สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกของผม อาจจะผิดพลาดประการใดก็ขอภัยนะครับ
ผมทราบดีนะคับ ว่ามีคนเคยถามคำถามแนวนี้มาแล้ว คำตอบก็คือ ฝึกเยอะๆ เล่นเยอะๆ ผมรู้ครับ
...........แต่สำหรับตัวผมนั้น มันไม่ใช่แค่นั้น ยังไงผมก็ขอเล่าประสบการณ์ของผมหน่อยนะคับ ไม่รุ้ว่าจะยาวไปรึป่าว
ตอนนี้ผมอายุ22ปีครับ ผมเริ่มเล่นบาสมา6ปีแล้ว ผมพอมีพื้นฐานอยู่บ้าง เลี้ยงได้ เลย์อัพได้ ชู้ตได้ แต่ผมเป็นคนตัวเล็กครับ ผมเลยต้องเล่นวงนอก ผมสังเกตตั้งแต่ม.ปลายที่ผมเริ่มเล่นแล้ว ผมมีพื้นฐาน แต่เวลาเล่นจริง ผมกลับเล่นไม่ได้เรื่องเลย เพื่อนไม่ค่อยจ่ายให้ผม พอได้ลูก ผมจ่ายคืน ก้จบ พอผมเล่นเอง ไม่ลง ก้จบ ผมเหมือนไม่มีประโยชน์กับทีม ผมไม่มีความสุขในการเล่นบาสเลย แต่พอไม่ได้เล่นสักพัก ผมก็กลับมาอยากเล่นอีก ไปฝึกชู้ตคนเดียว ฝึกเลอัพ ฝึกเลี้ยงคนเดียว ผมรุ้สึกสนุก ผมเริ่มมีความหวังว่ากลับไปเล่นกับเพื่อน เราจะมีบทบาทบ้าง สุดท้ายก็เหมือนเดิม เล่นไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม และวนลุปไป จนจบม.ปลาย ขึ้นมหาลัย ผมก็หยุดเล่นไป
พอขึ้นปี4 ผมก้เริ่มอยากมาเล่นบาสอีก ช่วงปี1-3ที่ผ่านมาก้เล่นนะ แต่แบบขำๆครึ่งสนาม พอตอนนี้ กลับอยากเล่น อยากเก่ง ก็เลยไปลองเล่นทีมดู ปรากฎเหมือนเดิม เละเปนโจ้ ห่วยแตก ไม่มีประโยชน์กลับทีม กลับมาท้อ และคิดได้ว่า ต้องฝึกๆ ก่เลยไปซ้อมชุ้ตๆ เลี้ยงๆ เลย์อัพ ฝึกๆไป พอทีนี้ ผมไปเล่นที่สนามคณะบ้าง ปรากด ผมเหมือนถูกเมิน จากพวกผู้ใหญ่ เค้าไม่จ่ายผมแม้แต่ลูกเดียวเลย ผมก็ไม่เป็นไร เอาใหม่ ถ้าเล่นได้เค้าคงจ่ายให้เอง พอหลังๆพวกผู้ใหญ่ก็เริ่มแซวการเล่นของผม ทำเหมือนผมเป็นคนเล่นไม่ไป พูดดูถูก บางทีก้เอาผมไปเปรียบเทียบกับเพื่อนที่มาด้วยกัน และก้ยังไม่ค่อยจ่ายผมเหมือนเดิม ก็จ่ายมากขึ้นนั้นล่ะ แต่จ่ายแล้วทำเหมือนผมเป็นตัวตลก จ่ายผมแล้วขำ พูดแซว จนวันนี้ ผมว่าผมไม่ทนล่ะ ผมก็บอกเดินออกจากสนามมาเลย จะว่าผมอีคิวต่ำก็ได้ แต่ผมแค่รู้สึกว่าบาสที่เรารัก มันไม่ใช่แบบนี้ นี้ไม่มีความสุขเลย ทุกวันที่ไปเล่น ก็มีความหวังว่าวันนี้จะเล่นได้ดี จะได้ฝึกอะไรที่ผิดพลาดไป แต่กลับถูกทำลายความภาคภุมใจลงทุกวันๆ จนวันนี้ ผมกลับมาคิดดู ว่าผมทำไรอะไรพลาดไป ผมไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก ทำไมเหตุการณ์ถึงเกิดขึ้นซ้ำเดิม ผมต้องทำอย่างไรต่อไปดีครับ
