ขณะนี้กำลังอ่านนิยายเป็นนิยายที่มีเนื้อเรื่องภาคต่อกันอยู่เซ็ทนึงค่ะ ซึ่งมีทั้งหมดสี่เรื่อง แต่เรื่องที่กำลังอ่านอยู่นี้เป็นลำดับที่สองของทั้งหมด ซึ่งมันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต คาบเกี่ยวมายังปัจจุบัน เพราะบุคคลที่กำลังจะกล่าวถึงดังต่อไปนี้ ซึ่งจะขอเอ่ยเป็นนามสมมติแล้วกันนะคะ ได้สร้างกระทำการบางอย่างไว้ ทำให้ไม่ได้ผุดไปเกิด ต้องถูกจองจำ จนกว่าจะได้รับการอโหสิกรรมจนจะหลุดพ้นจากบ่วงกรรม เรื่องแรกที่อ่านไป ยังไม่งงเกี่ยวกับการลำดับเท่ากับเรื่องที่สอง ซึ่งกำลังอ่านอยู่ในขณะนี้เลยค่ะ
บ้านหลังหนึ่งที่มีเจ้าพระยาเป็นเจ้าของบ้าน มีภรรยาเอกที่แต่งงานกันชื่อว่า คุณหญิงพวงพะกา มีทายาทสืบสกุลคือ เมฆ กับ แก้ว ส่วนภรรยาคนที่สองมีชื่อว่า แสง มีลูกชื่อ บัว ต่อมา เจ้าพระยากับแสง ภรรยาคนที่สองเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเรือคว่ำ ทิ้งให้ บัว ต้องกลายเป็นลูกกำพร้า คุณหญิงพวงพะกา จึงรับเลี้ยงดู ทายาทของภรรยาน้อยของสามี จนเติบใหญ่
ต่อมา ทายาทคนโตของคุณหญิงพวงพะกาได้รักใคร่กับลูกสาวของคนจนคนหนึ่ง แต่นางไม่เห็นด้วย เพราะยึดติดลาภยศ จึงให้คนรับใช้เอาเงินไปฟาดหัวหญิงสาวคนนั้นให้เลิกยุ่งกับลูกของตน แต่เกิดการต่อสู้กัน เป็นเหตุให้คนรักของเมฆกับแม่ของเธอตกน้ำตาย หากก่อนตายหญิงสาวได้กล่าวอาฆาตคุณหญิงพวงพะกา ส่วนเมฆเมื่อรู้ว่าคนรักได้จากไป เขาจึงออกบวชและเป็นไข้ป่าตาย และกลับชาติมาเกิดใหม่ด้วยกันทั้งสองคน
แต่เรื่องที่สงสัย เป็นเรื่องที่สองคือ เรื่องราวของทายาทของภรรยาน้อยของคุณหญิงพวงพะกากับคนรักของเธอ ซึ่งหลังจากที่ บัว ต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า คุณหญิงก็เลี้ยงดูเด็กสาวในฐานะคนรับใช้คนหนึ่ง แต่ยังให้ใช้นามสกุลของสามี แล้ววันหนึ่ง คุณหญิงพวงพะการับรู้ว่า บัว ในวัยสิบแปดปี มีคนรักเป็นจับกัง ถึงแม้นางจะไม่ได้รักบัวเหมือนลูก แต่เพราะนามสกุลที่หญิงสาวใช้ ทำให้นางกลัวเป็นขี้ปากชาวบ้าน จึงบังคับให้บัวแต่งงานกับเจ้าพระยาคนหนึ่ง แต่บัวรักอยู่กับ แท่น ทั้งสองจึงชักชวนกันหนี หากคุณหญิงพวงพะกากลับพาทาสฉกรรจ์มาจับหญิงสาวเอาไว้ พร้อมทั้งให้ทำร้ายแท่น จนบาดเจ็บ หนำซ้ำยังเอาบัวไปขังไว้
