ขอเล่า..เลยละกันครับ คือผมกับแฟน อายุห่างกัน 14ปี เราเพิ่งจะคบกันได้ไม่นานครับ พอเราเริ่มคบกันได้2-3วัน ผมก็ต้องมาทำงานที่ ตปท ครับ ซึ่งช่วงที่ผมมาทำงาน แฟนผมก็ยังปิดเทอมอยู่ ผมก็โทรหาเธอทุกวัน ผมใส่ใจรายละเอียด ทุกอย่างเกี่ยวกับแฟนผม เธอมักจะเล่าเรื่องเก่าๆของเธอให้ผมฟังอยุ่ เสมอ ไม่ว่า..จะเรื่องครอบครัว ความรัก ว่าเธอเคยผ่าน เคยเจออะไรมาบ้าง จนผมต้องถามย้อนกลับไปว่า ทำไม? ถึงเล่าให้เราฟังหมด เธอก็บอกว่า ดีกว่าที่ผมต้องไปรู้จากปากของคนอื่น  จนมีวันหนึ่ง ซึ่งมีเหตุการณ์ ร้ายแรงเกิดขึ้นกับเธอ ถึง2ครั้ง ซึ่งต้นเหตุ ก็มาจากผม ซึ่งผมคิดว่า..ถ้าเป็นคนอื่นที่เจอแบบเธอ ก็คงไม่มีใคร ที่จะคบกับผมต่อไป ผมก็ได้บอกเธอว่า..ทุกอย่างตอนนี้ มันขึ้นอยู่กับเธอ ว่าจะคบกันต่อหรือไม่
เธอก็บอกว่า เธอเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น ว่ามันเป็นยังไง ยังไงเธอก็จะอยู่ข้างๆผม ไม่ทิ้งกัน แต่..เธอก็ยังหวั่นๆอยุ่ในใจว่า..ผมจะทำเหมือนแฟนเก่าของเธอ ทุกวันนี้..เราคบกัน เธอยังปกปิด สถานะผมกับเธอไว้ มีแค่ คนที่สนิทกับเธอแค่ 1-2คนที่รู้ ซึ่งตรงนี้ บางครั้งมันก็ทำให้ผมอึดอัด
1.เราขึ้นสถานะในเฟส แต่เธอซ่อนสถานะ ให้เห็น เฉพาะเธอคนเดียว
2.แทค อะไรในเฟสเธอ เธอไม่รับแทค
3.เธอไม่เคยจำอะไรที่สำคัญๆเกี่ยวกับ พอเราถาม เธอก็บอกว่า ลืม!! ซึ่งเป็นทุกครั้ง
4.เธอมันจะจำเรื่องของตัวเอง เสมอ
5.หรือว่าเธออยากมีดลกส่วนตัว ตามวัยของตัวเอง
ทุกคนคิดว่าไงครับ หรือ เพราะผมใส่ใจรายละเอียดมากเกินไปหรือเปล่า ผมคิดว่า..บางทีเรื่องเล็กๆน้อยๆ มันก็สำคัญเหมือนกันหมด ผมควรทำไงดีครับ