ไม่รู้จะแท็กห้องไรดี. ถ้าผิดขอโทษด้วยน้าา
เริ่มเรื่องนะ..
วันนั้น 24เมษา57
คือคืนก่อนเราทะเลาะกับคนคนนึง ไม่รู้เรียกว่าเรื่องไร้สาระมั้ยนะ เราไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วไปแดนซ์นู่นนี่นั่นแต่คือเราก็เล่าให้เค้าฟังหมดนะว่าเราไปทำไรกินไรบ้าง ไรงี้ เรากับเค้าทะเลาะกันตั้งกะก่อนเราไปเที่ยวอีก(คือเค้าไม่อยากให้เราไป กลัวไปเมา #มั้ง) แต่เราก็ปฏิเสธเพื่อนไม่ได้ไง เพื่อนกันมั้ยล่ะ ใจก็อยากไปเที่ยวด้วย (งี่เง่าป้ะ) อืมนั่นแหละ พอกลับจากเที่ยว ก็ทะเลาะกันใหญ่โต ตอนเช้า(24เมษา) เราไปเคลียร์ที่บ้านเค้า ก็แบบทะเลาะกันจริงจังมาก แล้วเราก็เลยเดินออกมาจากบ้านเค้า ก็สวัสดีแม่ (เราร้องไห้ด้วย) แม่ก็ถามไม่กินข้าวหรออะไรแบบนั้น เราก็บอกทีธุระ ปฏิเสธแม่ไป ..
แล้วเราก็เดินๆๆ (เราจะโรคจิต ชีพจรลงเท้า) บ้านคนนั้นอยู่แถวบางบอน เราเดินๆจนเหนื่อย แล้วก็ร้อนด้วย เราก็นึก ทำไงดีทำไงดี (ไม่มีโทรง้อ ไม่มีเดินตาม #คิดว่าเป็นนางเอก) แบบตอนนั้นคิดล้ะ อยากไปไหนก็ได้ไกลๆ หนี อยากหนี
แล้วตอนนั้นเราก็คิดถึงรถไฟ (เราเดินผ่านรางรถไฟ) เสิร์ชกูเกิ้ลเลย รถไฟฟรีไปไหนดี?
เท่านั้นแหละ กรุงเทพ-หัวหิน 12.30น.
จำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นกี่โมง แต่เราก็นั่งรถเมล์เพื่อจะไปสถานีรถไฟธนบุรี ตรงศิริราช แล้วเราก็ไปจองตั๋วรถไฟฟรี
พอได้ตั๋วมา ก็โทรหาแม่เลย บอกว่า วันนี้ไม่กลับบ้านนะ จะนั่งรถไฟไปหัวหินกับ"เพื่อน" (เราอยู่คนเดียว) แม่ก็บอกไปกับใครอะไรยังไง เราก็อ้างเพื่อคนไป2-3คน แล้วก็บอกว่าเนี่ยไปกับ..ไม่ต้องห่วง (แล้วเราก็โทรไปเตี๊ยมเพื่อนทันที (กันแม่โทรถาม) เราก็บอกเพื่อนว่าเราไปนั่นกับเพื่อนอีกคน (เรื่องเรากับคนนั้นไม่มีใครรู้)
พอใกล้ๆเวลาเราก็เดินไปซื้อเสบียง สอบถามเวลา จะถึงกี่โมง อะไรยังไง (นายสถานีบอกว่าจะถึงหัวหินประมาณ 19.00น.)
