วันนี้ผมลางานช่วงบ่ายมา เพื่อมาเชียร์เต็มที่ อยากดูเกมสนุกๆ
ช่วงระหว่างเกมก็ดังที่ทุกๆคนรู้ละเนอะ แต่หลังเกมจนถึงตอนนี้ผมยังแบบอารมณ์ค้างมากๆๆ ซึม เสียใจ อยู่เลยยย
ยอมรับว่าผิดหวังกับฟอร์มวันนี้มาก เข้าใจว่าทุกคนคงเต็มที่แล้ว แต่ทำไมถึงได้ดูฝ่อ ห่อเหี่ยว ไม่มีแพชชั่นแบบฆ่าได้ฆ่า ตรงนี้แหละทำให้เสียใจไม่หาย
เข้าใจมั้ยว่าแบบ ถ้านักกีฬาดูแพชชั่นแรง สู้ตายย เราจะอยากเชียร์ทันที แต่ถ้าใจนักกีฬาไปแล้ว มันเชียร์ยังไงๆก็เชียร์ไม่ขึ้นอะ
แมทต่อจากนี้ คือ ผมไม่ได้คิดอะไรแล้ว ยิ่งเห็นฟอร์มเกา ยุ่น คือ โอเค ปล่อยวางได้แล้ว ไม่เป็นไร แต่ขอได้มั้ย ขอดูมุ่งมั่น ใจสู้ หน้าไม่เสีย หน่อยนะ ขอเถอะ
ไม่รู้ว่าบ้าวอลเลย์มากไปหรือเปล่า ? 555 แต่ยังเศร้าไม่หาย เห้อ...
/ยังไงก็เชียร์จนแมทสุดท้ายนะ
มีใครยังอารมณ์ค้าง เสียใจ เศร้า กลัว ฯลฯ บ้างมั้ยครับ
ช่วงระหว่างเกมก็ดังที่ทุกๆคนรู้ละเนอะ แต่หลังเกมจนถึงตอนนี้ผมยังแบบอารมณ์ค้างมากๆๆ ซึม เสียใจ อยู่เลยยย
ยอมรับว่าผิดหวังกับฟอร์มวันนี้มาก เข้าใจว่าทุกคนคงเต็มที่แล้ว แต่ทำไมถึงได้ดูฝ่อ ห่อเหี่ยว ไม่มีแพชชั่นแบบฆ่าได้ฆ่า ตรงนี้แหละทำให้เสียใจไม่หาย
เข้าใจมั้ยว่าแบบ ถ้านักกีฬาดูแพชชั่นแรง สู้ตายย เราจะอยากเชียร์ทันที แต่ถ้าใจนักกีฬาไปแล้ว มันเชียร์ยังไงๆก็เชียร์ไม่ขึ้นอะ
แมทต่อจากนี้ คือ ผมไม่ได้คิดอะไรแล้ว ยิ่งเห็นฟอร์มเกา ยุ่น คือ โอเค ปล่อยวางได้แล้ว ไม่เป็นไร แต่ขอได้มั้ย ขอดูมุ่งมั่น ใจสู้ หน้าไม่เสีย หน่อยนะ ขอเถอะ
ไม่รู้ว่าบ้าวอลเลย์มากไปหรือเปล่า ? 555 แต่ยังเศร้าไม่หาย เห้อ...
/ยังไงก็เชียร์จนแมทสุดท้ายนะ