ไม่รู้จะเล่ายังไง
ตอนนี้มันจุกอกเหลือเกิน
คิดถึงลูกช้างตัวนั้น T^T
ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง

คือระหว่างขับรถไปทำงานช่วงเช้าๆหน่ะค่ะ
บังเอิญเหลือบไปเห็นควาญช้าง 3 คน
กำลังจูงลูกช้างเร่ขายอ้อยอยู่ข้างทาง
ด้วยความสงสารและอยากเล่นกับช้างน้อย
เลยแวะจอดรถช่วยซื้ออ้อยเพื่อป้อนลูกช้าง


สังเกตดูอ้อยที่อยู่ในถุงนะ มีอยู่ 5 ชิ้นเล็กๆบางๆ สีคล้ำๆออกสีส้มๆแห้งๆ
แล้วลักษณะลูกช้างก็ดูผอมจนเห็นโหนกกระดูกสันหลัง
ท่าทางไม่มีความสุขสักเท่าไหร่ ดูเหนื่อยๆ (ควาญบอกว่าพานั่งรถมาจากบุรีรัมย์)
ยิ่งลักษณะควาญช้าง 3 คนก็ตัวผอม ดำ มีรอยสักตามตัว มีผ้าโพกหัว
ตามเซนส์เราคือดูไม่น่าไว้วางใจสักเท่าไหร่ ไม่น่าจะเป็นลักษณะของคนรักสัตว์
ถามไถ่ควาญช้างว่าลูกช้างผอมไปหรือเปล่า พวกนั้นตอบว่า "นี่มันอ้วนแล้วพี่"
โห ไอ้เราก็นึกในใจนะว่าแบบนี้เนี่ยนะเรียกอ้วน บ้าไปแล้ว
ด้วยอะไรก็ไม่รู้นะ ก่อนกลับเราขอถ่ายรูปช้างและควาญช้างไว้ด้วย
เผื่อมีเหตุอะไรหน่ะ T^T แบบว่าๆเป็นห่วงช้างอ่ะค่ะ
คิดไว้ว่าถ้าร่ำรวยมีเงินพอก็อยากจะขอซื้อช้างมาเลี้ยงดูซะเองเลย T^T

เฮ้อ พอจะมีวิธีไหนพอจะช่วยเหลือช้างที่เร่ร่อนในเมืองบ้างรึเปล่าคะ
มีหน่วยงานไหนที่รับผิดชอบดูแลเรื่องนี้บ้าง
อยากให้เรื่องจูงช้างหากินในเมืองแบบนี้หมดไปจากสังคมไทยเราสักที
จากที่หาข้อมูลมาเชื่อว่าคนไหทยหลายๆคนไม่เห็นด้วยกับการจูงช้างหากินเพราะสงสารช้าง

แล้วมันผิดกฎหมายริเปล่าคะทำแบบนี้ คนธรรมดาอย่างเราๆจะช่วยอะไรช้างได้บ้าง
แบบนี้มันเรียกว่า "ช้างเลี้ยงคน" ชัดๆ เหมือนเแาช้างมาเป็นตัวประกันไงไม่รู้
ถ้าเราช่วยซื้ออ้อย ก็เหมือนกับว่าเราส่งเสริมให้เขาทำแบบนี้
แต่ถ้าไม่ช่วยซื้อก็กลัวว่าช้างจะหิวโหย T^T

ปล. ใครก็ได้ หน่วยงานไหนก็ได้ ช่วยลูกช้างเชือกนั้นที
ช่วยสืบว่ามันยังสุขสบายดีหรือเปล่า มันมีเจ้าของที่ใจดีมั้ย
ใช่เจ้าของจริงๆหรือเปล่า แล้วแม่ช้างล่ะอยู่ไหน เราพอมีรูปที่ถ่ายไว้วันนั้นเผื่อมีเหตุฉุกเฉินอะไร
หากท่านมีจิตใจอยากช่วยเหลือช้างเชือกนี้จริงๆรบกวนติดต่อมาทางดิฉันหน่อยนะคะ

ขอบคุณค่ะ