ตอนนี้ผมคบกับแฟนคนใหม่ซึ่งคบกันมาได้ 2 ปี บอกเลยว่าไม่มีความสุขเลยครับแต่อยู่ด้วยความหวาดระแวง แฟนใหม่ผมอายุเยอะกว่าผม 3 ปี ตอนนี้ผม 29  ซึ่งบอกเลยว่าตั้งแต่คบกันมาแฟนใหม่ของผมเป็นคนขี้หึงมาก กีดกันทุกอย่าง ผมไม่ได้เล่นไลน์ หรือ เฟส เพราะว่าแฟนใหม่เค้ากลัวผมจะดูสาวๆ เวลาไปไหนมาไหนผมว่าก็เป็นปกติที่เราจะมองคนเดินผ่านไปผ่านมาทั้งที่เราไม่ได้คิดอะไรก็โกรธผม ว่าผมเลวเจ้าชู้อะไรประมาณนี้ แต่ก่อนผมไปไหนมาไหนได้สะดวกไปงานแต่งเพื่อน รึเพื่อนชวนไปไหนก็ไปกันเพราะผมเป็นคนเข้าสังคมได้ดีกับเพื่อนครับ แต่ตอนนี้เพื่อนที่มีก็หายหมด เพราะแฟนใหม่ผมจะตามราวีและเวลาไปหาเพื่อนก็เรื่องหาวีนใส่ จนวงแตก ทั้งที่ประมาณว่าเพื่อนเค้าคุยกันแซวกันปกติเรื่องผมแต่ก่อนเตะบอล สมัยเรียนทำกิจกรรมจะมีรุ่นน้องมาจีบมาชอบเยอะ ก็เป็นเรื่องปกติ ธรรมดา ผมทำงานด้วยความหวาดระแวง ผมใกล้ผู้หญิงไม่ได้ เค้าบอกจะตามราวี ทุกอย่าง ขนาดกับครอบครัวแต่ก่อนผมมีเวลาให้เงินแม่เดือนนึง 3-4 พัน ทุกวันนี้ลดเหลือเดือนละ 2,000 บาท เค้าก็พูดประมาณว่าตัวเองสมควรมีครอบครัวได้แล้ว  คือผมกับเค้ายังไม่แต่งงานกันครับ ด้วยความที่ผมสงสารเค้าด้วยเพราะเค้าไม่มีงานทำ และถ้าไม่มีผมผมไม่รู้ว่าเค้าจะอยู่ยังงัยผมก็คิดไปครับ เพราะผมเป็นคนใจอ่อน ขี้สงสารคน ถ้าถามเรื่องความรักผมไม่มีแล้วครับเหลือแต่ความสงสาร ความเห็นใจ ทั้งที่ปากก็บอกกับเค้าว่ารัก และพูดตามตรงว่าผมลืมแฟนเก่าไม่ได้ครับ คือแฟนเก่าผมต่างจากคนนี้โดยสิ้นเชิงเข้าใจดีกับผมทุกอย่างและเข้ากับเพื่อนกับครอบครัวผมได้ทุกคน แต่ด้วยวัยและอารมณ์ของเราทั้ง 2 คนและเหตุผลของวัยรุ่นที่ยังรักสนุกอยู่ทำให้กับแฟนเก่าต้องเลิกกันตอนผมอายุได้ประมาณ 21 ตอนนี้ก็ 8 ปี แล้วอยู่ดีดีก็แอดเฟสผมมาผมเลยรีบลบออกครับ เพราะว่าแฟนใหม่ของผมมีรหัสทุกอย่าง ถ้าเห็นอีกทะเลาะกันตายแน่ครับ ซึ่งเวลาทะเลาะกัน แฟนใหม่ผมเค้าจะสติแตก อาละวาด บางทีผมก็กลัวระงับอารมณ์ไม่อยู่ก็มีที่ผมลงมือเต็มที่คือผลักเค้าแรงๆ  และพยายามหนีออกมาจากตรงนั้น เพราะไม่อยากให้บานปลาย รอให้เค้าเย็น และผมก็ต้องกลับมาเพราะห่วงเค้า .....ผมแค่อยากระบายครับ...เพื่อนๆมีความเห็นยังงัยด้วย