สวัสดีค่ะ ดิฉันอยากจะระบายเกี่ยวกับความรักอะค่ะ
และอยากรู้ว่าคนแบบนี้เขารักเราจริงไหม??
เรื่องมีอยู่ว่าหนูคบกันได้ปีกว่าแล้ว เราสองคนเจออะไรมามากมาย
ทะเลาะบ้าง รักกันดีบ้าง เลวบ้าง ร้ายบ้าง
เขาเป็นคนที่แปลกคะ ชอบทำอะไรแล้วแบ่งเวลาอะไรไม่ได้เลย
เช่นบางทีเขาชอบสิ่งๆนึง เช่นกางเกงยีนส์ วันๆเขาก็จะสนใจแต่เรื่องกางเกงยีนส์ทั้งวัน
โดยที่ไม่สนใจใครเลย ถ้าอยู่กับเพื่อนก็จะอยู่กับเพื่อนทั้งวัน คนอื่นรวมถึงหนูเองเขาจะไม่สนใจเลย
จนบางทีเขาทำแบบนี้มากไปจนหนูรู้สึกว่าเขาไม่สนใจหนูเท่าไร ช่วงแรกๆสนใจมากคะ มาอยู่กับหนูก็จะมาหาทุกวัน
ไม่เจอวันสองวันจะเป็นจะตาย แต่หลังๆ เขาดูสนใจอย่างอื่นมากไป คือหนูไม่แน่ใจว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่าที่แยกเวลาแยกการใช้ชีวิตไม่ได้เลยหรอ?
จนหนูได้พูดออกไปว่าถ้าเป็นแบบนี้มากไป ไม่ไหวนะ ไม่มีเวลาให้กันเลย อาจจะทำให้เขารำคาญรึเปล่า แต่ไม่พูดออกมา จนกลายเป็นไม่สนใจไปเลย
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ คือเรื่องมีอยู่ว่าเวลาหนูเดือดร้อนอะไร เขาจะไม่สนใจหนูเท่าไร
วันก่อน หนูรถแบตหมดอยู่แถวๆมหาลัย เขาโทรมาถามหนูก็บอกเขาไปว่ารถแบตหมดแต่ท่าทางเขาก็ไม่ได้เอ่ยปากว่าจะช่วยหรือหาทางแก้นะคะ
ได้แต่ถามว่าทำไงอ่ะๆ? แบบนี้ คือวันนั้นเขาว่าง นั่งเล่นเกมอยู่หอแถวมหาลัยค่ะ
คือรถแบตหมดตอนนั้นคือทำอะไรไม่ได้เลย หนูได้แต่โทรหาเพื่อนกับแม่ว่าควรทำไงพวกเขาช่วยหนู หาทางแก้ให้ ส่วนเพื่อนก็มาหาทันที
แต่หนูก็ไม่ได้บอกแฟนนะค้ะว่าขอร้องให้มาช่วย แต่เรื่องแบบนึ้ถ้าเขาเป็นห่วงเขาคงน่าจะมาแล้วแหละคะ หนูเลยงงว่าเขาเป็นลูกผู้ชายรึเปล่า เขารักเรารึเปล่าบางทีก็น้อยใจคะ ว่าทำไมไม่แสดงความเป็นห่วงเราบ้าง TT
เรื่องต่อมาเรื่องการกินข้าวคะ
หนูบ่นกับเขาอยากกินส้มตำมา3-4วัน
วันแรกไปกินร้านหมูกะทะกัน มีเมนูส้มตำ หนูชวนเขากิน เขาบอกว่าไม่อยากกินอะไม่ใช่เวลากินส้มตำประมานนี้