ต่อมานาคคนรับใช้คนสนิทของคุณหญิงพวงพะกาได้แอบหนีไปช่วยให้บัวหนีออกจากห้องขัง โดยนัดแนะแท่นไว้ที่ท่าน้ำของเรือน คนทั้งคู่หนีไปได้ แต่คุณหญิงพวงพะกาก็รับรู้ จึงส่งทาสฉกรรจ์ไปจับคนทั้งคู่ แต่บัวกับแท่นที่คิดว่าชาตินี้คงอยู่ไม่ได้ ถ้าหากไม่มีกันและกัน จึงตัดสินใจกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย
รุ่งเช้าคุณหญิงวจีกับชบาคนรับใช้คนสนิทของนาง เห็นมีหญิงสาวคนหนึ่งลอยมาติดกอสวะหน้าบ้านจึงช่วยพาเธอไปพักบนเรือน พร้อมให้หมอมาดูอาการ ปรากฏว่าบัวเป็นไข้ อีกทั้งเธอยังตั้งท้องลูกของแท่นได้สองเดือน ต่อมา บัวได้คลอดลูกสาว ซึ่งคุณหญิงวจีได้ตั้งชื่อให้ว่า แม้น
บัวที่คิดตัดช่องน้อยแต่พอตัว จึงฆ่าตัวตายโดยไปกระโดดแม่น้ำตาย คุณหญิงวจีจึงเลี้ยงดู แม้น จนเติบใหญ่ และได้ออกเรือนไปกับมั่น แต่กลับจบชีวิตลงเฉกเช่นเดียวกับบัว ผู้เป็นแม่ และได้ทิ้งทายาทไว้ให้คุณหญิงวจีเลี้ยงดูเป็นฝาแฝดชายหญิงและคุณหญิงพวงพะกาที่เป็นวิญญาณได้ออกตามหาบัว ทายาทของภรรยาน้อยของสามีเพื่อขออโหสิกรรมให้ตัวเองและทาส จนสืบรู้ว่า บัวในอดีตได้กลับชาติมาเกิดเป็นทายาทฝาแฝดของแม้นกับมั่น ผู้เป็นสามี
โดยในเนื้อเรื่อง ได้บอกกล่าวเล่าเรื่องเอาไว้ ว่าวันเวลาได้ผันผ่านไปเพียงแค่สิบแปดปีเท่านั้น แล้วมันจะเป็นเวลาเพียงแค่นั้นไปได้อย่างไรกัน เมื่อมันผ่านชีวิตการเติบโตของแม้น ผู้เป็นลูกของบัว แล้วยังจะช่วงอายุของลูกชาย ลูกสาวฝาแฝดของแม้น ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานของบัว ที่เป็นน้องสาวต่างมารดาของเมฆกับแก้ว ทายาทตามสมรสของเจ้าพระยากับคุณหญิงพวงพะกา บอกตรงๆ ว่างงกับการลำดับเหตุการณ์เอามากๆ ค่ะ เพื่อนๆ ชาวพันทิปช่วยแก้ข้อสงสัยเหล่านี้ด้วยเถอะค่ะ นี่เป็นเรื่องราวทางฟากนางเอกนะคะ ส่วนข้างล่างนี้จะเป็นเรื่องราวทางฟากพระเอกบ้าง ข้อคำตอบสองข้อเลยค่ะ
เรื่องราวของพระเอกมีไม่มาก แม่ของพระเอกชื่อว่า คุณหญิงทิพย์ ถูกจับคลุมถุงชนให้แต่งงานกับ เจ้าพระยาอเนก มีทายาทสองคน คือ โชค กับ นิ่ม คุณหญิงทิพย์ ชอบเล่นไพ่ จนได้รู้จักกับ คุณหญิงกุหลาบ ภรรยาเจ้าสัวซ้ง เจ้าของห้างสรรพสินค้า มีทายาทคือ เย็น และคุณหญิงทิพย์อยากได้เย็นมาเป็นลูกสะใภ้ จึงเชิญครอบครัวคุณหญิงกุหลาบมาร่วมรับประทานอาหารที่บ้าน และคุณหญิงทิพย์เรียกแทนตัวเองว่า น้า ทั้งๆ ที่อายุมากกว่าคุณหญิงกุหลาบ ทำไม นักเขียนถึงไม่บอกว่า ให้เย็นเรียกคุณหญิงทิพย์ว่า ป้า ซึ่งมีอายุมากกว่าพ่อกับแม่ของตัวเอง