เราคบกับแฟนเรามาเกือบ 4 ปี จนสองปีหลังเราตัดสินใจมาอยู่ด้วยกัน

ช่วงปีแรกเราจะได้เจอกันเดือนละ 2 ครั้ง ความรักจึงราบรื่น ทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยตามประสา
เราเป็นฝ่ายโทรหาเค้าเพราะเราโทรหาเค้าถูก คู่ของเราจะไม่ใช่คู่หวานอะไร เค้าจะไม่ชอบไห้เราโพสแทกอะไรต่างๆหาเค้า
เพราะเค้าบอกว่าแท็กมาเค้าก้อไม่ตอบอยู่ดี เพราะเค้าไม่อยากแสดงอะไรมากในเฟส ผู้ใหญ่ในเฟสเค้าเยอะ แต่ขึ้นสถานะว่าคบกันได้
แต่จะไม่โพสรูปคู่ เคยแอบถ่ายรูปเค้าแท็กไปให้ โกรธเราเป็นฟืนเป็นไฟ โกรธแบบไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุย หายไปสามวัน ก็กลับมาคุย
เรามองว่าเค้าโกรธเว่อไปไหม เรื่องแค่นี้ แต่เราก็ไม่เคยโพสอะไรหาเค้าเลยเพราะเข็ด ได้แต่มองคู่หวานคู่อื่นตาปริบๆ จนชินไปเอง
เค้าจะไม่ชอบแสดงความรักต่อหน้าคนอื่น ไม่ให้จับมือเวลาไปไหนกัน ไม่ดูแล (อาจเป็นเพราะแฟนเก่าเราเคยทำ เราเลยมองเห็นข้อแตกต่าง)
เวลาข้ามถนนไม่เคยรอเรา ไม่พาเราเดินข้ามทั้งที่เราก็กลัว แต่เราก็ต้องสตรองอะนะ 555 (วันไหนที่เค้าดูแล เราจะปลื้มมาก) เราน้อยใจ แต่ก็เข้าใจ
เวลาทะเลาะกัน เราต้องเป็นฝ่ายง้อ ถึงแม้ว่าเค้าจะผิด เพราะเรารู้แก่ใจว่าถึงทะเลาะกัน ถึงรู้ว่าเราเสียใจแค่ไหน เค้าก็ไม่สนใจ ไม่ง้อ
แต่เวลาที่เค้าหายไปหัวใจเรามันเจ็บ มันทรมาน มันฟุ้งซ่าน สุดท้ายก็ต้องง้อ เพราะใจสั่งมา

***ถึงกระนั้น เค้าก็ไม่เคยนอกใจเราเลยสักครั้ง อาจเป็นเพราะเราเคยบอกเค้าว่า สำหรับเรายังไงก็ได้ ขอแค่ไม่เจ้าชู้ ****