ตักทราย
แถวที่ร้าน มีงานก่อสร้างอยู่ใกล้ เดินผ่านเห็นกองทรายเล็กอยู่กองหนึ่ง มันทำให้เรานึกถึงอาชีพหนึ่ง ที่เหมือนเป็น อาชีพมรดกตกทอดมาเป็นรุ่นๆ ไป จะเล่าให้ฟังว่า
แม่กับพ่อ เคยเล่าให้ฟังว่า อาชีพ ของตากับยาย สมัยก่อน จะทำงานงมกวดงมทรายในแม่น้ำขาย (แม่น้ำแควใหญ่) แม่บอกว่า ตากับยาย จะมีเรือไม้ลำใหญ่ๆ จอดกลางแม่น้ำ แล้วตาก็จะลงไปเก็บกวด ทรายใส่กระป๋องแล้วยกมาเทใส่ไว้ในเรื่อ แล้วก็เอาไปขาย เราไม่เคยเห็นและสัมผัส แต่ว่ามันเป็นการฟังจากพ่อกับแม่ ปู่ ย่าฯลฯ (สงสัยจะเรื่อลำนี้แหละที่พ่อพาแม่หนี)
มาถึงเรา ตอนเด็กๆ ไปอยู่บ้านยายบ่อย บ้านยายกับตาอยู่ ที่ท่าทรายชุกกุ่ม ถ้าถามคนเมืองกาญจน์ ใครก็รู้จัก ยายกับน้าๆ ก็จะมีอาชีพหนึ่ง คือ "ตักทราย" พอมีเรื่อทรายมาจอดที่ท่า เรากับน้าๆ ยาย ก็จะวิ่งขึ้นไปบนเรื่อทรายทันทีไม่รอช้า แม่เราก็ทำอาชีพนี้เช่นกัน
ผลพลอยได้จากการที่ติดมากับเรื่อขนทราย หรือ หอย บ้างทีก็ปลา เราก็เก็บหอย ก่อนเลย เพื่อเอาไว้ให้ยายไปผัดใส่ใบโหรภา (เขาเรียกว่าหอยทรายหรือเปล่าไม่แน่ใจ)
สายพานเริ่มเดิน รูระบายทรายเปิด เราอยู่ข้างบนเรื่อทรายกัน ก็คาดเดาว่าช่วงไหนเป็นช่วงที่ตรงกับรูระบายทราบลงไปบนสายพาน เราก็จะใช้ พัว เจาะทันที พอทรายยุบและเริ่มไหลลงไป เราก็จะเริ่มใช้พัวตักไปจนหมดลำเรื่อ เรื่อก็จะลอยสูงขึ้น
พอทรายหมดลำเรือยังไม่เสร็จ เราต้องลงไปใต้ท้องเรื่ออีกเพือไปตักทรายที่มันอาจจะกระเด็ดออกจากสายพาน จนหมด สภาพใต้ท้องเรื่อ ก็น่ากลัวละ มืด เราจะเห็นสายพานยาวๆ วิ่งจากท้ายเรื่อมาหัวเรื่อมีน้ำไหลตามสายพานมากมาย เพื่อลำเลียงทรายออกจากเรื่อ เราก็เริ่มตักทรายปนน้ำ ใส่สายพานให้หมด และก็ขึ้นมา นี้ถือว่าเสร็จงาน
เท่าที่จำได้ น้าๆ นี้มือตักเลย
เราว่าอาชีพนี้ มันตกมาถึงแม่เราเลยน่ะ ตอนนี้แม่ก็ยังทำอาชีพที่เกี่ยวกับทรายอยู่ คัดแยกทราย เผาทราย กรอกทราย ตักทราย ขายทราย หัวหน้าโรงทราย ตอนนี้ตำแหน่งแม่ คือ ผู้เชียวชาญและชำนาญการเรื่อง "ทราย" (ตำแหน่งนี้ตั้งให้แม่เอง)
ได้มองย้อนไป อาชีพตักทรายมันก็เป็นอาชีพหนึ่งที่ตรึงใจ ถึงแม้ว่ามันจะนานแล้ว ก็ถือว่ามันมีคุณค่ากับเรามาก อีกอาชีพหนึ่งเลยทีเดียว
ตอนนี้เลยกลายเป็น "บ้านทรายทอง"