คือตอนนั้นเราอยากไปอย่างเดียวเลย ไม่คิดว่าจะนอนไหน ไปแล้วเป็นยังไง จะเจอใครยังไง .. (ซึ่งพอกลับไปคิดแล้วน่ากลัวเนอะ - -)
รถไฟดีเลย์ ..ออกจากสถานีธนบุรีเกือบบ่ายโมง และต้องไปต่อขบวนใหม่ที่ตลิ่งชัน (จำเวลาไม่ได้ น่าจะบ่ายโมงครึ่งได้)
รถไฟฉึกฉักๆ ออกจากตลิ่งชัน อืมมมมบรรยากาศเป็นใจมากๆ ร้อนค่ะ.. แต่เราชอบนี่ดิ ไม่รู้ทำไมเป็นคนชอบตากแดด ตากลม55 ก็นั่นแหละ ชมวิวนะ ครั้งแรกเลย กับความฝันที่อยากนั่งรถไฟไปไหนก็ได้ (แต่นี่ไปแบบไม่มีแผนอะไรเลย) มีของขายบนรถไฟ ที่จอดตามสถานีต่างๆตลอด มะม่วงถุง ข้าว น้ำถุงๆ ถั่ว นุ่นนี่นั่น แต่เรามีเสบียงแล้ว ..เราก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆตลอดทางนั่นแหละ มาถึงสถานีศาลายา มีนักศึกษาขึ้นๆลงๆ (คงฟินเนอะนั่งรถไฟฉึกฉักไปเรียน) ..รถไฟก็ช้าบ้าง เร็วบ้าง ลมตีหน้าพรึ่บพรั่บๆ ฟินดี นั่งฟังเพลง คอดถึงคนที่ควรจะได้มาอยู่ข้างๆ น้ำตาก็ไหลไป ลมก็พัดไป อืมมนางเอกเอ็มวีชัดๆ ..
พอมาถึงบ้านโป่งราชบุรี คนขึ้นรถไฟเยอะมาก ไม่รู้ไปไหนกัน. แล้วก็จอดสถานีนี้นานมากๆ จำได้ว่าประมาณบ่ายสามและกระมัง. อ่ออเราไม่หลับเลยแหละ มีความตื่นเต้น มีความแบบว่าชอบดูวิว เขียวชะอุ่ม ผ่านทุ่งนา ทุ่งอะไรก็ไม่รู้ ต้นปาล์ม (หรือต้นตาล- -) มองออกไปข้างนอกเขียวแล้วทำให้ใจเย็นลงจริงๆนะ..
เราคิดทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราก็เค้า เราน่ะเป็นเพื่อนกันมา ไม่น่าเลย ไม่น่าทำให้ความรู้สึกเกินเพื่อนมาทำลายความเป็นเพื่อนเลย .. เห้อออ
รถไฟฟรีไปหัวหินคนเดียว. ไปด้วยความรู้สึกแย่ๆ แต่กลับมามีแต่ความรู้สึกดีๆ. #ขอบคุณที่ทำให้ได้เจอสิ่งที่ดี
เริ่มเรื่องนะ..
วันนั้น 24เมษา57
คือคืนก่อนเราทะเลาะกับคนคนนึง ไม่รู้เรียกว่าเรื่องไร้สาระมั้ยนะ เราไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วไปแดนซ์นู่นนี่นั่นแต่คือเราก็เล่าให้เค้าฟังหมดนะว่าเราไปทำไรกินไรบ้าง ไรงี้ เรากับเค้าทะเลาะกันตั้งกะก่อนเราไปเที่ยวอีก(คือเค้าไม่อยากให้เราไป กลัวไปเมา #มั้ง) แต่เราก็ปฏิเสธเพื่อนไม่ได้ไง เพื่อนกันมั้ยล่ะ ใจก็อยากไปเที่ยวด้วย (งี่เง่าป้ะ) อืมนั่นแหละ พอกลับจากเที่ยว ก็ทะเลาะกันใหญ่โต ตอนเช้า(24เมษา) เราไปเคลียร์ที่บ้านเค้า ก็แบบทะเลาะกันจริงจังมาก แล้วเราก็เลยเดินออกมาจากบ้านเค้า ก็สวัสดีแม่ (เราร้องไห้ด้วย) แม่ก็ถามไม่กินข้าวหรออะไรแบบนั้น เราก็บอกทีธุระ ปฏิเสธแม่ไป ..
แล้วเราก็เดินๆๆ (เราจะโรคจิต ชีพจรลงเท้า) บ้านคนนั้นอยู่แถวบางบอน เราเดินๆจนเหนื่อย แล้วก็ร้อนด้วย เราก็นึก ทำไงดีทำไงดี (ไม่มีโทรง้อ ไม่มีเดินตาม #คิดว่าเป็นนางเอก) แบบตอนนั้นคิดล้ะ อยากไปไหนก็ได้ไกลๆ หนี อยากหนี
แล้วตอนนั้นเราก็คิดถึงรถไฟ (เราเดินผ่านรางรถไฟ) เสิร์ชกูเกิ้ลเลย รถไฟฟรีไปไหนดี?
