานก็ชวนผมไปง้อ และเธอก็กลับมาหาผมอีกครั้ง เธอเลิกติดต่อ กับชายคนนั้น แบบไม่บอกผม ในระหว่างที่เราห่างกัน เธอเป็นคนพูดน้อยต่อยหนักครับ ไม่ชอบอธิบายอะไรยาวๆ เธอกลับมาไห้โอกาศผม เราเหมือนตอนแต่งใหม่ นอนกอดกันทุกคืน จับมือเดิน สามคนพ่อเเม่ลูก ต่างคนต่างหอมต่างหยอกล้อกัน เธอพูดไปพร้อมกับกอดผมว่า เวลาห่างแบบเลิกกัน เธอเห็นในสิ่งที่ผมกลับตัว ผมทำหน้าที่พ่อ ทำหน้าที่สามี ที่แบ่งเบาภาระทุกอย่างของเธอ มันทำไห้เธอเลือกผมอีกครั้ง
แต่ทุกอย่างมัน หนักกว่าเดิม เป็นร้อยเท่า เมื่อผมพลาด ไปน้อยใจ งี่เง่า มัวแต่จี้ถามแต่เรื่องอดีต จนเธอทนไม่ไหว อึดอัด และเกลียดในตัวผมแล้ว ตอนนี้ เธออยู่กับผม แบบไม่พูดคุย ไม่ทำกิจกรรมร่วมกันพ่อแม่ลูก ผมไม่สามารถเข้าไกล้ตัวเธอได้ ท่าทีขยะแขยง แต่ผมเชื่อว่าเธอไม่มีใคร เธอบอกจะอยู่แบบนี้ ไม่พูดไม่ติดต่อทุกช่องทาง ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็เลิก แต่ผมต้องเป็นฝ่ายเดินจากไป เพราะถ้าเธอไป พ่อตาแม่ยาย จะไม่ไห้ลูกไปด้วย แต่ผมไม่สามารถเลิกได้ ผมรักเธอยิ่งกว่าชีวิตผม ตอนนี้ ผมได้แต่หลอกตัวเองว่า เธอกำลังโกรธ เธอกำลังดูผมว่าจะพูดถึงอดีตอีกไหม ผมจะทำหน้าที่พ่อและสามี แบบนี้ ไปตลอดจนกว่าเธอจะเจอคนที่เธอว่าใช่ เธอทนผมมาหลายปี แค่นี้ผมยังน้อยไป คำพูดของเธอ *ผมไม่มีส่วนสำคัญในชีวิตเธอ" "จะไปตายไหนก็ไป" "จะพูดจะทำดีแค่ไหนก็ไม่อยู่ในสายตา" คำพวกนี้ จะออกจากปากเธอเวลาผม งี่เง่าใส่เธอ
สุดท้ายเรื่องทั้งหมด ผมไม่ได้เป็นคนเลวร้ายนะครับ ผมตามใจเธอทุกอย่าง ยอมเธอทุกอย่าง ไม่เคยหสาบคาย ไม่เคยทำไห้เจ็บตัวแม้เเต่แมวข่วน มาตลอด8ปี นะครับ แต่สิ่งที่เธอต้องการคือ การเอาใจใส่ มีเวลาไห้ คอยถามสารทุกข์สุขดิบ รู้ตัววันนี้อาจจะสายไป.
ถาม .. จากประสบการ ภรรยา เรื่องแบบนี้ ผมมีโอกาศจะได้ใจเธอคืนมาไหมครับ ถ้าผมตัดอดีต ที่เธอนอกใจออกไป แล้วทำตัว เสมอต้นเสมอปลายแบบนี้ เงียบ อดทน ไม่เรียกร้องหาความรัก ความสำคัญ
ผมจะอยู่ยังไงทั้งๆภรรยาหมดรัก
สาเหตุที่เธอหมดรัก ผมเข้าใจดีรับรู้ทุกอย่าง ผมเป็นคนติดเกมส์ ไม่ค่อยเอาใจใส่ ลูกเมีย จนเข้าปีที่7เมียผมเริ่มหมดรักและเริ่มเปิดใจไห้มือที่สามเข้ามาเทคเเคร์เธอ ส่วนตัวผมไม่ค่อยมีเวลาไห้ มือที่สามแค่คุยนะครับเพราะไกลกันมาก ผมจับได้ เราก็คุยกัน เค้าทนผมมาตลอด5-6ปีใช้เวลาอีก1ปีเพื่อความเฉยชา เธอไม่เคยพูดในสิ่งที่เธอได้รับ ผมขอโอกาศแก้ตัว แต่ใจเธอรักคนนั้นไปแล้ว แต่พ่อตาเเม่ยายไม่ยอมไห้คบกันครับ
