สวัสดีค่ะ เรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวความรักของปันเองค่ะ
ตอนนั้นหนูเรียนวิศวะ อยู่ที่สถาบันเเห่งหนึ่งในกทม.ค่ะ อยู่มาวันนึง หนูก็ไปกินเลี้ยงสายกับพี่ๆสายรหัส ช่วงนั้นคือเดือนมกรา ปี58 ค่ะ
หนูได้เจอกับรุ่นพี่คนนึงค่ะ เค้าคนนี้เป็นต้นสายรหัสค่ะ อายุมากกว่าหนู 8ปี หน้าที่การงานดี หน้าตาก็ใช้ได้นะคะ อัธยาศัยดีค่ะ สะอาด สุขุม ใครได้คุยก็เป็นต้องชอบพี่เค้าค่ะ
เเต่คำว่าชอบของหนูในช่วงเเรกที่เจอนั้น คือ " ชอบที่จะอยากคุยกับพี่เค้านะคะ ถ้าเมื่อไหร่ที่พี่เค้าทักมา จะมีความสุขเสมอค่ะ"
นานวันเข้า เราสองคนก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนระยะเวลาย่างเข้า 2 เดือนค่ะ หนูชอบพี่เค้าหนักขึ้นๆ เพราะตอนนั้น ต่างฝ่ายต่างคุยกันไป หยอดกันไป ไอ้เราอ่ะคิดค่ะ เเต่ฝ่ายนั้นคงแค่สนุกๆ จนหนูปรึกษา กับพี่รหัสของตัวเอง ว่าเอาไงดี พี่รหัสเลยบอกว่า ถามไปตรงๆเลย
พอหนูถามไป พี่เค้าก็บอกว่า เอ็นดูแค่น้องคนนึง ตอนนั้นจิ๊ดมากค่ะ เลยหยุดคุยไปเดือนนึงเต็มๆ
1 เดือนผ่านไป หนูทำใจได้เเล้ว เเละรู้เเล้ว ว่าเค้าเป็นคนfriendly ไม่ควรจะให้ใจมากไปกว่านี้ หนูเลยกลับไปคุยค่ะ เเต่กลับกลายเป็นว่า เราเข้ากันได้ดีมากกว่าเดิมอีกค่ะ โทรหากะนทุกวัน วันละ3- 4 ครั้ง คุยกันจนส่งกันเข้านอนเลยนะคะ เป็นเเบบนี้ทุกคืนค่ะ หยอดกันไปมาเหมือนเดิม เเละ หนักขึ้นกว่าเดิม จนกลายเป็นว่า รอบนี้ พี่เค้าบอกเเล้วค่ะ ว่า "พี่ก็ชอบเรานะ แต่เราเด็กเกินไป ห่างกัน 8ปีแหน่ะ" แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ เพราะก็คุยกันมาต่อ ประคอบประคองกันมา ถึงเดือนที่ 6 ตรงกับเดือน พฤษา ปี58 อยู่มาวันนึง หนูเล่าให้พี่เค้าฟังว่า หนูเคยมีปัญหา กับเพื่อนในรุ่นกลุ่มนึงค่ะ เเต่ปัญหามันไม่ได้หนักหนาอะไร มันจบไปเเล้ว เเต่อยู่ๆ พี่เค้าก็ถามถึงเรื่องนี้ เเล้วบอกกับหนูว่า "ปันพี่ชักจะไม่เชื่อใจเราเเล้วนะ ถ้าเรื่องที่พี่รู้มามันเเรงกว่าที่ปันเล่า ปันอธิบายให้พี่เข้าใจได้นะ ที่พี่ถาม เพราะเป็นห่วงนะ"
แต่หนูก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันค่ะว่า วันนั้น เเละ วินาทีนั้น หนูไม่ตอบอะไร นอกจาก " ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ เเต่ถ้าพี่ไม่เชื่อใจหนูแล้ว ก็ไม่มีไรต้องคุยกันค่ะ"
