คือผมเหงาอะครับ...ผมกับแฟนคบกันมาได้เกือบ 4 ปีแล้วครับแต่แฟนผมไปเรียน ป.โท ที่ต่างประเทศ ทำให้คุยกันน้อยลงเพราะเขาติดเรียน ติดกิจกรรม ผมทักไลน์ไปหาทุกวันนะครับ ได้มีคำตอบเดิมๆกับมาทักครั้ง เรียนอยู่ และกำลังจะนอนแล้ว ผมก็ได้แต่ตอบกลับไปว่า โอเคครับ บางทีผมเคยคิดนะครับมันเหงาก็อยากจะหาคนใหม่ อยากคุยกับคนโน้นคนนี้ คุยเล่นๆผมก็มีบ้างนะครับทำไงได้คนมันเหงา แต่จะให้ผมหาใหม่ หรือคุยกับคนอื่นจริงจังผมทำไม่ได้ครับ ผมคิดถึงแฟนผมมาก รักมากด้วย แต่สิ่งที่ผมค่อยถามแฟนผม ค่อยเป็นห่วง มันเหมือนไม่ค่อยมีค่าเท่าไหร่ คือเราคบกันนาน หรือ ระยะทางมันห่างไกลกันหรือครับ ถึงไม่ได้เห็นถึงความใส่ใจ ตั้งแต่แฟนผมไปเรียนผมก็รอวันปิดเทอม รอจะได้เจอกัน รอวันที่จะไปรับกลับบ้านมาอยู่ด้วยกัน แต่ไม่กี่วันแฟนผมก็ไลน์มาบอกว่าเดี๋ยวไปเที่ยวกับเพื่อนต่อนะ 10 วันถึงจะได้กลับ เพื่อนชวน ผมก็ตอบได้เพียงแต่ว่า จ้ามีโอกาสไปก็ไปเถอะ แล้วก็รีบกลับมานะ (แต่ในใจผมทำไมละเวลาที่จะกลับมาอยู่ด้วยกันก็น้อยอยู่แล้ว เห้อ แต่ทำไงได้เค้าเลือกแล้ว ผมก็ได้แต่รอต่อไป) อ้อแฟนผมไม่ใช่คนสวย คนน่ารักนะครับ ไม่ใช่สเปกผมเลย แต่ผมแพ้ความที่ดีเธอทำให้ผมครับ ที่มีใครกันตลอดมา 555 ขอบคุณเพื่อนๆพันทิปทุกคนนะครับที่เข้ามาอ่าน ผมไม่มีที่ระบาย ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ขอบคุณมากๆครับ
ระยะทางมันห่างไกล หรือรักเรามันจืดจาง