เราอยู่กับแฟนมา11ปีแล้วค่ะ

เค้าจะมีนิสัยอย่างนึงคือเป็นคนไม่ชอบพูดตรงๆ
ยกตัวอย่างเช่น ครั้งนึงน้องชายนัดให้ไปรับที่สนามบิน
แต่รถติดมาก ยังงัยก็ไปไม่ทันตามนัดแน่ๆ
พอน้องโทรตาม เค้ากลับบอกว่า ใกล้ถึงแล้ว อีกสิบห้านาทีจะถึง (ทั้งที่จริงต้องใช้เวลาอย่างน้อย45นาทีขึ้นไป)
น้องมันก็โทรมาตามใหม่อีกหลายรอบ เค้าก็ยังพูดคำเดิม ใกล้ถึงแล้วๆ อีกสิบนาที อีกห้านาที พูดหลอกเค้าไว้อย่างนั้น
เราถามเหตุผลว่าทำไมไม่บอกเค้าไปตามจริงว่ารถติด เค้าจะได้เอาเวลาที่รอไปทำอย่างอื่น ไปทานข้าว หาร้านนั่งอะไรก็ว่าไป
เค้าบอกว่า -- ไม่อยากให้น้องรู้สึกว่ารอนาน เลยพูดแบบนั้นไป--

บางครั้งเรากับแฟนก็ไปกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนๆ แฟนเราเป็นคนขับรถ ถามความเห็นเพื่อนๆว่าจะกินอะไรกันดี
สุดท้ายเพื่อนลงมติไปกินเสต็ก (เราเองรู้ว่าแฟนไม่อยากกินแน่ๆเพราะเค้าเพิ่งกินมาไม่กี่วัน)

แฟนเราก็จะเริ่มพูดขึ้นมาทำนองว่า เอ้อ มีร้านเปิดใหม่ด้วยนะ ชาบู อยู่ตรงนั้นตรงนี้ เออบุฟเฟต่์ซีฟู้ดก็มีนะ
เพื่อนๆก็ยังไม่เฉลียวใจ ว่าแฟนเราไม่อยากกิน ทุกคนยังยืนยันเป็นเสียงเดียวว่า "กินเสต็ก"
เวลาผ่านไปสิบนาที ทุกคนคุยกันสนุกสนาน แฟนก็จะวกกลับมาพูดเรื่องเดิม "เอ้ย ชาบูมันมีโปรด้วยนะ"

ตอนนี้เพื่อนๆเริ่มรู้ตัว เลยถามแฟนเราตรงๆว่า "แกอยากกินชาบูใช่มั้ย งั้นไปกินชาบูกันก็ได้นะ"
แฟนเราเค้ารีบปฎิเสธพร้อมพูดทันทีเลย "ป่าวๆ เห็นร้านมันเปิดใหม่ ยังไม่เคยไปลองเหมือนกัน แค่พูดถึงเฉยๆ"
สุดท้ายพอไปถึงร้านสเต็ก แฟนเราก็ไปนั่งแบบซึมๆ ไม่ค่อยกิน ไม่ค่อยคุยอะไร
(เค้าเป็นคนเรื่องมากเรื่องกิน เจออะไรไม่ถูกปากแอบเอามาบ่นเป็นวรรคเป็นเวร )
พออยู่กันแค่สองคน เราก็ถามเค้าว่าทำไมไม่พูดออกมาตรงๆ
ก็เข้าอีหรอบเดิม ปฎิเสธเราว่า เปล่านะ ไม่ได้อยากกินชาบู กินอะไรก็ได้ กินเสต็กก็ได้

สุดท้ายเรื่องที่พีคและเราหนักใจที่สุด
คือมีหลายสถานการณ์ เค้าชอบเปิดช้อยส์ให้เราเลือก แต่พอเราเลือกไม่ตรงใจเค้า
เค้าจะหาคำพูดอ้อมค้อม หว่านล้อม ให้เราเปลี่ยนใจ "โดยที่ต้องดูเหมือนเป็นความเห็นของเราเองด้วยนะ"

