มีโอกาสได้ไปชมภาพยนตร์เรื่องอ้อมกอดเขมราฐมาครับ แต่ไม่เห็นมีกระทู้พูดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่ เลยแวะมาเขียนเล็กน้อยครับ (ปกติส่องอ่านของคนอื่นอย่างเดียว) เผื่อใครอยากอ่าน และเผื่อก่อนที่หนังจะหลุดโรงไปในกรุงเทพฯ ไม่นานนี้ เพื่อหลีกทางให้เอ็กซ์เม็น 555

หนังพูดถึงความรักของคน 3 คู่ ซึ่งเกิดขึ้นในอำเภอเขมราฐ คู่แรกเป็นคู่ของ กอล์ฟ-หมอแพร โดยหมอแพรคุณหมอสาวจบใหม่คนหนึ่งซึ่งเป็นหมอที่มีอุดมการณ์ ไม่ได้เห็นเงินหรือความสบายเป็นเรื่องสำคัญ ได้ไปทำงานในโรงพยาบาลรัฐที่อำเภอเขมราฐ และก็ได้ไปพบกับพระเอกคือกอล์ฟ ซึ่งเปิดร้านกาแฟในอำเภอ โดยที่พระเอกนั้นมีความสัมพันธ์คือเป็นญาติกับพยาบาลที่ทำงานกับคุณหมอสาว ส่วนคู่สอง เป้ง-พิม โดยเป้งเป็นเกษตรกรที่ปลูกผักปลอดสารพิษส่งขายในอำเภอ และก็ตกหลุมรักสาวจากลาวนั่นคือพิม ที่ข้ามฝั่งมาทำงานหาเงินที่ร้านอาหารตามสั่งแห่งหนึ่ง และคู่สุดท้ายคือ เก้า-ปราย โดยเก้าเป็นน้องชายของกอล์ฟวัยมัธยม ชอบเล่นดนตรี ไม่ชอบเรียน โดยมีสาวหน้าตาเนิร์ดๆ อย่างปราย ตกหลุมรักและพยายามทำดีด้วย แต่เก้าก็แสดงออกว่าตนไม่ชอบอย่างรุนแรง เส้นเรื่องก็จะเล่าผ่านตัวละคร 3 คู่นี้เป็นหลัก ว่าเจอกันได้อย่างไร สถานการณ์ที่ทำให้เริ่มรู้สึกดีๆต่อกัน และบทสรุปของความสัมพันธ์

จุดดีของหนัง
- ภาพสวยมากๆ คือถ้าหนังเรื่องนี้ถูกสร้างมา เพื่อโปรโมตอำเภอเขมราฐ ก็ถือว่าหนังทำหน้าที่ได้ดีเลยครับ เรียกว่าถ่ายมุมเด็ดๆมาน่าจะทั่วอำเภอเลย เห็นแล้วอยากไปโดนที่นี่สักครั้ง 555
- นักแสดงเล่นดีนะครับทั้งกอล์ฟ หมอเพื่อน ฟลุค และโดยเฉพาะ เต๋า ภูศิลป์ นี่เสน่ห์ล้นจอมากๆ แต่ก็ยังแอบแข็งๆ อยู่บางฉาก ส่วนตัวประกอบที่เป็นชาวบ้านในอำเภอเขมราฐ ที่มีบทพูดอยู่บ้าง ก็เล่นได้น่ารักดีครับ แสดงความเป็นธรรมชาติของอัธยาศัยคน ตจว. ได้ดูน่ารักดี ถึงแม้จะดูออกว่าเกร็งๆกล้องกันอยู่
- มุกตลกในเรื่องนี้มีไม่ค่อยเยอะ แต่เมื่อปรากฏออกมาก็ทำหน้าที่ของมันได้ดี มันฮาด้วยความน่ารักแบบคนต่างจังหวัดอะครับ
- เพลงประกอบของหนัง เนื้อหาเข้ากับอารมณ์หนังมาก และถูกปล่อยออกมาได้ถูกที่ถูกเวลา ทำให้หนังดูม่วนเลย
- มีสอดแทรกประเด็นเกี่ยวกับเกษตรปลอดสารพิษ และก็จิกกัดวงการแพทย์รัฐบ้าง

จุดด้อยของหนัง
- บทไม่สมเหตุสมผล ดูแล้วไม่อินว่า พระนางไปรักกันตอนไหนได้อย่างไร [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หรือแม้กระทั่งความรักของหญิง-หญิง ระหว่าง ดาวกับปราย ถ้าผมเป็นปรายก็ดูไม่ออกว่าดาวมันรักขนาดจะมาจูจุ๊บปากกูได้ เหมือนบทและสถานที่ที่ผู้กำกับอยากจะนำเสนอ ไปครอบความสมเหตุสมผลของบทหนังมากไป
- ตัวหนังตอนปูเรื่อง มันดูเหมือนน่าจะมีอะไรมากกว่านี้ แต่ตอนสรุปมันรวบรัดมากไปหน่อย ทำให้รู้สึกไม่ได้ลุ้นไปกับตัวละคร หรือเศร้าไปกับตัวละครแต่อย่างใด ออกจากโรงแล้วรู้สึกไม่อิ่มเอมกับความรักของตัวละคร รู้สึกอยากไปหาโอกาสเที่ยวที่เขมราฐมากกว่า
- ไดอะล็อกบางอย่างดูเป็นละครมากไป อย่างเช่นตอนที่ เป้ง เจอ พิม ครั้งแรก อะไรจะละครขนาดนั้น หรือตอนที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เก้า มาขอโทษพิม ก็ดูละครไปอีก อะไรมันจะง่ายดายขนาดนั้น

โดยภาพรวมถือเป็นหนังอีกเรื่องที่บทดูน่าหงุดหงิดบ้าง แต่ก็สามารถเสียตังค์ไปดูเพลินๆ เย็นๆ หนีร้อนฆ่าเวลาได้แบบไม่เสียดายเงินครับ ถือเป็นหนังไทยฟอร์มเล็กระดับกลางๆ ในปีนี้ครับ