สวัสดีค่ะ... กระทู้นี้ดราม่านะค่ะ เอิ่มมมม!
เริ่มเรยล่ะกัน.....
เรื่องมันเกิดขึ้นสมัยเรียนมัธยม คือตอนนั้นยุ ม.5 แร้วเราเปนคนที่อ้วนมากๆ แถมดำปี๋เรย(สรุปขี้เหร่สุดๆ) แต่เราเป็นคนขี้เร่น ชอบแกล้งคนนั่น คนนี่ไปเรื่อย แร้วในห้องเราอ่ะมันเปนห้องคิง แบบมีผู้ชายแค่4คน แร้วยัยเพื่อนขี้งกร่วมห้องคนนึงมันก็ไปชอบผู้ชายหนึ่งในสี่คนนั้น ซึ่งไม่ได้หล่อมาก แต่ดูดี เเละรวย เเร้วเราก็จะชอบเเกล้งมันโดยการ แซวคนที่มันแอบชอบ ประมานแบบ"ที่รักคิดถึง" "ที่รักฝันดีนะ" "ที่รัก บลาาาาา"
จนจบด้วยการขอเบอ(ยุห้องเดียวกันเเต่ไม่สนิทนะค่ะ ยุคนล่ะกลุ่ม) พอมีเบอเราก็ไม่ได้คิดไร จนวันนึงเราก็เรยส่งข้อความหาแบบเล่นๆ ไม่ได้มีไร แค่อยากเเกล้งไรงี้ "ฝันดีนะค่ะคุนชาย รักน้าาา' (ฉายาเค้าคุนชาย สุดเนียบ) แต่เเร้วเค้าก็ส่งกลับมาหาเรา แร้วจากวันนั้น เราก็จะส่งข้อความหากันทุกวัน ตอนเเรกเราก็ไม่ได้คิดไรนะ แต่พอนานเข้าๆ เริ่มรุสึกเเบบ วันไหนเค้าไม่ส่วมารึส่งมาช้าก็จะรอ แต่ก็ยังคิดว่าตัวเองไม่ได้รุสึกอะไรหรอก แค่คงเเบบเพิ่งเคยมีคนใส่ใจล่ะมั้งเรยรุสึกดี(ชีวิตตอนนั้นยังไม่เคยมีความรัก). แร้วพอนานเข้าเค็าก็เริ่มโทรมาหาเรา โทรมาทุกวัน หลังเลิกเรียน เเร้วก็ก่อนนอน แต่เราก็ยังคงคิดว่าเราไม่ได้รุสึกไรนะ แต่ก็แกล้งบอกรัก บีบน้ำตา แร้วเค้าก็บอกกลับมาว่า"คนบางคนแค่ผ่านเข้ามา แล้วก็ผ่านไป" เอิ่มมมมมมม!! คุนต้องการไร แต่ด้วยมารยาหญิงทำให้เราท ทำเปนเจ็บ ไปโรงเรียนก็เเกล้งตีหน้าเศร้า เดินผ่านเค้าก็ไม่ยอมมองหน้า เค้าถามก็ไม่คุยด้วย แร้วก็ทำเปนหลบหน้าเค้าตลอด. เปนแบบนี้ประมานสาม สี่วัน เค้าก็เราโทรมาหาเรา ตอนนั้นดีใจนะ แต่คือมันยังไม่รุใจตัวเอง แต่เราก็ทำเปนไม่รับ ตัดสาย แต่เค้าก็ยังโทรมาทุกวัน ไปเรียนก็พยายามหาเวลาคุย แต่เราจะหลบตลอด เป็นแบบนี้ประมานอาทิต เราก็เราตัดสินใจคุยกับเค้า เเร้วจากนั้นเราก็คุยกันทุกวัน วันล่ะแทบ24 ช.