ยกตัวอย่างสถานการณ์เช่น ซื้อป๊อบคอร์น กับน้ำอัดลมหน้าโรงหนัง
เค้าสั่งป๊อบคอร์นเสร็จแล้ว แต่ยังเลือกไม่ได้ว่าจะ"กินน้ำอะไร"
แฟน (หันมาถามเรา): ตัวเองอยากกินน้ำอะไร
เรา : แล้วแต่ตัวเองนะ อยากกินไรเลือกเลย"
----- เวลาผ่านไปอึดใจ เค้าก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะกินน้ำอะไร และหันมาถามเราอีกรอบ -----
แฟน:  "สไปรท์ น้ำแดง โค้ก ตัวเองเอาอะไรดี"
เรา(เริ่มรำคาญ เลยตอบไปว่า): "เอาสไปรท์ ไปสั่งมาเลย"
แฟน (หันมามองเรา ทำหน้าลังเล) : "น้ำแดงก็มีนะ"
เรา : อ๋อ ตัวเองอยากกินน้ำแดงใช่มั้ย สั่งได้เลย
แฟน: เปล่าๆ น้ำอะไรก็ได้ ตัวเองเลือกเลย
เรา: งั้นก็สไปรท์
--------แฟนเดินไปหน้าเคาท์เตอร์แต่ยังไม่ยอมสั่ง หันมามองเราหน้าจ๋อยๆ----------
แฟน: ตัวเองจะเปลี่ยนมั้ย กินแล้วเดี๋ยวปวดท้องรึเปล่า
เรา: ทำไมล่ะ มันมีสั่งอย่างอื่นที่ไม่ใช่น้ำอัดลมด้วยเหรอ
แฟน: เปล่าๆ มีให้เลือก น้ำแดง โค้ก
เรา : นี่ตัวเองอยากกินน้ำแดงใช่มั้ยอ่ะ สั่งเลยนะ
แฟน : เปล่าๆ ไม่ได้อยากกินน้ำแดง
------ แฟนรีบหันไปสั่งสไปรท์ หน้าจ๋อย จ๋อยยันหนังจบ จ๋อยยันกลับบ้าน
กลับมาซึมกะทือ ไม่พูดไม่จา นั่งเงียบๆคนเดียว------------

จริงๆแล้วเราเข้าใจเค้าค่ะ ว่าเค้าต้องการอะไร
อยู่กันมาสิบปี มันมีเหตุการณ์ลักษณะแบบนี้ตั้งแต่เรื่องเล็กยันใหญ่
แต่เราเบื่อที่ต้องมาเจอการหว่านล้อมลักษณะนี้ และอยากให้เค้าพูดตรงๆ ในสิ่งที่เค้าต้องการ

เราไม่เคยเหวี่ยง ไม่เคยว่าอะไรใส่เค้าเลย ให้อำนาจการตัดสินใจกับเค้าตลอด
คำว่า"ตัวเองตัดสินใจเลย.... ตัวเองเลือกเลย" เป็นคำติดปากของเรา เพราะเราเป็นคนง่ายๆอะไรก็ได้
แต่มันรู้สึกแย่เวลาที่เราตัดสินใจอะไรไปแล้ว เค้าไม่เคารพการตัดสินใจของเรา
พยายามบิดเบือนความคิดเราให้เป็นอย่างที่เค้าอยากได้ยิน ทั้งๆที่แค่เค้าพูดมาว่าเค้าอยากได้อย่างไหนก็จบแล้ว เราไม่โกรธ
เราขี้เกียจมานั่งเดาใจ อะไรจะถูกใจเค้า ไม่ถูกใจเค้า

เรื่องนี้เคยพูดตรงๆ เปิดใจกับเค้าแล้ว แต่เค้าปฎิเสธตลอด ว่าเค้าไม่ใช่คนแบบนั้นค่ะ
เพื่อนๆมีความเห็นยังงัยกันบ้างคะ เราควรทำยังงัยดี หรือควรทำใจยอมรับมุมนี้ของเค้า