แล้วหนูก็blocked ทุกช่องทางการติดต่อของเราสองคน กลายเป็นว่า วันที่ 21/5/58 คือวันที่เราสองคน จบลงเเบบไม่สวยเลยค่ะ
ด้วยเวลาผ่านไป หนูลองเเอบเข้าไปส่องในIGเค้าค่ะ หนูไม่รู้ว่าเค้าต้องการจะสื่ออะไรถึงหนูไหม เพราะสถานที่เที่ยว ที่หนูไปมา เเละ มุมเดียวกัน กับที่หนูถ่ายรูป พี่เค้าก็ทำเหมือนกันทุกอย่างค่ะ เเต่สิ่งที่ประทับใจมากคือ รูปดอกเมเปิ้ลสีแดง ที่ญี่ป่น เเล้วเขียนว่า " คุณเคยตื่นมา เเล้วคิดถึงใครบางคนไหม" #miss#missyou#mylove#doctor#japan (ตอนนี้หนูซิ่วมาเรียนหมอละค่ะ ดังนั้น #doctorมีลุ้นค่ะ 5555) แต่ก็พยายามบอกกับตัวเอง ว่าเค้าอาจจะคิดถึงผู้หญิงคนเเรก ที่เค้าเคยจีบก็ได้นะคะ เพราะคนนั้นก็เรียนจบหมอค่ะ เเม้ว่าจะเเต่งงานไปแล้วก็ตาม
จากนั้นหนูก็เลยตัดสินใจ ปลดblocked facebookพี่เค้าค่ะ เเล้วส่งข้อความไปหา โดยมีการtagไปหาในigเพื่อให้เจ้าตัวเค้ารู้ก่อน จะได้เขิาไปอ่านค่ะ 555555
สุดท้ายหนูอยากจะถามพี่ๆที่อ่านบทความนี้ค่ะว่า ถ้าเป็นพี่ พี่จะกลับมาคุยต่อไหมคะ เเล้ว สิ่งที่เกิดมาทั้งหมด มันเรียกว่า "รัก"ได้ไหมคะ
หนูสารภาพเลยนะ ว่าหนูยังลืมคนนี้ไม่ได้ ยังคิดถึงเค้าก่อนนอนทุกคืนเลยค่ะ เเม้ว่าจะผ่านมาปีกว่าเเล้วก็ตาม
ขอบคุณสำหรับทุกๆcomments นะคะ
รัก,ชอบ,เอ็นดู หรือ แค่ผูกพันธ์
ตอนนั้นหนูเรียนวิศวะ อยู่ที่สถาบันเเห่งหนึ่งในกทม.ค่ะ อยู่มาวันนึง หนูก็ไปกินเลี้ยงสายกับพี่ๆสายรหัส ช่วงนั้นคือเดือนมกรา ปี58 ค่ะ
หนูได้เจอกับรุ่นพี่คนนึงค่ะ เค้าคนนี้เป็นต้นสายรหัสค่ะ อายุมากกว่าหนู 8ปี หน้าที่การงานดี หน้าตาก็ใช้ได้นะคะ อัธยาศัยดีค่ะ สะอาด สุขุม ใครได้คุยก็เป็นต้องชอบพี่เค้าค่ะ
เเต่คำว่าชอบของหนูในช่วงเเรกที่เจอนั้น คือ " ชอบที่จะอยากคุยกับพี่เค้านะคะ ถ้าเมื่อไหร่ที่พี่เค้าทักมา จะมีความสุขเสมอค่ะ"
นานวันเข้า เราสองคนก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนระยะเวลาย่างเข้า 2 เดือนค่ะ หนูชอบพี่เค้าหนักขึ้นๆ เพราะตอนนั้น ต่างฝ่ายต่างคุยกันไป หยอดกันไป ไอ้เราอ่ะคิดค่ะ เเต่ฝ่ายนั้นคงแค่สนุกๆ จนหนูปรึกษา กับพี่รหัสของตัวเอง ว่าเอาไงดี พี่รหัสเลยบอกว่า ถามไปตรงๆเลย
พอหนูถามไป พี่เค้าก็บอกว่า เอ็นดูแค่น้องคนนึง ตอนนั้นจิ๊ดมากค่ะ เลยหยุดคุยไปเดือนนึงเต็มๆ
