เป็นคนที่คอยรับฟังปัญหาจากคนอื่นๆมาโดยตลอด
ทั้งเรื่องร้ายเเรง..เรื่องความลับ..พูดง่ายๆคือเป็นที่ระบายของทุกๆคน
อารมณ์ประมานว่าเป็นพี่อ้อยพี่ฉอดของหลายๆคน
แต่พอมาถึงวันที่เราต้องการคำปรึกษากลับรู้สึกว่าไม่มีใครสนใจ
หรือไม่สามารถให้คำปรึกษาได้..
ทั้งที่พยายามที่จะระบายไม่คิดคนเดียว
แต่สุดท้ายก็ได้แต่พูดกับตัวเองและคิดคนเดียว
ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างครับ?