หลายคนคงอ่านรีวิวเกี่ยวกับเกาะเต่ามาเยอะแล้ว ว่าเกาะนี้เนี่ย  เป็นสวรรค์อีกแห่งหนึ่งของนักดำน้ำกันเลยทีเดียว และคนส่วนใหญ่ที่ไปที่นี่ก็มักจะไป "ดำน้ำ"

ได้โปรดลบภาพทุกอย่างในหัว ลบภาพความงดงามใต้น้ำ  ทริปนั่งรถไฟฟรีไปเกาะเต่าครั้งนี้ไม่ได้สวยงามเหมือนที่ทุกคนตั้งใจให้มันเป็น  ครั้งนี้เราคงนำเสนอในอีกด้านของเกาะเต่าที่เราเจอ  อย่าคิดว่านั่งรถไฟฟรีไปเกาะเต่าแล้วจะสบาย ใช้เงินไม่เยอะ  หึหึ ลบความจำนั้นไปเลยค่ะ  อีกแง่มุมของเกาะเต่าฉบับคนไม่ชอบดำน้ำ คนแปลกๆอย่างเรา ที่อยากเจอคนแปลกหน้า  จะเป็นยังไง  เรามาดูกัน

แต่ที่สำคัญคือ  เรามาเกาะเต่าทั้งที่ยังเปื่อย  เลยคำว่าป่วยมานิด  ไอมาเป็นเดือนๆ ไม่ได้เที่ยวไหนเลย เวลาไอทีเป็นเดือนๆ อยากเที่ยวแล้ว  อยากไปพักผ่อนที่ไหนซักที่  คิดอะไรไม่ออก เอาทริปรถไฟฟรีไปก่อน จึงตัดสินใจมาที่นี่ทั้งที่ยังไอคอกแคกอยู่  นั่นเป็นอีกสาเหตุที่เรายังดำน้ำไม่ได้

การเป็นนักท่องเที่ยวมันง่าย  แต่การเป็นนักเดินทางมันได้....ได้อะไรมากกว่าที่คิด

เหมือนอย่างที่ทุกคนอ่านมาหลายรีวิวกับการนั่งรถไฟฟรีไปเกาะเต่า  สตาร์ทที่สถานีรถไฟหัวลำโพง 13.00 น.ล้อหมุน  ขอบอกว่าหมุนจริงๆ  ต้องมาขึ้นรถไฟก่อนล่วงหน้า  รถไฟไทยถึงจะช้า แต่เวลาออกตรงเวลามาก  เคยสัมผัสนาทีของการตกรถไฟมาแล้ว รถไฟฟรีไม่ได้มีที่นั่งทุกคน  หากอยากนั่งต้องมารับตั๋วแต่เช้า 05.30น. ยื่นบัตรประชาชนแลก แป๊บๆตั๋วหมด เหลือแต่ตัวยืน อันนี้สำคัญมาก  ถ้าอยากนั่ง ต้องมาเช้าๆหน่อยเพื่อมารับตั๋วก่อน

นั่งหวานเย็นไปเรื่อยๆเลยค่ะ  กำหนดเวลาถึงชุมพรก็ 4 ทุ่ม  แต่อย่าลืมว่าต้องเผื่อใจ  รถไฟไม่ตรงเวลา เอาแน่เอานอนไม่ได้  ปีนี้เรานั่งรถไฟไปชุมพรประมาณ 3-4 ครั้งแล้ว หลายครั้งที่เวลาเลยไปถึงห้าทุ่ม  ถ้าวันนั้นจะไปเกาะเต่า  เราไม่ทันแน่นอน  เผื่อใจไว้นะ ถ้าไปเกาะเต่าไม่ทัน เราแวะเที่ยวชุมพรก็ได้  เดี๋ยวเราจะมีรีวิวเที่ยวชุมพรแบบบ้านๆอีกอันนึง อย่าลืมติดตาม