ม. ถ้าเป็นเสาร์อาทิตยิ่งหนักเรย ขนาดทำธุระในห้องน้ำยังไม่วางสายเรย เเร้วเราก็เปนแบบนี้มาจนจะปิดเทอ ม.5 แต่เราก็ยังคิดว่าเราไม่ได้ชอบเค้านะ เเค่คุยแบบเพื่อน เเร้วก็ไม่ให้เพื่อนรุด้วย จนพอมาวันนึงมีรุ่นพี่ม.6 คนนึงมาจีบมัน เเร้วพี่เค้าก็รุกหนักมาก โดยการวิ่งไปกอดกลางโรงอาหาร ตอนนั้นคือแบบ รุสึกแย่ล่ะ แบบเหมือนจะโดนแย่ตุ๊กตาเน่าที่เราไม่เร่นอ่ะ เเต่พอมีคนจะมาเอาไปกลับหวงหนักมาก เรยเริ่มรุใจตัวเองล่ะ เราเรยตัดสินใจจะจีบเค้าเปนจิงเปนจัง(ที่ผ่านมายังไม่จีบน้า แค่ออ่ยเบา" เรยเริ่มจากการลดน้ำหนัก ทำตัวเองให้สวยขึ้น (พี่เค้าก็ไม่ได้สวยมากนะ แต่พี่เค้าผอม) ราเรยเริ่มลดน้ำหนังขั้นตอนเเรกคือ ไม่กินข้าว ช้าว-เย็น ตอนกลางวันกินข้างครึ่งจาน เเร้วก็มีตีแบตบาง .จากตอนเเรกน้ำหนักเรา 70+ เราก็ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองผอมลงนะ แร้วก็มีหาครีมขาวมาทาบาง จนพักหลังๆเริ่ม มีคนมาจีบ เริ่มแปลกใจ เรยไปชั่ง นน.ดู แม่เจ้า 50+ เปนไปได้ไง555+ ตอนนั้นงงมาก แต่เราก็ยังคุยกะเค้ายุนะ คุยทุกวัน แต่เเบบไม่มีสถานะ จนกีฬาสี เรากะเค้าได้ยุสีเดียวกัน(กีฬาสีจัดหลังสอบค่ะ) เเร้วก็มีการทำงานด้วยกัน นอนค้างคืน แร้วเราก็เริ่มรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆๆๆ จนเรารักเค้าที่สุด เเบบปิดกลั้นทุกคนที่เข้ามาเรย เเร้วเราก็คุยกับเเบบคนพิเสดมาจนถึงจะปิดเทอม ทางบ้าก็บิกไห้ย้ายโรงเรียน ตอนนั้นช๊อคหนักมาก เสียใจที่สุด คือเราไม่อยากจากเค้าเรยอ่ะ เราเรยพับดาวให้เค้าเก็บไว้ แร้วมันก็ช่วงปิดเทอมด้วยเรยไม่ได้เจอกัน แต่ก็คุยกันทุกวัน บอกรัก บอกคิดถึง บอกฝันดี แต่ไม่เคยบอกว่าเปนไรกัน จนเราตัดสินใจถามออกไป เค้าก็บอก"ขนานนี้เเร้วยังไม่รุหรอ" แบบเขินหนักมากดีใจจนเนื้อเต้น5555+ เหมือนโรคเปนสีชมพูเรย แต่ความสุขมันก็ไม่ยั่งยืนเรยสักนิด เพราะผ่านมาแค่ สองสัปดาห์ ก็มีคนมาบอกเราว่าเปนแฟนมัน อ้าว!แร้วกุคัยล่ะนิ เอาเวลาไหนไปคุยกันนนนนนน ก็ได้แต่คิดอ่ะนะ เพราะเค้าจะคุยกะเราแทบทักวัน มันก็เรยทำไห้เราเชื่อเค้า แต่สุดท้ายก็พัง เพราะคนนั้น คือคนที่เค้าเลือก ฮือออออ ตอนนั้นเสียใจหนักมากๆๆๆ ข้าวไม่กิน นอนไม่นอน งานไม่ทำ บ้านไม่ออก ทำอย่างเดียวคือร้องไห้ จนน้ำหนักเราลดลงแบบ สี่วันที่แรก ลง5โลเรยที่เดียว เเร้วช่วงปิดเทอมเรากะเค้าก็ไท่ได้คุยกันเรย... จนจะเปิดเทอม