เราไม่รู้ว่านี่ถือเป็นอาการทางจิตมั้ยนะ แต่ตัวเราเองก็อยากปรึกษาจิตแพทย์เรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อสามปีที่แล้ว เราฝันถึงผู้หญิงคนนึงเธอเป็นคนสวยมากในสายตาเราแต่เรารู้สึกว่าถ้าในสายตาคนอื่นคงมองว่าก็สวยแหละแต่ก็ไม่สวยเว่อร์ตรงสเปคคนไทยอะไรขนาดนั้น เพราะเธอเป็นคนผิวแทนนิดๆ ตาหวานๆ ไม่รู้จะใช้คำว่ารักหรือหลงใหลดี แต่นี่ก็สามปีแล้วที่เธอก็ยังคงเป็นคนที่ตราตรึงในใจเราเสมอมา

เราฝันถึงผู้หญิงคนนั้นแบบจำได้แน่ๆเลยสองครั้ง ที่เหลือเป็นฝันแบบที่จำได้ว่าฝันถึงรู้สึกดีแต่มันโดนลบไปหมดเลยความทรงจำพวกนั้น ในส่วนของฝันประปรายเราไม่รู้เรามโนไปเองมั้ย อาจมโนไปเองก็เป็นได้ แต่สองครั้งนั้นมันเป็นอะไรที่ดีมาก มันทำให้เราสับสนในใจตัวเองมาก สิ่งที่ทำให้สับสนเลยคือ
1.เราเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายซึ่งตอนนั้นก็แอบชอบผู้ชายคนนึงอยู่ชอบมากๆเลย หลายๆคนชอบบอกว่าความฝันคือจิตใต้สำนึกลึกๆในจิตใจคน เราก็ยิ่งหลอนๆไปใหญ่ เอ๊ะหรือเราจะชอบผู้หญิง
2.เราไม่เคยชอบผู้หญิงแบบแฟนเลยจะมีแต่ที่ชอบก็แบบเป็นไอดอลคนนั้นสวยจังอยากเป็นแบบนั้นบ้าง ซึ่งผู้หญิงในฝันคนนั้นก็ไม่ตรงสเปคเลย เป็นคนท้วมๆหน่อยๆแทนนิดๆ เอาเป็นว่าตรงข้ามกับสเปคคนรักทุกอย่างสเปคเราเมื่อก่อนคือ ผู้ชายสูงขาวตี๋ขี้เล่น ซึ่งมันตรงกันข้ามหมดเลย
3.ทุกวันนี้ก็ยังชอบผู้ชายหล่ออยู่ค่ะ ผู้ชายมาใกล้ๆมาอ้อยเล็กอ้อยน้อยก็ยังใจเต้นและชอบเล่นด้วยอยู่ ส่วนผญสวยๆเราก็ใจเต้นแล้วก็ชอบเล่นด้วยนะไม่มีมากกว่าน้อยกว่า(น่าจะเสือใบแล้วล่ะ555)

แต่ประเด็นของเรื่องนะคะเราไม่ได้สับสนทางเพศหรืออะไรทั้งนั้นตอนนี้เลยจุดสับสนไปแล้ว เรามาอยู่ในจุดที่ว่าเรารักใครแค่นั้นพอ เธอจะเป็นใครก็ไม่แคร์แล้ว คือฝันมันดีมากจริงๆค่ะ มันดีซะจนช่วงนั้นพยายามหลับบ่อยๆเผื่อจะฝันถึงอีก เราก็พยายามตามหาคนในฝันมาสามปีแล้วล่ะ แต่เราก็ไม่เจอ คือของเรามันยากที่จะตามหาด้วยเพราะพอตื่นมันก็จำหน้าไม่ได้แล้วเหมือนโดยลบความทรงจำเฉพาะหน้าให้เป็นภาพมัวๆไป แต่ในฝันนี่แบบจำแม่นมาก ตอนที่รู้ตัวว่านี่เป็นความฝันเราพยายามจำหน้าผู้หญิงคนนั้นพยายามมากแต่พอตื่นก็ไม่อาจเอาชนะกลไกทางธรรมชาติที่จะแยกแยะความฝันกับความจริงๆ คือเราอิจฉาใครหลายคนมากที่มีคนที่แอบชอบอยู่ในโลกความจริง พวกเค้ามีโอกาสที่จะได้เจอได้สานสำพันธ์ แต่เราไม่มีแม้แต่โอกาสนั้นเลย

เรายึดติดมากกับคนในฝันคนนี้ เราเคยพยายามจะลืมและอยู่บนโลกความจริง เราได้คบกับผู้ชายคนนึงที่เราแอบชอบ(แอบชอบหลายคน) ผู้ชายคนนี้ค่อนข้างตรงใจเราเลย แต่มันกลับกลายเป็นว่า เรารู้สึกว่าเรากำลังนอกใจผู้หญิงในฝันของเรา มันกลายเป็นการปิดกั้นส่วนลึกในใจว่าชีวิตนี้ฉันคงรักใครไม่ได้เท่าเธอแล้ว เราก็เลยเลิก(เลิกด้วยเหตุผลหลายอย่างแต่เรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในเหตุผล) ต่อมาเราลองคบกับผู้หญิงดูเพราะคิดว่าเออเรายอมรับตัวเองเถอะ เราน่าจะชอบผู้หญิง ผู้หญิงคนนี้คุยๆแรกๆเค้าคล้ายคนในฝันเรามากมันเป็นความรู้สึกที่ดีค่ะแต่พอคบๆไป ได้รู้จะจริงๆมันเริ่มจะไม่เหมือนคนในฝัน มันวนกลับมาที่เดิม วนกลับมาตรงที่ เราต้องการคนในฝันคนนั้นไม่ใช่ตัวแทนที่ดูคล้าย มันกลายเป็นความอคติบางอย่าง พอเจอใครที่ดูคล้ายๆแต่พอไปคุยจริงๆแล้วมันไม่ใช่เราก็ตัดเลยอะ คือภายนอกเราอาจจะดูเจ้าชู้ชอบใครไปทั่วนะ แต่สุดท้ายแล้วใจเรามันก็อยู่ที่คนๆเดียวอะคนที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้ามีอยู่จริงมั้ย

มีใครเคยหลงรักคนในฝันบ้างมั้ย พวกคุณทำยังไงให้ลืมได้ ทำยังไงให้ลดอคติในใจ ลดความรู้สึกที่ว่าทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบอย่างที่เราฝันไว้ได้ยังไง หรือว่าไม่ควรลืมแล้วตามหาต่อไป หรือควรปรึกษาแพทย์ หรือยังไงดี เราไม่อยากเสียน้ำตาให้ใครก็ไม่รู้อีกแล้ว เราอยากหลงรักคนบนโลกความเป็นจริงอะ ต่อให้คนบนโลกความจริงเค้าไม่รักเรา แต่เราก็ยังได้เห็นเค้ามีความสุข ได้รู้ว่าเค้ามีอยู่จริงๆ ได้ดูแลห่วงใยเค้า ได้ทำให้เค้ารับรู้ว่ายังมีอีกคนที่ห่วงใยและรักเค้ามากนะ แต่นี่เรา ไม่มีโอกาสได้ทำอะไรพวกนั้นเลย เรามีโอกาสแค่ทำตัวเองให้ดีขึ้นในทุกๆด้าน เผื่อวันนึง เราจะได้เจอเค้าอีกครั้ง ไม่รู้จะได้เจอตอนที่มีลูกไปกี่โหลแล้วนะแต่คนนี้เราลืมไม่ลงเลยจริงๆ