วันนี้ เจ๊จุฬา  ขอดู  ละคร เจ้าเวหา สดๆ อีกสักวัน   วันนี่ เจ๊ ถึงกับต้องกินยาพารา เลย

     ขอเริ่มต้น  กับ ฉากตอนที่พระเอก พาแม่ มาที่ทำการหมออาสา  แล้วแม่ขอคุยกับ หมอช่อ ตามลำพัง  คือ ต้องขอชมคนเขียนบท  ทีทำเอาวินาที
สุดท้าย ในการเผชิญหน้าของหมอช่อ กับ แม่ของนาวิน  ที่สร้างให้ตัวละคร มีมิติขนาดนี้  สรุป วันนี้นะ  คือ แม่ไม่ได้ปลิ้มใครเป็นพิเศษ แต่ที่ทำทุกอย่าง เพราะรักลูกอยากให้ลูก มีคนค่อยดูแล อย่างใกล้ชิด และ เต็มด้วยความรัก  รับ และ รักในสิ่งที่นาวินเป็น ตอนแรก เจ๊ก็คิดว่าจะมาด่า มาห้าม ไม่ให้รักกันสะอีก  แต่สรุป มาสัมภาษณ์ ลูกสะใภ้
ต้องบอกว่า เรียบเรียงบทมาได้ดี   นักแสดงก็เล่นดี  อินกับบท จนเจ๊เขเาถึง จิตวิญญาณการเป็นแม่



มาถึง อีกจุดวันนี้  อันนี้ต้องบอกเลย อย่าเลียนแบบ ฉาก หักคอคนจิ้มเกลือ  ไม่ใช่  หักคอเพื่อปิดปาก ชอบตรงคำพูด ทีาบอกว่า
จะไม่สามารถพูดได้อีก แล้ว ก็หักคอ  ตอนแรก เจ๊คิดว่า จะเอามาเปงผู้ช่วย  ละ คงไม่ทำร้าย แต่สุดท้าย จับหักเลย
เจ๊รูสึกปวดหัวเลย  เหมือนโดนหักคอเจ๊เลยปวดหัวทั้งวันเลย  เพราะเสียวกะฉากนี้

โดยรวม เจ๊อยากดูต่อ เลย  ทนรอสัปดาห์หน้ามิไหว


ยิ่งดู ยิ่งรู้สึกเหมือนดูหนังฝรั้ง เลย การเรียงถาพ จับภาพ  ทำเสียงได้อลังมาก  เป็นแนวหนัง มากกว่าละคร
โดยรวม เจ๊ ติดล่ะอ่ะ  555