1 เดือนผ่านไป หนูทำใจได้เเล้ว เเละรู้เเล้ว ว่าเค้าเป็นคนfriendly ไม่ควรจะให้ใจมากไปกว่านี้ หนูเลยกลับไปคุยค่ะ เเต่กลับกลายเป็นว่า เราเข้ากันได้ดีมากกว่าเดิมอีกค่ะ โทรหากะนทุกวัน วันละ3- 4 ครั้ง คุยกันจนส่งกันเข้านอนเลยนะคะ เป็นเเบบนี้ทุกคืนค่ะ หยอดกันไปมาเหมือนเดิม เเละ หนักขึ้นกว่าเดิม จนกลายเป็นว่า รอบนี้ พี่เค้าบอกเเล้วค่ะ ว่า "พี่ก็ชอบเรานะ แต่เราเด็กเกินไป ห่างกัน 8ปีแหน่ะ" แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาหรอกค่ะ เพราะก็คุยกันมาต่อ ประคอบประคองกันมา ถึงเดือนที่ 6 ตรงกับเดือน พฤษา ปี58 อยู่มาวันนึง หนูเล่าให้พี่เค้าฟังว่า หนูเคยมีปัญหา กับเพื่อนในรุ่นกลุ่มนึงค่ะ เเต่ปัญหามันไม่ได้หนักหนาอะไร มันจบไปเเล้ว เเต่อยู่ๆ พี่เค้าก็ถามถึงเรื่องนี้ เเล้วบอกกับหนูว่า "ปันพี่ชักจะไม่เชื่อใจเราเเล้วนะ ถ้าเรื่องที่พี่รู้มามันเเรงกว่าที่ปันเล่า ปันอธิบายให้พี่เข้าใจได้นะ ที่พี่ถาม เพราะเป็นห่วงนะ"
แต่หนูก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันค่ะว่า วันนั้น เเละ วินาทีนั้น หนูไม่ตอบอะไร นอกจาก " ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ เเต่ถ้าพี่ไม่เชื่อใจหนูแล้ว ก็ไม่มีไรต้องคุยกันค่ะ"
แล้วหนูก็blocked ทุกช่องทางการติดต่อของเราสองคน กลายเป็นว่า วันที่ 21/5/58 คือวันที่เราสองคน จบลงเเบบไม่สวยเลยค่ะ
ด้วยเวลาผ่านไป หนูลองเเอบเข้าไปส่องในIGเค้าค่ะ หนูไม่รู้ว่าเค้าต้องการจะสื่ออะไรถึงหนูไหม เพราะสถานที่เที่ยว ที่หนูไปมา เเละ มุมเดียวกัน กับที่หนูถ่ายรูป พี่เค้าก็ทำเหมือนกันทุกอย่างค่ะ เเต่สิ่งที่ประทับใจมากคือ รูปดอกเมเปิ้ลสีแดง ที่ญี่ป่น เเล้วเขียนว่า " คุณเคยตื่นมา เเล้วคิดถึงใครบางคนไหม" #miss#missyou#mylove#doctor#japan (ตอนนี้หนูซิ่วมาเรียนหมอละค่ะ ดังนั้น #doctorมีลุ้นค่ะ 5555) แต่ก็พยายามบอกกับตัวเอง ว่าเค้าอาจจะคิดถึงผู้หญิงคนเเรก ที่เค้าเคยจีบก็ได้นะคะ เพราะคนนั้นก็เรียนจบหมอค่ะ เเม้ว่าจะเเต่งงานไปแล้วก็ตาม
จากนั้นหนูก็เลยตัดสินใจ ปลดblocked facebookพี่เค้าค่ะ เเล้วส่งข้อความไปหา โดยมีการtagไปหาในigเพื่อให้เจ้าตัวเค้ารู้ก่อน จะได้เขิาไปอ่านค่ะ 555555
สุดท้ายหนูอยากจะถามพี่ๆที่อ่านบทความนี้ค่ะว่า ถ้าเป็นพี่ พี่จะกลับมาคุยต่อไหมคะ เเล้ว สิ่งที่เกิดมาทั้งหมด มันเรียกว่า "รัก"ได้ไหมคะ
หนูสารภาพเลยนะ ว่าหนูยังลืมคนนี้ไม่ได้ ยังคิดถึงเค้าก่อนนอนทุกคืนเลยค่ะ เเม้ว่าจะผ่านมาปีกว่าเเล้วก็ตาม
ขอบคุณสำหรับทุกๆcomments นะคะ