ม.6 เราเรยไปได้ไปเดินตลาด แร้วบังเอินเจอเค้า หลังจากที่เรากลับมาถึงบ้าน เค้าก็โทรมา ส่งข้อความมา จนเราใจออ่นคุยด้วย แร้วก็พูดแบบ สำนึกผิด มาขอคืนดี เราก็เรยให้อภัย เพราะเรารักเค้ามาก จนวันเปิดเทอม (เราได้กลับมาเรียนที่เดิมนะ) เค้าก็มารับเราไปเรียนด้วยกัน ความรักกำลังจะดีอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ดีเสมอไปเพราะผู้หญิงคนเดิมโทรมาหาเรา ร้องไห้แร้วบอกว่ายังไม่เลิกกัน...อ้าว แร้วกุคือไร ตอนนั้นช๊อกอีกเเร้ว ร้องไห้หนักมากอีกแร้ว แต่ด้วยความที่เรากะเค้ายุห้องเดียวกัน ทำให้เลี่ยงมี่จะเจอหน้าไม่ได้ เราเรยต้องทนเจ็บ แบบแสนสาหัส มาเปนปีๆ โดยที่เค้าเปลี่ยนแฟนกี่คนต่อกี่คน แต่เราก็ยังรักเเค่เค้า เค้าทำกับเราเหมือนเราไม่มีความสึก ทุกคนที่เค้าจีบจะเปนคนใกล้ตัวเราเสมอ เราตาม.รังควญนะ รังควญทุกคนที่ใกล้เค้าเพื่อหวังว่าเค้าจะกลับ แต่มันก็ไม่มีแระโยชน์ เพราะเค้าไม่กลับมา แถมยังเกลียดเราอีกด้วย โคตรเจ็บเรยนะ เวลาคนที่เรารักมากที่สุด บอกว่าเกลียดเรามากที่สุด จนสุดท้ายก็จากกันเเบบค้างคา เค้ากะเราเรียนคนล่ะที่กัน หลังจากจบ ม.6 เรากะเค้าก็ห่างออกจากกันเรื่อยๆๆจนเราคิดว่าเราทำไจได้ล่ะ แต่พอช่วงเทศการ เรากะเค้าได้ไปฉลองด้วยกันกะเพื่อนๆๆๆอีกหลายคนมันทำให้เรารุสึกว่า เรายังรุสึกดีกะเค้า แต่ไม่รุว่ารักรึป่าวนะ แร้วเรากะเค้าก็เริ่มคุนกันบ่อยขึ่น สนิทกันมากขึ่น แร้วก็กลับมาเปนเพื่อนกันได้เหมือนเดิม ทั้งที่ที่เราก็รุสึกดีกะเค้าเหมือนเดิม เเต่เค้าไม่มีทางจะกลับมารักเราได้เรย เพราะเค้าเปนเกย์ ตั้งแต่ตอนไหนไม่รุ แต่ที่รุคือน่าจะประมานปีหนึ่งซึ่งตอนนี้จะจบปีสอง ล่ะ แต่ใช้ว่าเราจะไม่รุนะ เรารุตั้งนานเเร้วแต่ทำไมถึงเลือกที่จะรักเค้า ทั้งๆที่มันไม่มีทางเรยสักนิด รักที่แบบปิดตัวเองมาตลอด จนถึงทุกวันนี้ซึ่งป่านมาจะสามปีเเร้ว .และก็รุทักรุว่าเค้า"เมะ" แต่ก็ยังตัดไม่ได้ทั้งๆที่พยายามแร้ว คัยมีวิธีช่วยเราหน่อยนะ อยากมีแฟนใหม่ล่ะ มีใหม่แบบรักคนใหม่ ไม่ต้องคิดถึงคนเก่ามี่ไม่มีทางเปนไปได้
#ยาวไปขอโทษน้า....
เรามันพวกไร้สาระ ...
