สวัสดีครับ ชาวพันทิปทุกคน ผมอยากได้คำแนะนำครับ ผมอายุ 17 ปีครับ มีวุฒิ ม.3 ไม่เรียนต่อครับ ตอนแรกเรียน แต่เรียนไม่จบเพราะ ที่บ้านไม่มีเงินครับ.เลยออกมาทำงาน บ้านผมอยู่ต่างจังหวัดครับ
เข้ามาทำงานกับคนรู้จัก ที่ขอนแก่นครับ เป็นงานใช้แรง รายได้ก็ อาทิตย์นจะอยู่ ประมาณ 1,800-2,200 บาท ( สมัยมาทำงานแรก เพราะ ช่วงนั่นของมีเยอะ)
แต่ไม่รู้จักเก็บครับ ผมไม่เที่ยว ไม่กินเหล้านะครับ เงินที่หมดไปด็พวกเสื้อผ้า ของกินเป็นส่วนใหญ่ เอาเป็นว่าข้ามเลยละกัน เพราะถ้าเล่ามันยาวมากครับ

วันพรุ่งนี้ผมจะลาออกจากงาน ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมทนกับนิสัยคนที่นี่ไม่ได้ ตามจริงผมก็ทนมา เกือบๆหนึ่งปีแหละครับ โดนคนที่ทำงานด้วยเอาเปรียบ ผมทำงานเยอะกว่า เหนื่อยกว่า แต่ได้เงินเท่ากัน ผมโดนเอาเปรียบแบบเนียนประจำ แต่ผมพูดไรไม่ได้ก็ต้องเงียบแหละครับ (ปัจจุบันคนนั้นอดกไปแล้ว) แล้วก็อีกหนึ่งเรื่อง คือ ตอนแรกผมไม่มีที่ไปครับ เค้าเลยเอามาทำงานอยู่ด้วย ค่าไฟฟรี น้ำฟรี เหมือนอยู่แบบกันเองอ่ะครับ แบบพี่น้องครอบครัวเลย บางคนบอกมันดีนะสบาย แต่สำหรับผมนะ หากเราอยู่แบบกันเองอย่าลืมว่า เราเป็นส่วนหนึ่งของพวกเค้าแล้ว ยังไงต่อล่ะครับ ผมไม่ขอเล่าแล้วกันมันยาวครับ
พออยู่แบบกันเอง นานๆไปเราเริ่มรู้นิสัยของแต่ละคน
ว่าเป็นยังไง ตอนแรกผมก็ไม่สนไรหรอกครับ แต่พอนานๆไป ผมก็เริ่มทนไม่ไหวครับ บ้านนี้มีรถมอไซต์อยู่ 2 คัน คันนึงผมใช้ (เป็นคนพี่ที่เอาผมมาทำงานด้วย) อีกคันนึง (เป็นรถน้องสาวเค้า) ตอนแรกก็ดีอยู่ แต่พอรถน้องสาวเค้าไม่ดีเค้าก็เอามาเปลี่ยนกับผม หลายคนอาจจะคิดว่าเค้าจะเอาไปใช้ตอนไหนก็ได้ใช่มั้ยครับ แต่อันนี้ของใครของมัน ผมใช้ผมดูแลตลอด แต่เค้าก็มาเอาไปแบบเฉยๆเลย เหมือนโยนขี้มาให้อะครับ เวลารถคันที่เค้าใช้ไม่มีน้ำมัน ก็จะเอามาเปลี่ยน ผมก็เฉยๆนะตอนแรกอ่ะแต่คือคนเรามันก็มีความอดทนอะครับ หมวกกันน็อกผมซื้อมาใหม่ เค้าก็เอาไปใช้ แต่ผมก็ไม่กล้าทวงนะ กลับเกรงใจเฉยเลย เวลาขี่ทำงานผมต้องทนแดดร้อน คอยดูตำรวจอีก รถก็ไม่ค่อยดีครับ ผมอยู่แบบนี้มานานพอสมควร จนเค้ามีปากเสียงกับพี่ชายเค้าจนเค้าออกรถใหม่ แล้วยังไงต่อ ผมก็ได้คืน แต่แบบได้มาเค้าใช้แล้วไม่รักษาเลย สรุปผมได้ขี้อีกแล้ว ยังมีอีกหลายเรื่องครับ น้องสาวเค้าทำกับผม แต่แม่เค้าก็ไม่เคยว่าไรเค้าเลยนะครับ ทั้งๆที่ทุกคนก็เห็นสิ่งที่เค้าทำ ... อันนี้ก็ขอเล่แต่นี้เลยแล้วกัน...

