...หลังจากร้อนมานาน ฝนตกครั้งที่ 3 แล้ว ครั้งนี้ตกหนักน้ำระบายไม่ทัน

หลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจกับงานที่ทำ จขกท.ปั่นจักรยานกลับบ้าน ท่ามกลางฟ้าร้องลมกรรโชกแรง ฝนตกอย่างหนัก

กางร่มไปด้วยปั่นไปจักรยานไปด้วย คืนนี้ไม่มีหมาตัวไหนกล้าออกมาเห่าแฮ๊ะ หมาก็คงหลบฝน

พร้อมกับคิดไว้ในใจว่า ฝากไว้ก่อนเห๊อะถ้าฝนไม่ตกเจอกันแน่ยัยสวย(รู้กระทั่งความคิดหมา 55)

น้ำตามถนนท่วมขัง ปั่นจักรยานคนเดียวอย่างสนุก ทั้งถนนไม่มีใครมีเราคนเดียว

แบบนี้น่าจะเอารถยนต์มาขับ จะได้ล้างช่วงล่างด้วย พูดถึงเรื่องขับรถ

เราเคยขับรถเหยียบน้ำกระเด็นใส่คนกวาดถนน วันนั้นอารมณ์ไม่ดี ขับรถออกจากบ้าน

ด้วยความที่โมโหเลยขับรถเร็ว ก็ไม่ได้ตั้งใจด้วย มองดูกระจกหลังเห็นคนกวาดถนนพากันกระโดดหลบน้ำ

ตอนนั้นมองดูเฉยๆ ถนนมีไว้ให้รถวิ่ง ทำไมไม่หลบให้มันพ้น นี่เป็นความคิดของเราที่เห็นแก่ตัวมากๆ

แต่เราขับมาได้หน่อย 1 ต่อมสำนึกความดีมันเริ่มทำงาน เราแวะซื้อน้ำกับขนม แล้วเลี้ยวรถกลับ

กลับไปยกมือไหว้ขอโทษคนกวาดถนนอยู่ตรงนั้น 5 คน พร้อมเอาน้ำเอาขนมให้เขา

บอกหนูขอโทษหนูไม่ได้ตั้งใจ พอดีหนูเครียดๆ ทุกคนให้อภัยเรา หลังจากนั้นเราก็สนิทกันกับพวกเขา

ลูกสาวเขาแต่งงานเขาก็มีการ์ดมาเชิญไปงานแต่ง งานบวชลูกเขาก็บอก ถ้าเราไม่กลับมาขอโทษพวกเขา

เรามารู้สึกผิดทีหลังก็อาจจะสายเกินไป ต่อไปเราจะไม่ขับรถเร็วอีกแล้ว [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าไม่จำเป็น...