ไม่ใช่เหตุผลเรื่องหน้าตา สรีระ ชาติพันธุ์วิเศษวิโสอะไรเลยนะ จากใจ เพราะไม่ใช่วัย puppy love แล้ว

แค่เรารู้สึกว่ารสนิยมการใช้ชีวิตเราไม่น่าเข้ากับเพศตรงข้ามที่เป็นคนไทยแน่นอน

เคยรู้จักผู้หญิงเกาหลีหลายคน เรารู้สึกโอเคกับความคิดของผู้หญิงประเทศนี้จัง

แต่สุดท้าย เวลาผันผ่าน ชีวิตต่างคนก็แยกย้ายกันไป

มาถึงวันนี้ เราก็ยังคงอยู่คนเดียว และมองหาคนที่คาดว่าน่าจะ "ใช่" ภายใต้สภาพสังคมที่เรามองเท่าไหร่ก็คงไม่เจอ

เราเป็นคนที่มีหัวคิดแปลกๆ ด้วยล่ะ จะว่าอินดี้ก็ได้ แม้แต่เพื่อนสนิทยังหาคนที่คุยถูกคอจริงๆ ไม่ได้เลย

ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มันเป็นเซ้นส์ใช่ไหม หรือคิดไปเอง กับความรู้สึกนี้ที่ว่า คู่ของเราอยู่ต่างประเทศจริงๆ
จากประสบการณ์ที่ผ่านมา...