สวัสดีครับ ผมเพิ่งเขียนครั้งแรก 5555 อาจจะงงๆอยู่บ้าง ต้องขออภัย ^^
เมื่อ 1 ปีที่แล้ว ผมได้กลายเป็นที่ปรึกษาด้านความรักให้กับ รุ่นน้อง คนหนึ่ง ซึ่งผมกับน้องเค้าก็รู้จักกันมานานแล้วครับเพราะขึ้นรถคันเดียวกัน รุ่นน้องคนนั้นเป็นแฟนกับเพื่อนร่วมห้องของผม รุ่นน้องคนนั้นสงสัยว่า แฟนของน้องเค้าคุยกับคนอื่น จึงให้ผมไปสืบ ตอนแรกผมก็ไม่อยากยุ่งหรอกครับ เพราะ อาจจะทำให้ทะเลาะกันเพราะผม น้องเค้าเลยทักไลน์ มาถามตลอดๆ ว่า มีไรผิดปกติมั้ย ? บางครั้ง ก็มาระบายความในใจเกี่ยวกับแฟน ว่า แฟนไม่ค่อยสนใจ ชอบชวนทะเลาะ ชอบโกหก ชอบแอบหนีไปเล่นเกม (น้องเค้าไม่ชอบคนติดเกมส์) บางครั้งน้องเค้าก็โทรมาแล้วร้องไห้ ผมก็คอยปลอบน้องเค้า ให้กำลังใจน้องเค้า
จนเวลาผ่านไป 2 เดือนกว่าๆ น้องกับแฟนทะเลาะกันอย่างหนัก น้องเค้าเลยกินเหล้า ร้องไห้ ดราม่า ไม่กินข้าว ไม่ได้คุยกับแฟน อาทิตย์กว่า ๆ
พอถึงวันนั้น เป็นวันที่ฝนตกไม่ค่อยหนักมาก แฟนของน้องคนนั้นเดินกางร่มมากับผู้หญิงคนใหม่ น้องคนนั้นเห็นจึงโทรไปด่าแฟนของน้องแบบดังมากจนคนแถวนั้นมอง แล้วน้องคนนั้นก็ร้องไห้ออกมาแบบปล่อยโฮ ผู้ชายทุกคนเวลาเห็นผู้หญิงร้องไห้อยู่ตรงหน้าคงจะหวิวๆใจสั่น ผมก็เป็น ผมได้แต่ยืนดูอยู่ห่างๆ
พอผมกลับถึงบ้านผมก็ทักน้องเค้าไปว่า อยากระบายรึป่าว จากนั้นไม่นานน้องเค้าก็รัวข้อความมาเป็นหางว่าวเลยครับ น้องเค้าไม่โทรมาเพราะว่าร้องไห้ อย่างหนัก กลัวผมจะฟังไม่รู้เรื่อง น้องเค้าเศร้าอยู่หลายเดือน น้องเค้าทักมาตลอดทุกวันเพื่อคุยกับผมเพราะการอยู่คนเดียวทำให้ฟุ้งซ่านมากๆ บางวันก็โทร เล่นมุกตลกกันไปมา ทำให้ผมเหมือนคนบ้าที่อยู่ดีๆ ก็หัวเราะลั่นบ้านจนพ่อแม่มอง คุยกันทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน จนความสัมพันธ์ที่มันเกินคำว่า พี่น้อง ตอนผมขึ้นรถบางวันผมก็ไปนั่งกับน้องเค้า ผมเป็นคนที่ชอบฟังเพลงเปิดเพลงดังสุดตลอด น้องเค้าสะกิดแล้วบอกผมว่า " มีไรจะบอก " ผมก็ถอดหูฟังออก น้องเค้าก็บอกว่า " ไม่มีอะไรแล้ว " ผมก็ทำหน้างงๆ แล้วก็ใส่หูฟังเหมือนเดิมเป็นช่วงที่เปลี่ยนเพลงพอดีทำให้ผมได้ยินสิ่งที่น้องพูดออกมาว่า " ถ้าหนูบอกว่าหนูชอบพี่ พี่จะเชื่อมั้ย ?? " ผมตกใจเลยทำเป็นไม่ได้ยิน พอผมถึงบ้านผมทักไลน์ไปถามว่า ที่พูดบนรถ พี่ได้ยินนะ
จากนั้นเราก็เริ่มพูดกันมากกว่าเดิม น้องคนนี้ก็เป็นสอนผมถ่ายรูป สอนแต่งรูป สอนเล่นไอจี เราต่างก็เป็นที่ปรึกษากันและกัน
.
.
เวลาผ่านไป 1 ปีกว่าๆ มีทั้งเรื่องดี และ ไม่ดี เสียความรู้สึก หัวเราะ ร้องไห้ โกรธ โมโห มีไรก็ช่วยเหลือกัน ช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง
เราเลิกคุยหลายรอบมากเพราะ ความสัมพันธ์ครั้งนี้มันเป็นไปไม่ได้ ต่างคนต่างเข้าใจและเดินออกจากชีวิตของกันและกัน คิดถึงสุดๆ คิดถึงฆ่าคนได้นะครับ ผมจึงแกล้งตื่นสาย ตกรถ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องขึ้นรถรับส่งนักเรียน ... ผมส่องน้องเค้าทุกวัน ทั้ง เฟส ไอจี ไลน์
จนถึงวันที่ผมเรียนจบ ม.6 ในวันงานปัจฉิม น้องคนนี้ก็ มาขอเขียนเสื้อของผม เขียนว่า โชคดี 🌟 (น้องเค้าชอบดาวมาก)
จริงๆเรื่องมันมีมากกว่านั้น ....
.
.
.
.
ผมเลยอยากจะเฝ้ามองน้องจากที่ไกลๆเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า ...
ปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีๆ ... ผมทำถูกใช่มั้ยครับ ??
เมื่อ 1 ปีที่แล้ว ผมได้กลายเป็นที่ปรึกษาด้านความรักให้กับ รุ่นน้อง คนหนึ่ง ซึ่งผมกับน้องเค้าก็รู้จักกันมานานแล้วครับเพราะขึ้นรถคันเดียวกัน รุ่นน้องคนนั้นเป็นแฟนกับเพื่อนร่วมห้องของผม รุ่นน้องคนนั้นสงสัยว่า แฟนของน้องเค้าคุยกับคนอื่น จึงให้ผมไปสืบ ตอนแรกผมก็ไม่อยากยุ่งหรอกครับ เพราะ อาจจะทำให้ทะเลาะกันเพราะผม น้องเค้าเลยทักไลน์ มาถามตลอดๆ ว่า มีไรผิดปกติมั้ย ? บางครั้ง ก็มาระบายความในใจเกี่ยวกับแฟน ว่า แฟนไม่ค่อยสนใจ ชอบชวนทะเลาะ ชอบโกหก ชอบแอบหนีไปเล่นเกม (น้องเค้าไม่ชอบคนติดเกมส์) บางครั้งน้องเค้าก็โทรมาแล้วร้องไห้ ผมก็คอยปลอบน้องเค้า ให้กำลังใจน้องเค้า
จนเวลาผ่านไป 2 เดือนกว่าๆ น้องกับแฟนทะเลาะกันอย่างหนัก น้องเค้าเลยกินเหล้า ร้องไห้ ดราม่า ไม่กินข้าว ไม่ได้คุยกับแฟน อาทิตย์กว่า ๆ
พอถึงวันนั้น เป็นวันที่ฝนตกไม่ค่อยหนักมาก แฟนของน้องคนนั้นเดินกางร่มมากับผู้หญิงคนใหม่ น้องคนนั้นเห็นจึงโทรไปด่าแฟนของน้องแบบดังมากจนคนแถวนั้นมอง แล้วน้องคนนั้นก็ร้องไห้ออกมาแบบปล่อยโฮ ผู้ชายทุกคนเวลาเห็นผู้หญิงร้องไห้อยู่ตรงหน้าคงจะหวิวๆใจสั่น ผมก็เป็น ผมได้แต่ยืนดูอยู่ห่างๆ
พอผมกลับถึงบ้านผมก็ทักน้องเค้าไปว่า อยากระบายรึป่าว จากนั้นไม่นานน้องเค้าก็รัวข้อความมาเป็นหางว่าวเลยครับ น้องเค้าไม่โทรมาเพราะว่าร้องไห้ อย่างหนัก กลัวผมจะฟังไม่รู้เรื่อง น้องเค้าเศร้าอยู่หลายเดือน น้องเค้าทักมาตลอดทุกวันเพื่อคุยกับผมเพราะการอยู่คนเดียวทำให้ฟุ้งซ่านมากๆ บางวันก็โทร เล่นมุกตลกกันไปมา ทำให้ผมเหมือนคนบ้าที่อยู่ดีๆ ก็หัวเราะลั่นบ้านจนพ่อแม่มอง คุยกันทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน จนความสัมพันธ์ที่มันเกินคำว่า พี่น้อง ตอนผมขึ้นรถบางวันผมก็ไปนั่งกับน้องเค้า ผมเป็นคนที่ชอบฟังเพลงเปิดเพลงดังสุดตลอด น้องเค้าสะกิดแล้วบอกผมว่า " มีไรจะบอก " ผมก็ถอดหูฟังออก น้องเค้าก็บอกว่า " ไม่มีอะไรแล้ว " ผมก็ทำหน้างงๆ แล้วก็ใส่หูฟังเหมือนเดิมเป็นช่วงที่เปลี่ยนเพลงพอดีทำให้ผมได้ยินสิ่งที่น้องพูดออกมาว่า " ถ้าหนูบอกว่าหนูชอบพี่ พี่จะเชื่อมั้ย ?? " ผมตกใจเลยทำเป็นไม่ได้ยิน พอผมถึงบ้านผมทักไลน์ไปถามว่า ที่พูดบนรถ พี่ได้ยินนะ
จากนั้นเราก็เริ่มพูดกันมากกว่าเดิม น้องคนนี้ก็เป็นสอนผมถ่ายรูป สอนแต่งรูป สอนเล่นไอจี เราต่างก็เป็นที่ปรึกษากันและกัน
.
.
เวลาผ่านไป 1 ปีกว่าๆ มีทั้งเรื่องดี และ ไม่ดี เสียความรู้สึก หัวเราะ ร้องไห้ โกรธ โมโห มีไรก็ช่วยเหลือกัน ช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง
เราเลิกคุยหลายรอบมากเพราะ ความสัมพันธ์ครั้งนี้มันเป็นไปไม่ได้ ต่างคนต่างเข้าใจและเดินออกจากชีวิตของกันและกัน คิดถึงสุดๆ คิดถึงฆ่าคนได้นะครับ ผมจึงแกล้งตื่นสาย ตกรถ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องขึ้นรถรับส่งนักเรียน ... ผมส่องน้องเค้าทุกวัน ทั้ง เฟส ไอจี ไลน์
จนถึงวันที่ผมเรียนจบ ม.6 ในวันงานปัจฉิม น้องคนนี้ก็ มาขอเขียนเสื้อของผม เขียนว่า โชคดี 🌟 (น้องเค้าชอบดาวมาก)
จริงๆเรื่องมันมีมากกว่านั้น ....
.
.
.
.
ผมเลยอยากจะเฝ้ามองน้องจากที่ไกลๆเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า ...