เท่านั้นแหละ กรุงเทพ-หัวหิน 12.30น.
จำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นกี่โมง แต่เราก็นั่งรถเมล์เพื่อจะไปสถานีรถไฟธนบุรี ตรงศิริราช แล้วเราก็ไปจองตั๋วรถไฟฟรี
พอได้ตั๋วมา ก็โทรหาแม่เลย บอกว่า วันนี้ไม่กลับบ้านนะ จะนั่งรถไฟไปหัวหินกับ"เพื่อน" (เราอยู่คนเดียว) แม่ก็บอกไปกับใครอะไรยังไง เราก็อ้างเพื่อคนไป2-3คน แล้วก็บอกว่าเนี่ยไปกับ..ไม่ต้องห่วง (แล้วเราก็โทรไปเตี๊ยมเพื่อนทันที (กันแม่โทรถาม) เราก็บอกเพื่อนว่าเราไปนั่นกับเพื่อนอีกคน (เรื่องเรากับคนนั้นไม่มีใครรู้)
พอใกล้ๆเวลาเราก็เดินไปซื้อเสบียง สอบถามเวลา จะถึงกี่โมง อะไรยังไง (นายสถานีบอกว่าจะถึงหัวหินประมาณ 19.00น.)
คือตอนนั้นเราอยากไปอย่างเดียวเลย ไม่คิดว่าจะนอนไหน ไปแล้วเป็นยังไง จะเจอใครยังไง .. (ซึ่งพอกลับไปคิดแล้วน่ากลัวเนอะ - -)
รถไฟดีเลย์ ..ออกจากสถานีธนบุรีเกือบบ่ายโมง และต้องไปต่อขบวนใหม่ที่ตลิ่งชัน (จำเวลาไม่ได้ น่าจะบ่ายโมงครึ่งได้)
รถไฟฉึกฉักๆ ออกจากตลิ่งชัน อืมมมมบรรยากาศเป็นใจมากๆ ร้อนค่ะ.. แต่เราชอบนี่ดิ ไม่รู้ทำไมเป็นคนชอบตากแดด ตากลม55 ก็นั่นแหละ ชมวิวนะ ครั้งแรกเลย กับความฝันที่อยากนั่งรถไฟไปไหนก็ได้ (แต่นี่ไปแบบไม่มีแผนอะไรเลย) มีของขายบนรถไฟ ที่จอดตามสถานีต่างๆตลอด มะม่วงถุง ข้าว น้ำถุงๆ ถั่ว นุ่นนี่นั่น แต่เรามีเสบียงแล้ว ..เราก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆตลอดทางนั่นแหละ มาถึงสถานีศาลายา มีนักศึกษาขึ้นๆลงๆ (คงฟินเนอะนั่งรถไฟฉึกฉักไปเรียน) ..รถไฟก็ช้าบ้าง เร็วบ้าง ลมตีหน้าพรึ่บพรั่บๆ ฟินดี นั่งฟังเพลง คอดถึงคนที่ควรจะได้มาอยู่ข้างๆ น้ำตาก็ไหลไป ลมก็พัดไป อืมมนางเอกเอ็มวีชัดๆ ..
พอมาถึงบ้านโป่งราชบุรี คนขึ้นรถไฟเยอะมาก ไม่รู้ไปไหนกัน. แล้วก็จอดสถานีนี้นานมากๆ จำได้ว่าประมาณบ่ายสามและกระมัง. อ่ออเราไม่หลับเลยแหละ มีความตื่นเต้น มีความแบบว่าชอบดูวิว เขียวชะอุ่ม ผ่านทุ่งนา ทุ่งอะไรก็ไม่รู้ ต้นปาล์ม (หรือต้นตาล- -) มองออกไปข้างนอกเขียวแล้วทำให้ใจเย็นลงจริงๆนะ..
เราคิดทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราก็เค้า เราน่ะเป็นเพื่อนกันมา ไม่น่าเลย ไม่น่าทำให้ความรู้สึกเกินเพื่อนมาทำลายความเป็นเพื่อนเลย .. เห้อออ