หลังจากถูกแฟนเก่าสารภาพว่านอกใจแล้วเขาก็ไปเลือกคนใหม่
ผ่านไปสองเดือนเค้าจะแต่งงาน...
เราได้รู้ความจริงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่ใช่จากปากแฟนเก่า
เราพบว่าทุกอย่างที่เค้าเคยบอกเราวันนั้น มันไม่ใช่เรื่องจริงเลย
เราถามว่าทำผู้หญิงท้องหรอ ก็ปฏิเสธ
แต่ปรากฏว่าเลิกกันไปแค่ 2 เดือนก็ร่อนการ์ดแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นที่นอกใจไปคบ
เรารู้ว่าควรเลิกสนใจชีวิตเขาได้แล้ว แต่เรายังมีเรื่องที่ต้องติดต่อกับแม่เขา
เลยได้รู้มาว่าผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยกำลังท้อง

หลังจากที่ฟูมฟายเสียใจมาตลอดสองเดือน
ก็มาเกิดความรู้สึกว่า เอ้า เฮ้ย...
สรุปที่จู่ๆ รักกันมาดีๆเกือบ 6 ปี แล้วมาบอกเลิก เพราะนอกใจ
มันก็เหตุผลเพราะไปทำผู้หญิงท้องนี่เองเหรอเนี้ย?

เราคิดถึงเค้าตลอด...จนมาวันนี้
ความรู้สึกมันกลายเป็นว่า....เหมือนจะโกรธ แค้น คือ จากรักกลายแค้น
ไม่น่าเชื่อว่าคนที่เรารักมากตลอดหลายปี ลับหลังเราเค้าไปแอบมีอะไรกับผู้หญิงอื่น
แถมยังไม่ป้องกัน ปล่อยให้ท้อง....

ตอนนี้จะคิดถึงเค้าก็เหมือนคิดถึงสามีคนอื่น คิดถึงพ่อของเด็กคนนึงที่กำลังจะเกิดมา
เราเจ็บมากๆที่โดนทรยศจากผู้ชายที่รัก ไม่พอยังต้องรับรู้ว่าเค้าที่เคยฝันจะแต่งงานกับเรา
กลับต้องไปแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน และกำลังจะมีลูก ซึ่งก็เคยฝันมากับเราว่าอยากมีลูกด้วยกัน

สมองรับรู้ว่าต้องยอมรับความจริง...
แต่ในใจนี่สั่นริกๆๆๆ อยากจะประจานใหโลกรู้ว่า เราโดนกระทำแบบนี้ๆๆ
ผู้ชายและผู้หญิงคนนี้ ทำเลวๆเอาไว้บนความทุกข์ของเรา บลาๆๆ
อยากจะโพสเฟสบุ๊คถึงสองคนนี้ให้ได้อายไปเลย

แต่มาคิดดูก็ไม่อยากจะทำแบบนั้น
มันไม่มีผลดีต่อตัวเราเองเลย เราก็รู้นะคะ
เราไม่อยากดูน่าสมเพชต่อใครๆ ว่าพยายามเรียกร้องฟูมฟายเอาจากผู้ชายที่ทิ้งเราไป
เพื่อนๆมีใครเคยตกอยู่ในความรู้สึกแบบนี้บ้างคะ
มันเจ็บมากเลยนะคะ เหมือนเราถูกกระหน่ำตีอยู่ฝ่ายเดียว
ส่วนสองคนนั้น ก็มีความสุข ยิ้มรับรอการแต่งงาน การเริ่มต้นใหม่
เราแทบไม่เชื่อว่าคนเราจะไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้
เราไม่รู้จะก้าวผ่านความรู้สึกแค้นใจ น้อยใจ เสียใจ อยากเอาคืน ได้อย่างไร
เหมือนรู้ว่าอยู่กับกองอุจระแล้วเหม็นแต่ก็ไม่ยอมเดินหนี
มันแย่มากๆเลยค่ะ ความรู้สึกแบบนี้


ฮือออออ