(แต่ถ้าเขาอยากกินอะไร หนูจะพูดว่า อยากกินก็สั่งสิ เด้วกินด้วยก็ได้ ถึงแม้หนูจะไม่อยากกินเมนูนั้นเท่าไร หึหึ)
รอบสอง รถเข็นส้มตำหน้าหอ หนูบ่นอยากกินส้มตำอะ แต่กินคนเดียวคงกินไม่หมด
เขาก็ไม่พูดอะไร เงียบและเดินขึ้นหอไป (คือคนเป็นแฟนกันก็อยากกินด้วยกันอะคะTT )
แล้ววันถัดไปเขาโทรมาบอกเนี่ยมีพี่ที่ทำงาน ฝากซื้อส้มตำ เลยออกมาซื้อให้เค้า เขาบอกว่าเขาออกมากินข้าวละพี่ฝากซื้อพอดี
แต่เหมือนเขาลืมคำพูดตัวเอง ตอนดึกกลับมาเขาบอกวันนี้กินส้มตำมาด้วย แบบอิ่มมาก
หนูเลยถามแบบนิ่งๆ(ในใจนี่น้อยใจมากอะ) ถามว่าอ๋อกินส้มตำหรอ ไหนบอกกินข้าวไง
ละเหมือนเขาแถ ว่าก็พี่ชวนกินก็เลยกิน หนูก็ไม่ได้พูดไรต่อ!! เห้ออออ
เวลากลับมาก็ไม่ค่อยสนใจหนูเลยพูดคุยปกติ ส่วนใหญ่จะเงียบ
ไม่แสดงท่าทีของคนเป็นแฟนกันออกมาเลยอะค่ะ
หนูเหงามากตอนนี้ เหงาจนไม่รู้จะพูดกับใครเหมือนหนูไม่มีคนคอยรับคำปรึกษา
เหมือนเขาแค่เป็นคนๆนึงที่รู้จักกัน แต่ไม่ใส่ใจกัน ไม่แคร์กันอะคะ มันมีอีกหลายๆเรื่องที่ไม่ได้เล่า
หนูรู้สึกว่ามีแฟนเหมือนไม่มีเลย หนูควรทำไงดีค้ะ ควรพูด ควรถามเขาดีไหมค้ะ หรือถอยห่างออกมาดี
ขอปรึกษาเกี่ยวกับความรักหน่อยคะ
และอยากรู้ว่าคนแบบนี้เขารักเราจริงไหม??
เรื่องมีอยู่ว่าหนูคบกันได้ปีกว่าแล้ว เราสองคนเจออะไรมามากมาย
ทะเลาะบ้าง รักกันดีบ้าง เลวบ้าง ร้ายบ้าง
เขาเป็นคนที่แปลกคะ ชอบทำอะไรแล้วแบ่งเวลาอะไรไม่ได้เลย
เช่นบางทีเขาชอบสิ่งๆนึง เช่นกางเกงยีนส์ วันๆเขาก็จะสนใจแต่เรื่องกางเกงยีนส์ทั้งวัน
โดยที่ไม่สนใจใครเลย ถ้าอยู่กับเพื่อนก็จะอยู่กับเพื่อนทั้งวัน คนอื่นรวมถึงหนูเองเขาจะไม่สนใจเลย
จนบางทีเขาทำแบบนี้มากไปจนหนูรู้สึกว่าเขาไม่สนใจหนูเท่าไร ช่วงแรกๆสนใจมากคะ มาอยู่กับหนูก็จะมาหาทุกวัน
ไม่เจอวันสองวันจะเป็นจะตาย แต่หลังๆ เขาดูสนใจอย่างอื่นมากไป คือหนูไม่แน่ใจว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่าที่แยกเวลาแยกการใช้ชีวิตไม่ได้เลยหรอ?
