ชีวิตชาวปักกิ่งวันนี้ต่างจาก30 ปีที่แล้วเหมือนฟ้ากับดิน..
ความสะดวกสบายความทันสมัยเข้ามาแทนทื่ความอดหยากอย่างไม่น่าเชื่อ..
ปัจจุบันการเดินทางในกรุงปักกิ่งด้วยรถไฟใต้ดินที่มีถึง14สาย
ด้วยราคาตลอดเส้นทางแค่2หยวน(11บาท)และไปต่างจังหวัดด้วยรถไฟความเร็วสูงเป็นเรื่องปกติ..
รคส.จากปักกิ่งไปเทียนจินมีทุกๆ10นาทีวิ่ง30นาทีถึงทำให้ชาวเทียนจินวิ่งมาปักกิ่งอย่างง่ายดาย...

ด้วยความเป็นเมืองพลเมืองเยอะ..ปักกิ่งจึงสร้างอะไรๆใหญ่โตไปหมด
สถานีรถไฟใต้ดินแต่ละแห่งใหญ่โตกว่าบ้านเรารถไฟแน่นทุกขบวน..
เมื่อวานว่างๆผมไปเดินเที่ยวเทียนอันเหมินคนจีนมากันเยอะมาก
แปลกใจเล็กน้อยว่าไม่ใช่วันหยุดทำไมคนเยอะจังเค้ามาเที่ยวและเคารพประธานเหมา..
แม้ประธานเหมาจะจากไปหลายสิบปีและจะถูกทางตะวันตกใส่ร้ายต่างๆนาๆ
แต่คนจีนก็ยังรักยังเคารพท่านอยู่ในฐานะคนที่เปลี่ยนแปลงระบบการปกครองทำให้จีนมาถึงวันนี้...
นี่แหละที่ว่าคนเราจากไปแล้วสิ่งที่เหลือไว้คือผลงานให้ลูกหลานจดจำ...
ผมเชื่อว่าจีนจะก้าวมาเป็นมหาอำนาจของโลกในอีกไม่กี่ปี..
คนจีนเริ่มมีวัฒนธรรมมากขึ้นคิวขึ้นรถไฟขึ้นบันไดเลื่อนมีให้เห็นเป็นเรื่องปกติ..
บ้านเราเสียอรกที่ขึ้นรถเมล์ขึ้นบันไดเลื่อนยังกรูกันขึ้นไม่เห็นคิว...
เดินเที่ยวในเมืองจีนไม่เห็นคนสวมรองเท้าแตะเลยคงเป็นเพราะคนจีนเชื่อว่าต้องรักษาเท้าให้อุ่น..
และโดยส่วนใหญ่ถนนหนทางสะอาดกว่าบ้านเราไม่ค่อยเห็นขยะรกเหมมือนบ้านเราถึงจะไม่สะอาดเป็นระเบียบเท่าญี่ปุ่น...
ที่ขัดตาขัดใจคือไฟเขียวข้ามทางม้าลายรถเลี้ยวขวาผ่านตลอดยังไม่ยอมจอดให้คนเดินข้ามเท่าไร...

มาปักกิ่งก็ต้องมาเดินเทียนอันเหมิน..

ประตูเมืองตระหง่านด้วยรูปประธานเหมา...

ทางเข้าออกรถไฟใต้ดินทุกประตูจะมีด่านสแกนกระเป๋า...
ผังรถไฟใต้ดินกรุงปักกิ่ง..

เห็นคลองใสสะอาดคิดถึงคลอแสนแสบบ้านเรา...

ถนนหนทางจะมีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นเป็นส่วนใหญ่..