ผมมีปัญหาในการเล่นบาส ทำไงดีครับ
ผมทราบดีนะคับ ว่ามีคนเคยถามคำถามแนวนี้มาแล้ว คำตอบก็คือ ฝึกเยอะๆ เล่นเยอะๆ ผมรู้ครับ
...........แต่สำหรับตัวผมนั้น มันไม่ใช่แค่นั้น ยังไงผมก็ขอเล่าประสบการณ์ของผมหน่อยนะคับ ไม่รุ้ว่าจะยาวไปรึป่าว
ตอนนี้ผมอายุ22ปีครับ ผมเริ่มเล่นบาสมา6ปีแล้ว ผมพอมีพื้นฐานอยู่บ้าง เลี้ยงได้ เลย์อัพได้ ชู้ตได้ แต่ผมเป็นคนตัวเล็กครับ ผมเลยต้องเล่นวงนอก ผมสังเกตตั้งแต่ม.ปลายที่ผมเริ่มเล่นแล้ว ผมมีพื้นฐาน แต่เวลาเล่นจริง ผมกลับเล่นไม่ได้เรื่องเลย เพื่อนไม่ค่อยจ่ายให้ผม พอได้ลูก ผมจ่ายคืน ก้จบ พอผมเล่นเอง ไม่ลง ก้จบ ผมเหมือนไม่มีประโยชน์กับทีม ผมไม่มีความสุขในการเล่นบาสเลย แต่พอไม่ได้เล่นสักพัก ผมก็กลับมาอยากเล่นอีก ไปฝึกชู้ตคนเดียว ฝึกเลอัพ ฝึกเลี้ยงคนเดียว ผมรุ้สึกสนุก ผมเริ่มมีความหวังว่ากลับไปเล่นกับเพื่อน เราจะมีบทบาทบ้าง สุดท้ายก็เหมือนเดิม เล่นไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม และวนลุปไป จนจบม.ปลาย ขึ้นมหาลัย ผมก็หยุดเล่นไป
พอขึ้นปี4 ผมก้เริ่มอยากมาเล่นบาสอีก ช่วงปี1-3ที่ผ่านมาก้เล่นนะ แต่แบบขำๆครึ่งสนาม พอตอนนี้ กลับอยากเล่น อยากเก่ง ก็เลยไปลองเล่นทีมดู ปรากฎเหมือนเดิม เละเปนโจ้ ห่วยแตก ไม่มีประโยชน์กลับทีม กลับมาท้อ และคิดได้ว่า ต้องฝึกๆ ก่เลยไปซ้อมชุ้ตๆ เลี้ยงๆ เลย์อัพ ฝึกๆไป พอทีนี้ ผมไปเล่นที่สนามคณะบ้าง ปรากด ผมเหมือนถูกเมิน จากพวกผู้ใหญ่ เค้าไม่จ่ายผมแม้แต่ลูกเดียวเลย ผมก็ไม่เป็นไร เอาใหม่ ถ้าเล่นได้เค้าคงจ่ายให้เอง พอหลังๆพวกผู้ใหญ่ก็เริ่มแซวการเล่นของผม ทำเหมือนผมเป็นคนเล่นไม่ไป พูดดูถูก บางทีก้เอาผมไปเปรียบเทียบกับเพื่อนที่มาด้วยกัน และก้ยังไม่ค่อยจ่ายผมเหมือนเดิม ก็จ่ายมากขึ้นนั้นล่ะ แต่จ่ายแล้วทำเหมือนผมเป็นตัวตลก จ่ายผมแล้วขำ พูดแซว จนวันนี้ ผมว่าผมไม่ทนล่ะ ผมก็บอกเดินออกจากสนามมาเลย จะว่าผมอีคิวต่ำก็ได้ แต่ผมแค่รู้สึกว่าบาสที่เรารัก มันไม่ใช่แบบนี้ นี้ไม่มีความสุขเลย ทุกวันที่ไปเล่น ก็มีความหวังว่าวันนี้จะเล่นได้ดี จะได้ฝึกอะไรที่ผิดพลาดไป แต่กลับถูกทำลายความภาคภุมใจลงทุกวันๆ จนวันนี้ ผมกลับมาคิดดู ว่าผมทำไรอะไรพลาดไป ผมไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก ทำไมเหตุการณ์ถึงเกิดขึ้นซ้ำเดิม ผมต้องทำอย่างไรต่อไปดีครับ