จนหนูได้พูดออกไปว่าถ้าเป็นแบบนี้มากไป ไม่ไหวนะ ไม่มีเวลาให้กันเลย อาจจะทำให้เขารำคาญรึเปล่า แต่ไม่พูดออกมา จนกลายเป็นไม่สนใจไปเลย
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ คือเรื่องมีอยู่ว่าเวลาหนูเดือดร้อนอะไร เขาจะไม่สนใจหนูเท่าไร
วันก่อน หนูรถแบตหมดอยู่แถวๆมหาลัย เขาโทรมาถามหนูก็บอกเขาไปว่ารถแบตหมดแต่ท่าทางเขาก็ไม่ได้เอ่ยปากว่าจะช่วยหรือหาทางแก้นะคะ
ได้แต่ถามว่าทำไงอ่ะๆ? แบบนี้ คือวันนั้นเขาว่าง นั่งเล่นเกมอยู่หอแถวมหาลัยค่ะ
คือรถแบตหมดตอนนั้นคือทำอะไรไม่ได้เลย หนูได้แต่โทรหาเพื่อนกับแม่ว่าควรทำไงพวกเขาช่วยหนู หาทางแก้ให้ ส่วนเพื่อนก็มาหาทันที
แต่หนูก็ไม่ได้บอกแฟนนะค้ะว่าขอร้องให้มาช่วย แต่เรื่องแบบนึ้ถ้าเขาเป็นห่วงเขาคงน่าจะมาแล้วแหละคะ หนูเลยงงว่าเขาเป็นลูกผู้ชายรึเปล่า เขารักเรารึเปล่าบางทีก็น้อยใจคะ ว่าทำไมไม่แสดงความเป็นห่วงเราบ้าง TT
เรื่องต่อมาเรื่องการกินข้าวคะ
หนูบ่นกับเขาอยากกินส้มตำมา3-4วัน
วันแรกไปกินร้านหมูกะทะกัน มีเมนูส้มตำ หนูชวนเขากิน เขาบอกว่าไม่อยากกินอะไม่ใช่เวลากินส้มตำประมานนี้
(แต่ถ้าเขาอยากกินอะไร หนูจะพูดว่า อยากกินก็สั่งสิ เด้วกินด้วยก็ได้ ถึงแม้หนูจะไม่อยากกินเมนูนั้นเท่าไร หึหึ)
รอบสอง รถเข็นส้มตำหน้าหอ หนูบ่นอยากกินส้มตำอะ แต่กินคนเดียวคงกินไม่หมด
เขาก็ไม่พูดอะไร เงียบและเดินขึ้นหอไป (คือคนเป็นแฟนกันก็อยากกินด้วยกันอะคะTT )
แล้ววันถัดไปเขาโทรมาบอกเนี่ยมีพี่ที่ทำงาน ฝากซื้อส้มตำ เลยออกมาซื้อให้เค้า เขาบอกว่าเขาออกมากินข้าวละพี่ฝากซื้อพอดี
แต่เหมือนเขาลืมคำพูดตัวเอง ตอนดึกกลับมาเขาบอกวันนี้กินส้มตำมาด้วย แบบอิ่มมาก
หนูเลยถามแบบนิ่งๆ(ในใจนี่น้อยใจมากอะ) ถามว่าอ๋อกินส้มตำหรอ ไหนบอกกินข้าวไง
ละเหมือนเขาแถ ว่าก็พี่ชวนกินก็เลยกิน หนูก็ไม่ได้พูดไรต่อ!! เห้ออออ
เวลากลับมาก็ไม่ค่อยสนใจหนูเลยพูดคุยปกติ ส่วนใหญ่จะเงียบ
ไม่แสดงท่าทีของคนเป็นแฟนกันออกมาเลยอะค่ะ
หนูเหงามากตอนนี้ เหงาจนไม่รู้จะพูดกับใครเหมือนหนูไม่มีคนคอยรับคำปรึกษา
เหมือนเขาแค่เป็นคนๆนึงที่รู้จักกัน แต่ไม่ใส่ใจกัน ไม่แคร์กันอะคะ มันมีอีกหลายๆเรื่องที่ไม่ได้เล่า
หนูรู้สึกว่ามีแฟนเหมือนไม่มีเลย หนูควรทำไงดีค้ะ ควรพูด ควรถามเขาดีไหมค้ะ หรือถอยห่างออกมาดี