คือเรื่องของฉันกับเขา มันเริ่มต้นจากการพบกันในการทำกิจกรรมต่างโรงเรียนในสมัยมัธยม
แล้วหลังจากนั้นก็ได้แยกย้ายกันไป ซึ่งเขาอยู่ไกล และค่อนข้างแตกต่างกันทั้งด้านศาสนาและสังคม
แต่เมื่อฉันได้พูดคุยกับเขาก็รู้สึกดีบอกไม่ถูก ซึ่งเขาไม่เคยทักมาก่อนไม่ว่าจะเป็นก่อนคบหรือหลังคบเป็นแฟน
แต่เขาก็ไม่เคยบอกเรื่องราวของเขาให้ฉันได้รู้ ฉันไม่รู้ว่าทำไมต้องปิดบังกันด้วย หรือเขาไม่ต้องการให้ฉันเขาไปในโลกของเขา
ขนาดครอบครัวของเขา พี่น้องของเขาก็ไม่เคยบอกว่าชื่ออะไร? คงไม่ต้องเดานะคะ เขาไม่เคยพาฉันไปหาพ่อแม่
ทำอาชีพอะไร ที่ไหน? ก็ไม่บอก (ฉันเป็นแฟนที่ไม่รู้ว่าแฟนทำอาชีพอะไร สถานที่ทำงานอยู่แถวไหน? รู้แค่น่าจะเกี่ยวกับสายที่เขาเรียน)
เหนื่อยไหม? มีความสุขเปล่า? ถามไปไม่เคยได้คำตอบ กวนกลับมาอย่างเดียว คือบางทีก็อยากเป็นคนที่คอยรับฟังเขาบ้าง
เหมือนคุยกับฉันเล่นๆไปวันๆ ไม่ได้คิดอยากให้เป็นที่ปรึกษา หรือคู่ชีวิตอะไรทั้งนั้น
แต่ดันขอคบเป็นแฟน ประกาศตัวในเฟส คนต่างพายินดี เพราะฉันแอบชอบเขามานานตั้งแต่ปีหนึ่งจนปัจจุบัน
แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่า เขาคิดอะไร รู้สึกอย่างไรกับฉัน ที่ขอคบเป็นแฟนเพราะรู้สึกตรงกัน หรือแค่สงสารที่ฉันแอบชอบอยู่ตั้งนาน
เพราะฉันเคยบอกเขาไปแล้วถูกเขาปฎิเสธ ก่อนจะคุยกันใหม่แล้วเขาก็มาขอเป็นแฟน
ฉันอยากรู้ว่า ผู้ชายที่เขารักแฟนของเขาแสดงออกอย่างไร? แล้วมีเหตุผลอะไรที่ต้องปิดบังทุกเรื่องกับผู้หญิงที่เรียกว่าแฟน?


            บางทีการไม่สถานะก็ไม่เจ็บเท่ากับการมีสถานะ แต่ดูเหมือนไม่ได้อยู่บนโลกกับเขา
และเจ็บกว่าการถูกละเลย คือการที่ไม่ละเลยแต่ไม่เคยให้เข้าใกล้ได้มากกว่าเดิม
คนที่ไม่มีสถานะบางทีก็ดีกว่ามีสถานะชัดเจน แต่การกระทำคลุมเครือ
และภาพหวานๆในเฟส อาจเป็นภาพเบลอในชีวิตจริงก็ได้
ลองช่างใจดูว่าสิ่งใดเจ็บกว่ากัน