ตักทราย
แถวที่ร้าน มีงานก่อสร้างอยู่ใกล้ เดินผ่านเห็นกองทรายเล็กอยู่กองหนึ่ง มันทำให้เรานึกถึงอาชีพหนึ่ง ที่เหมือนเป็น อาชีพมรดกตกทอดมาเป็นรุ่นๆ ไป จะเล่าให้ฟังว่า
แม่กับพ่อ เคยเล่าให้ฟังว่า อาชีพ ของตากับยาย สมัยก่อน จะทำงานงมกวดงมทรายในแม่น้ำขาย (แม่น้ำแควใหญ่) แม่บอกว่า ตากับยาย จะมีเรือไม้ลำใหญ่ๆ จอดกลางแม่น้ำ แล้วตาก็จะลงไปเก็บกวด ทรายใส่กระป๋องแล้วยกมาเทใส่ไว้ในเรื่อ แล้วก็เอาไปขาย เราไม่เคยเห็นและสัมผัส แต่ว่ามันเป็นการฟังจากพ่อกับแม่ ปู่ ย่าฯลฯ (สงสัยจะเรื่อลำนี้แหละที่พ่อพาแม่หนี)
มาถึงเรา ตอนเด็กๆ ไปอยู่บ้านยายบ่อย บ้านยายกับตาอยู่ ที่ท่าทรายชุกกุ่ม ถ้าถามคนเมืองกาญจน์ ใครก็รู้จัก ยายกับน้าๆ ก็จะมีอาชีพหนึ่ง คือ "ตักทราย" พอมีเรื่อทรายมาจอดที่ท่า เรากับน้าๆ ยาย ก็จะวิ่งขึ้นไปบนเรื่อทรายทันทีไม่รอช้า แม่เราก็ทำอาชีพนี้เช่นกัน
ผลพลอยได้จากการที่ติดมากับเรื่อขนทราย หรือ หอย บ้างทีก็ปลา เราก็เก็บหอย ก่อนเลย เพื่อเอาไว้ให้ยายไปผัดใส่ใบโหรภา (เขาเรียกว่าหอยทรายหรือเปล่าไม่แน่ใจ)
สายพานเริ่มเดิน รูระบายทรายเปิด เราอยู่ข้างบนเรื่อทรายกัน ก็คาดเดาว่าช่วงไหนเป็นช่วงที่ตรงกับรูระบายทราบลงไปบนสายพาน เราก็จะใช้ พัว เจาะทันที พอทรายยุบและเริ่มไหลลงไป เราก็จะเริ่มใช้พัวตักไปจนหมดลำเรื่อ เรื่อก็จะลอยสูงขึ้น
พอทรายหมดลำเรือยังไม่เสร็จ เราต้องลงไปใต้ท้องเรื่ออีกเพือไปตักทรายที่มันอาจจะกระเด็ดออกจากสายพาน จนหมด สภาพใต้ท้องเรื่อ ก็น่ากลัวละ มืด เราจะเห็นสายพานยาวๆ วิ่งจากท้ายเรื่อมาหัวเรื่อมีน้ำไหลตามสายพานมากมาย เพื่อลำเลียงทรายออกจากเรื่อ เราก็เริ่มตักทรายปนน้ำ ใส่สายพานให้หมด และก็ขึ้นมา นี้ถือว่าเสร็จงาน
เท่าที่จำได้ น้าๆ นี้มือตักเลย
เราว่าอาชีพนี้ มันตกมาถึงแม่เราเลยน่ะ ตอนนี้แม่ก็ยังทำอาชีพที่เกี่ยวกับทรายอยู่ คัดแยกทราย เผาทราย กรอกทราย ตักทราย ขายทราย หัวหน้าโรงทราย ตอนนี้ตำแหน่งแม่ คือ ผู้เชียวชาญและชำนาญการเรื่อง "ทราย" (ตำแหน่งนี้ตั้งให้แม่เอง)
ได้มองย้อนไป อาชีพตักทรายมันก็เป็นอาชีพหนึ่งที่ตรึงใจ ถึงแม้ว่ามันจะนานแล้ว ก็ถือว่ามันมีคุณค่ากับเรามาก อีกอาชีพหนึ่งเลยทีเดียว
ตอนนี้เลยกลายเป็น "บ้านทรายทอง"