ถึงชุมพรสี่ทุ่มครึ่ง ป๊าดดดดด  รถไฟเลทจริงไม่ใช้สแตนอิน  เกือบไม่ทันแล้วถ้าไม่ได้พี่วิน  นั่งไปเถอะค่ะ 100 นึง  ตอนแรกก็ว่าแพงว่ะ  เออมันไกลอยู่นะ  มันจะไม่ทันเอาด้วย  แต่ซิ่งแป๊บเดียว ถึงทัน  มีเวลาเหลือพอจะซื้อขนมราคาถูกจากบนฝั่งไปกินบนเรือด้วย

ขึ้นเรือกันค่ะ  สภาพนี่ตอนแรกกลัวนะ  เห้ย! มันเป็นเรือขนส่งสินค้า  จะเอาเราไปขายป่ะวะ ในใจคิดอยู่อย่างเดียว  "เราจะขายได้เท่าไหร่" เอ๊ย! ไม่ใช่  เราจะเจออะไรบ้าง ขับวนไปค่ะ  เรากำลังจะออกอ่าวไทยตอนกลางคืนกันแล้ว   ไม่เคยเลย ไม่เคยนอนเรือนอนล่องทะเลกลางคืนแบบนี้   ประสบการณ์มันหาซื้อไม่ได้นะ  แต่มันซื้อขึ้นเรือได้ ในราคา 400 บาทนี่แหละ  หึหึ  นั่งรถไฟฟรีมาแป๊บๆ ลงรถไฟปุ๊บ  500 ละ

ที่นอนของเราคืนนี้

พอเรือออกก็ปีนขึ้นไปรับลมอยู่บนดาดฟ้าเรือ มีฝรั่งอยู่ไม่ถึงสิบคน มากันเป็นคู่ๆ  ส่วนเราก็มาคนเดียว นั่งกินเบียร์กินขนมคนเดียว  โรแมนติกสุดๆ หึๆ  นั่งมองดาว รับลม  ตื่นเต้นมาก  ไม่เคยนั่งเรือนอนตอนกลางคืนแบบนี้  โคตรตื่นเต้น  ท้องทะเลมืดไปหมด สักพักเหมือนพายุจะเข้า เกาะราวอย่างเดียว  เรือโคลงเคลง  คนลงไปเข้าที่นอนหมดแล้ว  หันหลังกลับไปดูไม่มีใครเลย  ฝนปรอยๆ  เหย...เหมือนในหนังเลย  เรือเหมือนจะเทลงน้ำ  ชูชีพก็ไม่มี ลงไปนอนก็คนแปลกหน้าเต็มไปหมด ไม่เห็นคนไทยเลย

หลับสนิทถึงเช้า  คงง่วง เพลียจากการเดินทางไกลบวกกับกรึ่มๆตั้งแต่เมื่อคืนนะ  เช้าแล้ว 6 โมง มองไปทางหน้าต่าง  ถึงแล้วเหลอ

ถึงแล้ว  ห้องเหิ้งไม่ได้จอง  คงต้องเดินหา  เช้ามาก  ไม่มีที่ไหนเปิด  เดินสำรวจไปเรื่อยๆ

แท็กซี่บนเกาะก็แบบนี้แหละ  รถกระบะธรรมดา แต่ติดโป๊ะไฟคำว่า TAXI ต้องมาหลายคน  เหมาราคาแพงอยู่  มอเตอร์ไซค์เช่ามี ปกติไปเกาะไหนขับมอเตอร์ไซค์ตลอด  แต่รอบนี้ไม่  ดูจากทางแล้วค่อนข้างอันตรายเลยขอบาย  ค่าเช่าไม่เท่าไหร่  แต่ค่าซ่อมของที่นี่หากเอาไปทำพัง โดนหลายพัน  นั่นแหละ  มาเกาะเต่าครั้งนี้จะไม่ทำอะไรเลย  ไม่เช่ามอเตอร์ไซค์ ไม่ดำน้ำ  เห้ย! แล้วมาทำไมเนี่ย

ตอนแรกคิดว่ามีแต่เราที่มัวแต่เดินหาห้อง  ที่ไหนได้ ก็มีแบคแพคเกอร์มารอห้องเปิดกันหลายคนนะ  นี่แหละ  ชีวิตแบคแพคเกอร์ของจริง  ทุกอย่างต้องรอได้ เดินทางไปเรื่อยๆแบบข้างหน้าไม่รู้ว่าจะเจออะไร

