คือตอนแรกเราหายจากการเป็นโรคซึมเศร้าแล้ว
คือเราเป็นเด็กมีปมแต่เด็ก หลายๆเรื่อง
เราต้องการคนรับฟัง

ตอนนี้มันเหมือนจุดอิ่มตัวของเรา
คือเรารู้สึกว่าเราไม่อยากมีชีวิตบนโลกนี้แล้วอ่ะ
เราต้องทำยังไงหรอ

เรามีปมหลายเรื่องมาก เราเป็นเด็กมีปัญหา
ตอนแรกเราหายจากอาการนั้นไปแล้ว
แต่ว่าเราเป็นคนที่คิดมาก อ่อนไหวง่ายมาก

คือจากตอนแรกเราหาย อาการโรคซึมเศร้าก็กลับมา
เพราะเราได้ยินคำพูดที่เราไม่สมควรได้ยิน
เช่น คำดูถูก คำเปรียบเทียบ คำพูดบั่นทอนจิตใจ
เพราะคำพูดเหล่านั้น ทำให้เรากลับมามีปมและเก็บกดอีกครั้ง

เราอยากตายมาก เราต้องทำยังไงหรอ

เรามันไม่ดีเลยใช่ไหม ทำอะไรก็ดูขัดหูขัดตา
จะทำอะไรก็ไม่มีใครเห็นด้วย
พูดอะไรไปก็ไม่มีใครรับฟัง
ร้องไห้ให้คนอื่นเห็นก็ไม่ได้
เราต้องนอนร้องไห้คนเดียว

ท้อนิดท้อหน่อยก็โดนไล่
ทำอะไรก็แย่ไปหมดเลย
เรามันแย่มากใช่ไหม
ถ้าเราแย่มากเราก็ไม่อยากมีชีวิตบนโลกอยู่แล้ว
ไหนจะคำดูถูก หาว่าหน้าอย่างเราทำไม่ได้ หาว่าเราอ่อนแอเกินไป
ไหนจะคำเปรียบเทียบ คนนั้นดีกว่า คนนู้นดีกว่า คนนี้ไม่เหมือนเรา
ไหนจะคำบั่นทอนจิตใจ หลายๆอย่างที่เราเจอ


เราต้องการกำลังใจ
พวกเขาจะรู้มั้ยว่าการที่เราได้ยินคำพวกนั้น
มันทำให้เราไม่อยากมีชีวิตอยู่

เรามันแย่นิ ไปเทียบกับใครไม่ติดหรอก
เรามันห่วย พวกเขาคงไม่รู้ว่าเรามีปม เก็บกด
แถมยังขี้น้อยใจและต้องการคนรับฟัง

เราอยากตาย