เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนานพอสมควรแล้ว
เมื่อนักฟุตบอลระดับซุปตาร์ สโมสรใหญ่หนีเที่ยว
หลังจากที่พวกเขาคิดว่าเฮดโค้ชใหญ่กลับไปแล้ว
แต่โค้ชได้กลับมาที่แคมป์ ในช่วงที่จังหวะตัวพ่อทั้งหลายแอบกลับเข้าแคมป์
และยืนอยู่ตรงประตู . . . ในขณะที่ผู้ช่วยเฮดโค้ช ได้เข้าไปเช็คนักบอลที่นอนพัก
ว่ามีใครอยู่ใครหาย ? ?
ตัวพ่อทั้งหลาย จะทำอย่างไร ? ? ตอนหนีเที่ยว โค้ชไม่อยู่
แต่ดันจะมาจ๊ะเอ๋!!!! ตอนกลับ . .แล้วบังเอิญมาสุ่มตรวจด้วย
โค้ชจะทำอย่างไร ในเมื่อรู้ว่า นักบอลไม่อยู่แคมป์ ? ?
.
.
.
โค้ชได้รับรายงานว่ามีใครหายไป ? ?
และพ่อตัวดีที่หายไป ก็วนๆ เวียนๆ อยู่รอบแคมป์
รอว่าโค้ชจะกลับเมื่อไหร๋ ? ?
. . .
ถ้าเป็นเฮดโค้ชหลายคน คงเรียกมาลงโทษให้เข็ดหลาบ ณ บัดนาว
แต่ไม่ใช่กับเฮดโค้ชใหญ่คนนี้
สงครามจิตวิทยาในตอนดึกคืนนั้น
. . .
เฮดโค้ชก็ไม่ได้ส่งซิกอะไรให้ผู้ช่วย ก็ทำเป็นยืนคุยอยู่ตรงนั้น นานมาก
พวกผีเงาตัคุ่มตัวพ่อ ก็วนๆ เวียนๆ ระส่ำอยูรอบแคมป์ด้วยความกลัว
เฮดโค้ชสายตาดี แอบเห็นเงาตะคุ่มๆ สองสามคนไปมุดแถวๆ ถังขยะใบใหญ่
ที่รอรถเก็บขยะมาเก็บ ซึ่งมันเหม็นมากกกกกๆๆๆๆ
แล้วก็เห็นเงานั้นเงียบหายไปหลังถังขยะใบใหญ่
เฮดโค้ช จึงชวนสต๊าฟ ไปยินคุยแถวๆ ถังขยะ แบบทนเหม็น
เป็นเวลานานนนนน
มันอยู่ที่ว่า เจ้าของเงาตะคุ่ม ตัวพ่อทั้งหลาย . . กับเฮดโค้ช ใครจะทนเหม็นมากกว่ากัน ? ?
. . . ในที่สุดพวกผีเงาตะคุ่ม ที่ซุ่มตัวอยู่ทั้งหลาย ก็ทนไม่ไหว ? ?
ออกมาก่อน พร้อมทั้งย่องๆ มายกมือไหว้
"ขอโทษครับ พวกผมจะยอมให้ลงโทษ และไม่ทำอีกแล้วครับ"
เฮดโค้ชบอกว่า
"เอาหละ เมื่อรู้ตัวก็ดีแล้ว กลับขึ้นห้องไปอาบน้ำนอน"
แล้วเฮดโค้ชก็บอกสต๊าฟ แยกย้ายกันกลับ
ตอนที่ขับรถกลับ ภรรยาเฮดโค้ชที่ไปด้วยกัน ถามว่า
"พ่อคะ ไม่ลงโทษอะไรเจ้าพวกนั้นเลยหรือคะ"
เฮดโค้ชบอกว่า
"แค่ที่พวกมันวันๆ เวียนอยู่รอบแคมป์เป็นชั่วโมง มันก็กลัว"
"พอมันมาอยู่ตรงถังขยะอีกเกือบชั่วโมง มันก็รู้สึกผิด
การที่พวกมันรู้สึกผิด จะสอนให้พวกมันคิดได้มากกว่าการไปลงโทษ
และจากนี้ต่อไป พวกมันจะไม่หนีเที่ยวและจะมีวินัยด้วยการที่คิดได้เอง
มากกว่าที่เราไปดุด่า ลงโทษ และมันก็จะเป็นคนดีมีวินัย พ่อรู้จักพวกมันดีว่า
พื้นฐานพวกมันเป็นคนดี มีจิตใจที่ดี แต่อารมณ์อยากเที่ยว อยากไปโน่นมานี่มันเป็นธรรมดาของคนวัยนี้
เราอยู่กับเด็กก็ต้องเข้าใจแต่ละคนว่าเป็นอย่างไร มีพระเดช ก็ต้องมีพระคุณ
มันต้องคิดได้ด้วยตัวมันเอง ว่าอะไรที่ควรหรือไม่ควร ถ้าเราเอาแต่สอนเอาแต่สั่ง เอาแต่ลงโทษ
มันก็ทำเพราะเราสั่งเราลงโทษ แต่มันจะคิดไม่ได้ แต่ถ้าเราทำให้มันคิดได้
เหมือนเมื่อกี้นี้มันเป็นการลงโทษที่ได้คุณและสร้างคน "
นักฟุตบอลสโมสรใหญ่หนีเที่ยว อะไรจะเกิดขึ้น ? ?