ทางผู้ใหญ่ของเค้าก็ช่วยพูดไห้กลับมาอยู่ด้วยกัน ซึ่งเธอก็กลับมา ผมกลับตัวใหม่ได้1เดือน ผมกลับบ้าน งาาบ้านทุกอย่างผมทำเองหมด เธอทำงานออฟฟิศ สบายๆเล่นมือถือได้ทั้งวัน ผมจะออกขับรถ ประมาณ ตีหนึ่ง ช้าสุดตีสาม กลับเข้าบ้านมาผมก็ ซักผ้า ล้างจาน เก็บห้อง แล้วก็เล่นกับลูกจนหลับทำแบบนี้ทุกวัน แต่ระหว่าง1เดือนนี้ ผมรู้ตลอดว่า เมียผม คอลไลน์ คุยกะอีกคนทุกวัน จนผมเปิดอกพูดว่าจะเอายังไง เธอบอกรับไม่ได้ก็ จากกันด้วยดี ดีกว่ามาตั้งคำถามไห้อึดอัดเเล้วจะเกลียดกันเปล่าๆ
และเราก็เลิกกัน จากกันด้วยดี ผ่านไป4วัน คนที่ทำงานก็ชวนผมไปง้อ และเธอก็กลับมาหาผมอีกครั้ง เธอเลิกติดต่อ กับชายคนนั้น แบบไม่บอกผม ในระหว่างที่เราห่างกัน เธอเป็นคนพูดน้อยต่อยหนักครับ ไม่ชอบอธิบายอะไรยาวๆ เธอกลับมาไห้โอกาศผม เราเหมือนตอนแต่งใหม่ นอนกอดกันทุกคืน จับมือเดิน สามคนพ่อเเม่ลูก ต่างคนต่างหอมต่างหยอกล้อกัน เธอพูดไปพร้อมกับกอดผมว่า เวลาห่างแบบเลิกกัน เธอเห็นในสิ่งที่ผมกลับตัว ผมทำหน้าที่พ่อ ทำหน้าที่สามี ที่แบ่งเบาภาระทุกอย่างของเธอ มันทำไห้เธอเลือกผมอีกครั้ง
แต่ทุกอย่างมัน หนักกว่าเดิม เป็นร้อยเท่า เมื่อผมพลาด ไปน้อยใจ งี่เง่า มัวแต่จี้ถามแต่เรื่องอดีต จนเธอทนไม่ไหว อึดอัด และเกลียดในตัวผมแล้ว ตอนนี้ เธออยู่กับผม แบบไม่พูดคุย ไม่ทำกิจกรรมร่วมกันพ่อแม่ลูก ผมไม่สามารถเข้าไกล้ตัวเธอได้ ท่าทีขยะแขยง แต่ผมเชื่อว่าเธอไม่มีใคร เธอบอกจะอยู่แบบนี้ ไม่พูดไม่ติดต่อทุกช่องทาง ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็เลิก แต่ผมต้องเป็นฝ่ายเดินจากไป เพราะถ้าเธอไป พ่อตาแม่ยาย จะไม่ไห้ลูกไปด้วย แต่ผมไม่สามารถเลิกได้ ผมรักเธอยิ่งกว่าชีวิตผม ตอนนี้ ผมได้แต่หลอกตัวเองว่า เธอกำลังโกรธ เธอกำลังดูผมว่าจะพูดถึงอดีตอีกไหม ผมจะทำหน้าที่พ่อและสามี แบบนี้ ไปตลอดจนกว่าเธอจะเจอคนที่เธอว่าใช่ เธอทนผมมาหลายปี แค่นี้ผมยังน้อยไป คำพูดของเธอ *ผมไม่มีส่วนสำคัญในชีวิตเธอ" "จะไปตายไหนก็ไป" "จะพูดจะทำดีแค่ไหนก็ไม่อยู่ในสายตา" คำพวกนี้ จะออกจากปากเธอเวลาผม งี่เง่าใส่เธอ
สุดท้ายเรื่องทั้งหมด ผมไม่ได้เป็นคนเลวร้ายนะครับ ผมตามใจเธอทุกอย่าง ยอมเธอทุกอย่าง ไม่เคยหสาบคาย ไม่เคยทำไห้เจ็บตัวแม้เเต่แมวข่วน มาตลอด8ปี นะครับ แต่สิ่งที่เธอต้องการคือ การเอาใจใส่ มีเวลาไห้ คอยถามสารทุกข์สุขดิบ รู้ตัววันนี้อาจจะสายไป.
ถาม .. จากประสบการ ภรรยา เรื่องแบบนี้ ผมมีโอกาศจะได้ใจเธอคืนมาไหมครับ ถ้าผมตัดอดีต ที่เธอนอกใจออกไป แล้วทำตัว เสมอต้นเสมอปลายแบบนี้ เงียบ อดทน ไม่เรียกร้องหาความรัก ความสำคัญ