เราเป็นคนที่กลัวสุนัขมาก ไม่ว่าจะตัวขนาดไหนก็ตาม กลัวจริงๆไม่ได้แกล้งทำเลยสักนิด ปัจจุบันที่เราพักอาศัยอยู่เป็นตึก 5 ชั้น เรากะแฟนอยู่บนสุด ชั้นสี่ก็มีคนรู้จักพักอยู่ เขาเลี้ยงลูกสุนัขอยู่ 1 ตัว เวลาเราจะขึ้นลงถ้าสุนัขอยู่ข้างนอก เขาจะช่วยจับไว้ให้ เพราะรู้ว่าเรากลัวเอามากๆๆๆ วันหนึ่งเรากะแฟนจะลงไปข้างล่าง แฟนเดินนำลงไปก่อน เราก็ไม่รู้ว่าสุนัขมันอยู่ข้างนอก พอเราลงบันไดมาไม่กี่ก้าว มันก็วิ่งขึ้นมาหาเรา เราก็ทั้งกลัวทั้งตกใจ วิ่งขึ้นมาข้างบนแล้วปิดประตู พี่เจ้าของสุนัขเลยเดินมาอุ้มลงไป เราถึงได้เดินลงมาข้างล่าง แฟนก็พูดเลยค่ะ จะกลัวทำไมแค่หมาตัวเล็กๆตัวนึง กลัวอะไรไม่เข้าท่า กลัวแบบนี้ยังอยู่ด้วยกันได้อีกเนอะ เรานี่จุกเลย น้ำตาแทบจะไหลต่อหน้า คนไม่กลัวไม่มีทางรู้และเข้าใจหรอก อีกอย่างเราเคยมีปมกะสุนัขตั้งแต่เด็กด้วย เลยกลัวขึ้นสมองเลย แล้วเราผิดตรงไหนที่รากลัวสุนัข เรายังงงเลยค่ะ การกลัวมันมีความผิดด้วยหรอ