เดินดูบรรยากาศรอบๆหาดใกล้ท่าเรือ

แล้วก็มาเจอร้านนี้  พอดีเห็นป้ายอยู่  เลยเข้าไปถาม  "มีห้องว่างมั้ยคะ" (ถามตามมารยาททั้งที่เห็นป้ายอยู่แล้วแหละ)  หันหน้ามานี่ทานาคาเต็มหน้าเลย นางฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องจ้า  เราอังกฤษก็ไม่แข็งแรง  "room for rent"  นางถึงเข้าใจ  แล้วพาเราเดินอ้อมตึกไปไกลเลย ระหว่างเดินก็ลืมตัวคุยภาษาไทย นางไม่เข้าใจ  หันมายิ้ม "เป็นพม่าค่ะ" เราก็ต้องเดินตามไปเงียบๆ นาทีนี้เพลีย  อยากได้ห้อง ห้องรวมชายหญิงก็เอาหมดล่ะนาทีนี้

ดีใจ  ได้ห้องถูก  เป็นห้องรวม  หญิงล้วน 10 เตียง ห้องแอร์ มี wifi ด้วย  คืนละ 350 บาท เอง

เลือกเตียงริมสุดเลยสำหรับมาคนเดียว  มีผู้หญิงอยู่ 4 คน  เป็นเกาหลีหมด  เราพยายามมองหน้า อยากยิ้มอยากทักทาย แต่นางคุยกันเอง  เดินเข้าออกห้องน้ำ แต่งตัว  ก้มหน้าก้มตา ไม่สนใจเราเลย ประหนึ่งห้องนี้เป็นของพวกนาง  เห้ย! นี่ไม่ใช่อากาศนะ  นี่เพื่อนร่วมห้องนะ  คุยกะเราบ้าง  ภาษาเราไม่ได้แต่เราพยายามคุยกันได้นะ  เห็นมีอยู่คนนึงพูดอังกฤษกับพนักงานได้ แต่คนอื่นไม่คุยเลย  หรือนี่อาจจะเป็นปัญหาเรื่องการใช้ภาษาอังกฤษของคนเอเชีย  นางอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปเลย  เหลืออยู่คนนึงนอนเป็นผักอยู่เตียงบน ไม่ออกไปไหน

อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปเดินเล่น  เดินๆๆ  เดินอย่างเดียวจริงๆนะทริปนี้  ดำน้ำไม่ได้ เพราะไออยู่  เดินไปเจอลุงขับเรือก็ถามตลอดจะไปเกาะนางยวนมั้ย  ประมาณ 700 หูยยยยยย  แพงอยู่นะ  มาคนเดียวด้วย  แต่ถ้าคนมาดำน้ำอย่างเดียวคงชอบจนคุ้ม  แต่นี่กำลังเปื่อย ไปก็คงหมดสนุก  

หมาเยอะมาก ซื้ออะไรมาจะกินนี่จ้องตลอด  อ่อ...ที่นี่มีเซเว่นนะ  แต่ราคาสูงแตกต่างกับบนฝั่งลิบลับ  ถ้าใครขนไหว เวลามากันเป็นกลุ่ม ขนเสบียงจากบนฝั่งมาจะดีมาก  ขนาดกินร้านข้างทางยังรู้สึกว่าแพงกว่ากรุงเทพอีกอ่ะ

เหมือนได้ดูอีกมุมนึงที่นักท่องเที่ยวมาพักผ่อนแบบครอบครัว  นอนเล่น เล่นน้ำ เล่นทราย  มาพักผ่อนแบบไม่ต้องจัดทริปดำน้ำ ไม่ต้องขับมอเตอร์ไซค์ให้เหนื่อย แค่มาเปลี่ยนบรรยากาศนั่งๆนอนๆ รับลมทะเล ความจริงแถวชายหาดน้ำก็ใสนะ จะดำน้ำตื้นแถวนี้ก็ได้

งั้นทีนี้เราลองมาพักผ่อน  ดื่มด่ำกับธรรมชาติของที่นี่แบบไม่ต้องออกแรงเยอะ ไม่ต้องผจญภัยกันบ้าง