ขอระบายหน่อยแล้วกัน อึดอัดมาก คืองี้ค่ะ ตอนนี้แฟนเราประสบอุบัตเหตุ มีเหลือดออกในสมอง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ให้อาหารทางสายยาง และพูดไม่ได้หรือไม่พูดเราไม่รู้ เวลาเราไปเยื่ยม เขาแค่มองเรา เขาทำได้แค่นั้น แล้วทีนี้คนรอบข้างรวมถึงพ่อแม่ ก็บอกกับเราจะไปอะไรกับแฟนเรานักหนา ต่อให้มันหายได้มันก็ไม่เหมือนเดิม กรรมใครกรรมมัน เรารู้และเข้าใจ แต่จะให้เราทิ้งแฟนเราไปดื้อๆงั้นหรอ จะไม่ให้เราคิดหรือว่าห่วงอะไรเลยหรอ คือเราไม่เข้าใจ หรือเหตุผลแค่ แฟนเราไม่มีไม่ได้รำ่รวย เหมือนกับเรา (คือบ้านแฟนเราก็พอมีพอใช้อ่ะต่างกันกับบ้านเรา) แค่นั้นหรอ  เราไม่ได้รักแฟนเราที่เขามีหรือไม่มี  เราไม่ใจอ่ะ เราไม่เข้าใจความคิดของผู้ใหญ่เลย
ปล.เราเป็นแค่แฟนกัน เรายังไม่ได้แต่งงานและไม่ได้อยุ่ด้วยกัน