คือเราโสดนานละ.      แต่ก่อนมีคนคุยบ้าง.    แต่ถ้าล้ำเส้น เราจะถอยหรือบอกไปเลยว่าไม่อยากกกมีแฟน.   จนทุกวันนี้ไม่มีคนคุยด้วยเลย5555.  แต่เราเฉยๆนะ.  พอมีคนมาจีบเรารู้สึกว่ามันอึดอัดยังไงไม่รู้     พอมีคนจะเข้ามาเราจะปิดทุกช่องทางที่เค๊าจะเข้ามาหาเราได้     เอ๊ะ!!หรือเราเป็นโรคส่วนตัวสูง? แต่ถ้าเข้ามาในฐานะเพื่อนเราจะสนิทด้วยไวมากเลยนะ.     เราคิดว่าเราอยู่แบบเพ้อๆมโนๆของเรามันก็ดีอยู่แล้วอ่ะเลยไม่อยากมีเหมือนมันใช้ชีวิตลำบาก.   พอมองดูเพื่อนเวลามีแฟน.     ตอนแรกก็ดียุหรอก.   พอทะเราะก็ร้องไห้ฟูมฟาย.   เราเลยกลับมามองตัวเองว่า.  โอเคหรอที่จะลากความรู้ตัวเองไปทรมานแบบนั้น.  เวลามีคนลงรูปคู่หวานๆก็อิจฉานะ.     แต่ไม่อยากมี      อ๋อเราเป็นพวกสาววายด้วยนะ.   เราเป็นคนขี้เบื่อด้วย.  ไม่ชอบคุยโทรสับไม่ชอบไปเที่ยว(ยกเว้นเพื่อนชวน55555)ไม่ชอบคนเข้ามาวุ่นวายในโลกของเรา.  อ๋อเราชอบทำไรคนเดียวด้วยแหละ   สรุปก็ไม่อยากมี    เพื่อนเลยว่าเป็นโรคนี้รึป่าว.      คือที่ไปอ่านมามันจะคลื่นไส้อาเจียน.  ซึ้งเราไม่เป็นนะ.      แค่อึดอัดไม่อยากมีใครมาทำให้ชีวิตวุ่นวายขี้เกียจคิดไรเยอะๆ.