แต่รบกวนตอบหน่อยนะค่ะ พลีสสสส
ตัดใจไม่ได้สักที่....ควรทำไงค่ะ
เริ่มเรยล่ะกัน.....
เรื่องมันเกิดขึ้นสมัยเรียนมัธยม คือตอนนั้นยุ ม.5 แร้วเราเปนคนที่อ้วนมากๆ แถมดำปี๋เรย(สรุปขี้เหร่สุดๆ) แต่เราเป็นคนขี้เร่น ชอบแกล้งคนนั่น คนนี่ไปเรื่อย แร้วในห้องเราอ่ะมันเปนห้องคิง แบบมีผู้ชายแค่4คน แร้วยัยเพื่อนขี้งกร่วมห้องคนนึงมันก็ไปชอบผู้ชายหนึ่งในสี่คนนั้น ซึ่งไม่ได้หล่อมาก แต่ดูดี เเละรวย เเร้วเราก็จะชอบเเกล้งมันโดยการ แซวคนที่มันแอบชอบ ประมานแบบ"ที่รักคิดถึง" "ที่รักฝันดีนะ" "ที่รัก บลาาาาา"
จนจบด้วยการขอเบอ(ยุห้องเดียวกันเเต่ไม่สนิทนะค่ะ ยุคนล่ะกลุ่ม) พอมีเบอเราก็ไม่ได้คิดไร จนวันนึงเราก็เรยส่งข้อความหาแบบเล่นๆ ไม่ได้มีไร แค่อยากเเกล้งไรงี้ "ฝันดีนะค่ะคุนชาย รักน้าาา' (ฉายาเค้าคุนชาย สุดเนียบ) แต่เเร้วเค้าก็ส่งกลับมาหาเรา แร้วจากวันนั้น เราก็จะส่งข้อความหากันทุกวัน ตอนเเรกเราก็ไม่ได้คิดไรนะ แต่พอนานเข้าๆ เริ่มรุสึกเเบบ วันไหนเค้าไม่ส่วมารึส่งมาช้าก็จะรอ แต่ก็ยังคิดว่าตัวเองไม่ได้รุสึกอะไรหรอก แค่คงเเบบเพิ่งเคยมีคนใส่ใจล่ะมั้งเรยรุสึกดี(ชีวิตตอนนั้นยังไม่เคยมีความรัก). แร้วพอนานเข้าเค็าก็เริ่มโทรมาหาเรา โทรมาทุกวัน หลังเลิกเรียน เเร้วก็ก่อนนอน แต่เราก็ยังคงคิดว่าเราไม่ได้รุสึกไรนะ แต่ก็แกล้งบอกรัก บีบน้ำตา แร้วเค้าก็บอกกลับมาว่า"คนบางคนแค่ผ่านเข้ามา แล้วก็ผ่านไป" เอิ่มมมมมมม!! คุนต้องการไร แต่ด้วยมารยาหญิงทำให้เราท ทำเปนเจ็บ ไปโรงเรียนก็เเกล้งตีหน้าเศร้า เดินผ่านเค้าก็ไม่ยอมมองหน้า เค้าถามก็ไม่คุยด้วย แร้วก็ทำเปนหลบหน้าเค้าตลอด. เปนแบบนี้ประมานสาม สี่วัน เค้าก็เราโทรมาหาเรา ตอนนั้นดีใจนะ แต่คือมันยังไม่รุใจตัวเอง แต่เราก็ทำเปนไม่รับ ตัดสาย แต่เค้าก็ยังโทรมาทุกวัน ไปเรียนก็พยายามหาเวลาคุย แต่เราจะหลบตลอด เป็นแบบนี้ประมานอาทิต เราก็เราตัดสินใจคุยกับเค้า เเร้วจากนั้นเราก็คุยกันทุกวัน วันล่ะแทบ24 ช.