ต่อไปครับ เมื่อสองวันที่แล้ว ผมไปเอาของต่างจังหวัด ซึ่งก็เหมือนเดิมทุกครั้ง ลูกพี่ผม ปล่อยให้ผมทำงายอยู่คนเดียวประจำ เค้าไปเล่นไพ่ทุกครั้ง แต่พอเวลาเค้ากับมา ทุกครั้งเค้าก็เร่งผมให้ทำงานไวๆ ทั้งๆที่เค้าน่าจะมาทำงายให้มันเสจตั้งแต่แรก เป็ยแบบนี้ประจำครับ ผมก็ทนไป แต่มีอยู่วันนึง แม่เค้าโทรมา ถามว่าลูกพี่ผมอยู่ไหน ด้วยความที่แบบ จริงๆวันนั้นผมขึ้นของเสจแล้วนะ รอออกรถ ผมนั่งรอมา 5 ชั่วโมง มาต่อเลย ผมก็แบบ บอกไปตรงๆเลย คือ ผมก็ยังไม่ได้กินข้างอะครับ บางวันข้าวเช้ากินตอนเที่ยง ข้าวเที่ยงกินตอนเที่ยงคืน ไม่ไหวจริงๆ มาต่อครับ
ผมบอกไปแม่เค้าก็บอก อือออ เฉยๆนี่แหละ แต่เรื่องเกิดที่ตรงนี้ครับ ...


พอลูกพี่ผมกลับมา เค้าถามผมแม่โทรมาหรอ ผมบอก อืม เค้าก็ถามอีก แล้วผมบอกไปว่าไง ผมบอกว่า ก็บอกไปตรงๆอะพี่ เห็นใจคนรอพี่หน่อยดิ ข้าวก็ไม่ได่กิน พอพูดจบปุ๊ป ลูกพี่ผมก็พูด "แล้วไงอ่ะ "
เค้าก็เดินเลย ผมโครตเสียความรู้สึกอะครับ เค้าจะให้ผมโกหกแม่เค้าอย่สงเดียวเลย ผมไม่ชอบโกหกใครนะครับ ทีนี่ลูกพี่ผมอารมณ์ร้อน ฝึดฝัดๆตลอด ผมก็เงียบๆ มาตลอด ผมเล่นโทรศัพท์ เค้าก็มาว่าผม "รู้สึกว่าจะหมกมุ่นกับโทรศัพท์เกินไปแล้วนะ" เอ้าา
ผมผิดอะไรอ่ะ ผมเล่นตอนงานเสจแล้วหนิ ก็นั่งรถไปส่งของ ไม่เล่นแล้วจะให้ทำไง ผมคิดในใจ ...

รุ่งเช้าผมหลับอยู่นี่ เวลาผมนอน ได้ยินเสียงอะไรผมจะรู้สึกตัวนะครับ ถึงที่หมายแล้วผมนอนอยู่ดีๆนี่แหละ ลูกพี่ก็ตบหัวผมอย่างแรงเลย คือ เกิดมาผมไม่เคยให้ใครเล่นหัวนะครับ ผมหันไปตาม พี่ตบผมทำไม เค้าก็บอก ลงไปดูทาง เค้าตะคอกเลยอะครับ แต่แม่เค้าพ่อเค้าไม่รู้นะ ผมเก็บกดมานานมาก วันนั้นอยากนะเบิดมันออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ หลายคนอาจมองว่าเรื่องแค่นี้เองนะคับ แต่จริงมันมีหลายเรื่องมาก ผมอดทนมาตลอด จนมาถึงตอนนี้

ผมอยากได้คำแนะนำครับ วุฒิ ม.3 ของผมทำงานอะไรได้บ้างครับ (ผมไม่เอาเซ่เว่นนะครับ ) ตอนนี้แย่อยู่ มีเงินตืดตัวอยู่ 1,200 เอง งานอะไรก็ได้ครับ ขอให้ได้เงิน ตอนนี้คิดว่า พรุ่งนี้คงลงไปบ้านก่อน (ลืมบอกงานที่บ้านหายากครับ มากด้วย) ผมอยากออกไปจากที่นี่ครับ เคยได้ยินข่าวมา ลูกน้องกี่คนๆก็ทำงานที่นี่ไม่ได้ ผมพอจะรู้แล้ว

ลืมบอก พี่สาวผมเป็นแฟนเก่าลูกพี่ผมครับ แต่เลิกกันไปนานแล้ว เพราะพี่สาวผมรับไม่ได้ กับ นิสัยแฟนเค้าอะครับ คงจะรู้เนอะ บางทีเค้าแค้นอะไรแล้วมาลงที่ผม นั่นก็อีกเรื่อง

ปล.ยาวหน่อย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ ผมอยากตั้งตัวตั้งแต่ตอนนี้ พ่อกับแม่หย่าร้างกัน เหลือผมตัวคนเดียวครับ ที่บ้านยายก็ไม่มีใครช่วยอะไรได้หรอก

- ขอบคุณ นะครับ -