แน่นอน มุ้ย เล่นได้โอเคทั้งสองแบบนั่นแหละ
แต่ใจจริงผม ชอบธีรศิลป์แบบเมื่อก่อนมากกว่า เร็ว กระชาก ยิงเหนือชั้น
คว้าดาวซัลโวไทยพรีเมียร์ลีก  ยิงประตูได้ทุกรูปแบบ
จังหวะตัวต่อตัวไม่แพ้ใคร ร่างกายแข็งแกร่ง ล็อกหลบ 4-5 คน ก็เคยมาแล้ว
เป็นสไตล์ที่โดดเด่นมากๆ ไม่มีใครเหมือนจริงๆ

แต่ปัจจุบัน มุ้ย ถอยมาต่ำมาก เล่นเป็นมิดฟิลด์ หลายๆเกม (อย่างนัดล่าสุดกับพัทยา) ไปยืนริมเส้นด้านขวาด้วยซ้ำ
จังหวะกระชาก ตัวต่อตัว ไม่เห็นเลย  
แต่จุดเด่นที่เพิ่มขึ้นมา คือการอ่านเกมที่ดีมาก มุ้ยไม่เก็บตัวไว้กับบอลนาน
ได้บอลก็ต่อเร็ว จ่ายไปยังจุดที่ได้เปรียบเร็วที่สุด และที่สำคัญมุ้ยจ่ายบอลพลาดน้อยมากๆ จ่าย 10 เข้าเป้าอย่างน้อยก็ 9
แต่ปัญหาคือ มุ้ยไม่ค่อยได้อยู่ในพื้นที่สุดท้าย ทำให้เขา ทั้งยิงและจ่ายน้อยลง
ซีซั่นนี้ มุ้ยยิง 4 ลูก  และแอสซิสต์ ที่หลายคนคิดว่าเยอะ ก็เปล่าเลย แอสซิสต์ไปแค่ 1 ครั้งเท่านั้นใน 12 เกม
อดิศักดิ์ กับ คลีตัน ยังแอสซิสต์มากกว่า (คนละ 3 ครั้ง)

โอเคล่ะ ในภาพรวม เขาก็ถือว่ามีบทบาทสำคัญอยู่ เวลาใครคิดอะไรไม่ออก ก็ฝากบอลไว้ที่มุ้ยก่อน
แล้วมุ้ยก็จะหาช่องคอยเชื่อมต่อไปได้
แต่ แบบไม่รู้เหมือนกัน ผมเสียดายความเป็นยอดดาวยิงของเขานะ
จะบอกว่ามุ้ยแก่ขึ้น เลยช้าลง ก็ไม่ใช่แน่ๆ เพราะเขาเพิ่ง 27 ปีเอง พลังยังมีเต็มเปี่ยม
จังหวะสปรินท์ตัวก็ยังเร็วจี๊ด คือ จะให้วิ่งก็วิ่งได้ แต่เขาไม่ค่อยจะวิ่งแบบนั้นเองล่ะ
แต่เหมือนเขายินดี ที่จะปรับมาเล่นแบบนี้เอง

อยากถามว่า คิดยังไงที่มุ้ยปรับมาเล่นสไตล์นี้ครับ คิดว่าโอเคแล้ว (เป็นตัวส่งเสริมเพื่อน)
หรือว่า อยากเห็นมุ้ยเวอร์ชั่นเพชฌฆาตมากกว่า