ม. ถ้าเป็นเสาร์อาทิตยิ่งหนักเรย ขนาดทำธุระในห้องน้ำยังไม่วางสายเรย เเร้วเราก็เปนแบบนี้มาจนจะปิดเทอ ม.5 แต่เราก็ยังคิดว่าเราไม่ได้ชอบเค้านะ เเค่คุยแบบเพื่อน เเร้วก็ไม่ให้เพื่อนรุด้วย จนพอมาวันนึงมีรุ่นพี่ม.6 คนนึงมาจีบมัน เเร้วพี่เค้าก็รุกหนักมาก โดยการวิ่งไปกอดกลางโรงอาหาร ตอนนั้นคือแบบ รุสึกแย่ล่ะ แบบเหมือนจะโดนแย่ตุ๊กตาเน่าที่เราไม่เร่นอ่ะ เเต่พอมีคนจะมาเอาไปกลับหวงหนักมาก เรยเริ่มรุใจตัวเองล่ะ เราเรยตัดสินใจจะจีบเค้าเปนจิงเปนจัง(ที่ผ่านมายังไม่จีบน้า แค่ออ่ยเบา" เรยเริ่มจากการลดน้ำหนัก ทำตัวเองให้สวยขึ้น (พี่เค้าก็ไม่ได้สวยมากนะ แต่พี่เค้าผอม) ราเรยเริ่มลดน้ำหนังขั้นตอนเเรกคือ ไม่กินข้าว ช้าว-เย็น ตอนกลางวันกินข้างครึ่งจาน เเร้วก็มีตีแบตบาง .จากตอนเเรกน้ำหนักเรา 70+ เราก็ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองผอมลงนะ แร้วก็มีหาครีมขาวมาทาบาง จนพักหลังๆเริ่ม มีคนมาจีบ เริ่มแปลกใจ เรยไปชั่ง นน.ดู แม่เจ้า 50+ เปนไปได้ไง555+ ตอนนั้นงงมาก แต่เราก็ยังคุยกะเค้ายุนะ คุยทุกวัน แต่เเบบไม่มีสถานะ จนกีฬาสี เรากะเค้าได้ยุสีเดียวกัน(กีฬาสีจัดหลังสอบค่ะ) เเร้วก็มีการทำงานด้วยกัน นอนค้างคืน แร้วเราก็เริ่มรักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆๆๆ จนเรารักเค้าที่สุด เเบบปิดกลั้นทุกคนที่เข้ามาเรย เเร้วเราก็คุยกับเเบบคนพิเสดมาจนถึงจะปิดเทอม ทางบ้าก็บิกไห้ย้ายโรงเรียน ตอนนั้นช๊อคหนักมาก เสียใจที่สุด คือเราไม่อยากจากเค้าเรยอ่ะ เราเรยพับดาวให้เค้าเก็บไว้ แร้วมันก็ช่วงปิดเทอมด้วยเรยไม่ได้เจอกัน แต่ก็คุยกันทุกวัน บอกรัก บอกคิดถึง บอกฝันดี แต่ไม่เคยบอกว่าเปนไรกัน จนเราตัดสินใจถามออกไป เค้าก็บอก"ขนานนี้เเร้วยังไม่รุหรอ" แบบเขินหนักมากดีใจจนเนื้อเต้น5555+ เหมือนโรคเปนสีชมพูเรย แต่ความสุขมันก็ไม่ยั่งยืนเรยสักนิด เพราะผ่านมาแค่ สองสัปดาห์ ก็มีคนมาบอกเราว่าเปนแฟนมัน อ้าว!แร้วกุคัยล่ะนิ เอาเวลาไหนไปคุยกันนนนนนน ก็ได้แต่คิดอ่ะนะ เพราะเค้าจะคุยกะเราแทบทักวัน มันก็เรยทำไห้เราเชื่อเค้า แต่สุดท้ายก็พัง เพราะคนนั้น คือคนที่เค้าเลือก ฮือออออ ตอนนั้นเสียใจหนักมากๆๆๆ ข้าวไม่กิน นอนไม่นอน งานไม่ทำ บ้านไม่ออก ทำอย่างเดียวคือร้องไห้ จนน้ำหนักเราลดลงแบบ สี่วันที่แรก ลง5โลเรยที่เดียว เเร้วช่วงปิดเทอมเรากะเค้าก็ไท่ได้คุยกันเรย... จนจะเปิดเทอม