เมื่อนักฟุตบอลระดับซุปตาร์ สโมสรใหญ่หนีเที่ยว
หลังจากที่พวกเขาคิดว่าเฮดโค้ชใหญ่กลับไปแล้ว
แต่โค้ชได้กลับมาที่แคมป์ ในช่วงที่จังหวะตัวพ่อทั้งหลายแอบกลับเข้าแคมป์
และยืนอยู่ตรงประตู . . . ในขณะที่ผู้ช่วยเฮดโค้ช ได้เข้าไปเช็คนักบอลที่นอนพัก
ว่ามีใครอยู่ใครหาย ? ?
ตัวพ่อทั้งหลาย จะทำอย่างไร ? ? ตอนหนีเที่ยว โค้ชไม่อยู่
แต่ดันจะมาจ๊ะเอ๋!!!! ตอนกลับ . .แล้วบังเอิญมาสุ่มตรวจด้วย
โค้ชจะทำอย่างไร ในเมื่อรู้ว่า นักบอลไม่อยู่แคมป์ ? ?
.
.
.
โค้ชได้รับรายงานว่ามีใครหายไป ? ?
และพ่อตัวดีที่หายไป ก็วนๆ เวียนๆ อยู่รอบแคมป์
รอว่าโค้ชจะกลับเมื่อไหร๋ ? ?
. . .
ถ้าเป็นเฮดโค้ชหลายคน คงเรียกมาลงโทษให้เข็ดหลาบ ณ บัดนาว
แต่ไม่ใช่กับเฮดโค้ชใหญ่คนนี้
สงครามจิตวิทยาในตอนดึกคืนนั้น
. . .
เฮดโค้ชก็ไม่ได้ส่งซิกอะไรให้ผู้ช่วย ก็ทำเป็นยืนคุยอยู่ตรงนั้น นานมาก
พวกผีเงาตัคุ่มตัวพ่อ ก็วนๆ เวียนๆ ระส่ำอยูรอบแคมป์ด้วยความกลัว
เฮดโค้ชสายตาดี แอบเห็นเงาตะคุ่มๆ สองสามคนไปมุดแถวๆ ถังขยะใบใหญ่
ที่รอรถเก็บขยะมาเก็บ ซึ่งมันเหม็นมากกกกกๆๆๆๆ
แล้วก็เห็นเงานั้นเงียบหายไปหลังถังขยะใบใหญ่
เฮดโค้ช จึงชวนสต๊าฟ ไปยินคุยแถวๆ ถังขยะ แบบทนเหม็น
เป็นเวลานานนนนน
มันอยู่ที่ว่า เจ้าของเงาตะคุ่ม ตัวพ่อทั้งหลาย . . กับเฮดโค้ช ใครจะทนเหม็นมากกว่ากัน ? ?
. . . ในที่สุดพวกผีเงาตะคุ่ม ที่ซุ่มตัวอยู่ทั้งหลาย ก็ทนไม่ไหว ? ?
ออกมาก่อน พร้อมทั้งย่องๆ มายกมือไหว้
"ขอโทษครับ พวกผมจะยอมให้ลงโทษ และไม่ทำอีกแล้วครับ"
เฮดโค้ชบอกว่า
"เอาหละ เมื่อรู้ตัวก็ดีแล้ว กลับขึ้นห้องไปอาบน้ำนอน"
แล้วเฮดโค้ชก็บอกสต๊าฟ แยกย้ายกันกลับ
ตอนที่ขับรถกลับ ภรรยาเฮดโค้ชที่ไปด้วยกัน ถามว่า
"พ่อคะ ไม่ลงโทษอะไรเจ้าพวกนั้นเลยหรือคะ"
เฮดโค้ชบอกว่า
"แค่ที่พวกมันวันๆ เวียนอยู่รอบแคมป์เป็นชั่วโมง มันก็กลัว"
"พอมันมาอยู่ตรงถังขยะอีกเกือบชั่วโมง มันก็รู้สึกผิด
การที่พวกมันรู้สึกผิด จะสอนให้พวกมันคิดได้มากกว่าการไปลงโทษ
และจากนี้ต่อไป พวกมันจะไม่หนีเที่ยวและจะมีวินัยด้วยการที่คิดได้เอง
มากกว่าที่เราไปดุด่า ลงโทษ และมันก็จะเป็นคนดีมีวินัย พ่อรู้จักพวกมันดีว่า
พื้นฐานพวกมันเป็นคนดี มีจิตใจที่ดี แต่อารมณ์อยากเที่ยว อยากไปโน่นมานี่มันเป็นธรรมดาของคนวัยนี้
เราอยู่กับเด็กก็ต้องเข้าใจแต่ละคนว่าเป็นอย่างไร มีพระเดช ก็ต้องมีพระคุณ
มันต้องคิดได้ด้วยตัวมันเอง ว่าอะไรที่ควรหรือไม่ควร ถ้าเราเอาแต่สอนเอาแต่สั่ง เอาแต่ลงโทษ
มันก็ทำเพราะเราสั่งเราลงโทษ แต่มันจะคิดไม่ได้ แต่ถ้าเราทำให้มันคิดได้
เหมือนเมื่อกี้นี้มันเป็นการลงโทษที่ได้คุณและสร้างคน "