ด้วยความรักครั้งที่ผ่านของผมมันจบลงแบบซ้ำๆ แล้วทุกครั้งที่ต้องจบ ผมก็รู้สึกเจ็บทุกครั้ง ซึ่งทุกครั้งผมมักเป็นฝ่ายบอกเลิกทุกครั้ง คนอื่นมองว่าผมยัง happy หัวเราะและยิ้มตลอดเวลา ดูเหมือนผมจะแข็งแรงน่ะ แต่ลึกๆไม่ใช่เลย

ระหว่างที่กลับมาโสดอีกครั้ง ก็มีคนเข้ามาหลายคนเหมือนกัน (อาจด้วยเกย์มั้งครับ คนเลยเข้าหาง่าย) ทั้งไทยและต่างชาติ หลายคนบอกผมว่าผมเหมาะกับต่างชาติมากกว่า
มีเพื่อนต่างชาติคนหนึ่ง เข้ามาดูแลและเอาใจใส่ผมดีมากๆ ...แต่ผมก็ต้องบอกเขาว่าผมไม่พร้อมจะแชร์ตารางเวลาชีวิตกับเขาในช่วงนี้อยากเป็นเพื่อนไปก่อน ...เขาก็เลยขอยุติและจากไป

อีกคน ...นิสัยดี มองโลกดี ผมก็รู้สึกดีน่ะ (มาก) แต่พอเขาขอ upgrade ความสัมพันธ์ .... ความรู้สึกวันนั้นเหมือนไฟปิด ความกลัวเกิดขึ้นในหัวเยอะไปหมด
สุดท้าย ผมก็บอกลา...ผมไม่พร้อม ....เขาเลยยุติความสัมพันธ์แล้วหายไป

ความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นเพราะผมยังไม่เจอคนที่ใช่จริงๆใช่มั้ยครับ หากผมเจอคนที่ใช่จริงๆผมคงไม่ลังเลที่จะตอบตกลงใช่มั้ย

ผมจึงย้ายคอนโดมาอยู่อีกที่ อยากลบความสัมพันธ์เก่าๆ ออกให้หมด แต่ความโชคร้ายหรือโชคดีไม่รู้เหมือนกัน ด้วยวิวสูงและห้องเป็นผนังกระจก กลางดึกเลยยิ่งเหงา เหงาอย่างไม่คิดว่าจะรู้สึกแบบนี้ได้

ต้องกลับมาใช้ชีวิตคนเดียว กินกาแฟคนเดียว ตกดึกบางวันก็ไปดูหนังคนเดียว เดินห้างคนเดียว
มันเหงาน่ะครับ...แต่ก็ไม่พร้อมที่จะแชร์ตารางชีวิตกับใครจริงๆ