ม.6 เราเรยไปได้ไปเดินตลาด แร้วบังเอินเจอเค้า หลังจากที่เรากลับมาถึงบ้าน เค้าก็โทรมา ส่งข้อความมา จนเราใจออ่นคุยด้วย แร้วก็พูดแบบ สำนึกผิด มาขอคืนดี เราก็เรยให้อภัย เพราะเรารักเค้ามาก จนวันเปิดเทอม (เราได้กลับมาเรียนที่เดิมนะ) เค้าก็มารับเราไปเรียนด้วยกัน ความรักกำลังจะดีอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ดีเสมอไปเพราะผู้หญิงคนเดิมโทรมาหาเรา ร้องไห้แร้วบอกว่ายังไม่เลิกกัน...อ้าว แร้วกุคือไร ตอนนั้นช๊อกอีกเเร้ว ร้องไห้หนักมากอีกแร้ว แต่ด้วยความที่เรากะเค้ายุห้องเดียวกัน ทำให้เลี่ยงมี่จะเจอหน้าไม่ได้ เราเรยต้องทนเจ็บ แบบแสนสาหัส มาเปนปีๆ โดยที่เค้าเปลี่ยนแฟนกี่คนต่อกี่คน แต่เราก็ยังรักเเค่เค้า เค้าทำกับเราเหมือนเราไม่มีความสึก ทุกคนที่เค้าจีบจะเปนคนใกล้ตัวเราเสมอ เราตาม.รังควญนะ รังควญทุกคนที่ใกล้เค้าเพื่อหวังว่าเค้าจะกลับ แต่มันก็ไม่มีแระโยชน์ เพราะเค้าไม่กลับมา แถมยังเกลียดเราอีกด้วย โคตรเจ็บเรยนะ เวลาคนที่เรารักมากที่สุด บอกว่าเกลียดเรามากที่สุด จนสุดท้ายก็จากกันเเบบค้างคา เค้ากะเราเรียนคนล่ะที่กัน หลังจากจบ ม.6 เรากะเค้าก็ห่างออกจากกันเรื่อยๆๆจนเราคิดว่าเราทำไจได้ล่ะ แต่พอช่วงเทศการ เรากะเค้าได้ไปฉลองด้วยกันกะเพื่อนๆๆๆอีกหลายคนมันทำให้เรารุสึกว่า เรายังรุสึกดีกะเค้า แต่ไม่รุว่ารักรึป่าวนะ แร้วเรากะเค้าก็เริ่มคุนกันบ่อยขึ่น สนิทกันมากขึ่น แร้วก็กลับมาเปนเพื่อนกันได้เหมือนเดิม ทั้งที่ที่เราก็รุสึกดีกะเค้าเหมือนเดิม เเต่เค้าไม่มีทางจะกลับมารักเราได้เรย เพราะเค้าเปนเกย์ ตั้งแต่ตอนไหนไม่รุ แต่ที่รุคือน่าจะประมานปีหนึ่งซึ่งตอนนี้จะจบปีสอง ล่ะ แต่ใช้ว่าเราจะไม่รุนะ เรารุตั้งนานเเร้วแต่ทำไมถึงเลือกที่จะรักเค้า ทั้งๆที่มันไม่มีทางเรยสักนิด รักที่แบบปิดตัวเองมาตลอด จนถึงทุกวันนี้ซึ่งป่านมาจะสามปีเเร้ว .และก็รุทักรุว่าเค้า"เมะ" แต่ก็ยังตัดไม่ได้ทั้งๆที่พยายามแร้ว คัยมีวิธีช่วยเราหน่อยนะ อยากมีแฟนใหม่ล่ะ มีใหม่แบบรักคนใหม่ ไม่ต้องคิดถึงคนเก่ามี่ไม่มีทางเปนไปได้
#ยาวไปขอโทษน้า....
เรามันพวกไร้สาระ ...
แต่รบกวนตอบหน่อยนะค่ะ พลีสสสส