ผมกับแฟนคบกันมาประมาณ 2 ปีครับ แฟนผมเค้าเป็นคนที่ค่อนข้างมีความมั่นใจสูง เพราะจบโทเกียรติ์นิยมจากต่างประเทศ อายุน้อยกว่าผม 2 ปี และเงินเดือนมากกว่าผมประมาณ 3 เท่าครับ แต่ถึงอย่างนั้นผมเลี้ยงข้าว+หนังเค้าตลอดนะครับ เต็มที่ก็มีหารกันแต่ก็น้อยครั้งครับ เพราะผมคิดว่าเป็นผช.ควรจะดูแลเค้าตรงนี้ครับ ตลอดเวลาที่คบกันเรามีปากเสียงกันบ่อยครับ เพราะความเอาแต่ใจด้วยกันทั้งคู่ แต่เราก็พยายามปรับครับ สาเหตุที่เราทะเลาะกันของผมบางครั้งเกิดจากการที่เค้าเคยบอกว่าสุดท้ายแล้วเค้าจะไม่แต่งงานกับผม เพราะพ่อแม่เค้าคงไม่ยอมรับผมครับ ถึงผมจะบอกว่าผมจะพยายามทำให้พ่อแม่เค้ายอมรับ แต่เค้าก็ไม่โอเคครับ ทุกครั้งที่ทะเลาะเค้าจะบอกว่าให้อยู่กะปัจจุบัน อนาคตอย่าเพิ่งคิด อยู่กับวันนี้ให้ดีที่สุด อย่าไปคิดถึงกับอนาคตที่มาไม่ถึง แต่คือผมอายุ 28 แล้วไงครับ ผมเลยคิดเรื่องความมั่นคง ทะเลาะกันเรื่องนี้ทีไรสุดท้ายผมก็ต้องยอมครับ กับอีกเรื่องคือเค้าชอบตอบไลน์ผมช้าครับ ช้าของผมนี่คือทักเช้าตอบเย็นอะไรประมาณนี้ครับ บางครั้งเห็นเค้ากดไลค์ในเฟส ตอบเม้นในเฟสแต่ไม่ตอบผมก็บ่อยครับ ก็ทะเลาะกัน ซึ่งพอทะเลาะกันทีไรเค้าจะกรี๊ด ตะคอก ร้องไห้ สุดท้ายผมก็ต้องยอมอยู่ดี
       จนวันนึงเค้าบอกเลิกผมครับ ด้วยเหตุผลเพราะอยู่ดีๆก็หมดรัก ขอกลับมาเป็นเพื่อนกัน เพราะผมดีกับเค้ามากทำให้เค้าเองก็รู้สึกผิดที่หมดรักผมครับ แต่เค้าก็ไม่อยากฝืนใจ ตอนนั้นผมขอร้องอ้อนวอนแต่เค้าก็ไม่คืนดี จนผมหมดทางต้องปล่อยเค้าไป แต่เค้าก็ยังทักผมมาบ้าง คือเกือบทุกวัน ผมก็บอกว่าอย่าทำงี้เลย ผมทำใจไม่ได้ เค้าก็ร้องไห้แล้วบอกเค้าคิดถึงผม ผูกพัน เพราะ 2 ปีที่ผ่านมาชีวิตมีแต่ผม ขอเหมือนเดิมได้มั้ย ไม่ใช่แฟนนะ ให้เป็นเพื่อนกัน แต่ผมต้องทำเหมือนเดิมทุกอย่าง ไม่งั้นเธอจะโวยวาย แต่ถ้าผมเรียกร้องบ้างจะกลายเป็นว่าผมเยอะไปครับ
      ผ่านไปไม่นานก็เหมือนเค้าเริ่มทำใจได้ครับ ค่อยๆห่าง ไม่เเคร์ ผมก็เสียใจตามเคยครับ ผมจึงตัดสินใจเริ่มเปิดใจคุยคนใหม่ครับ(ประชดด้วย) แต่พอเค้ารู้ว่าผมเริ่มคุยคนใหม่เค้าก็จะด่า โวยวาย และบอกว่าเค้ายังไม่คุยกับผช.ใหม่เลย ทำไมผมเลวแบบนี้ ถ้าเลือกคนใหม่ก็ไม่ต้องมารู้จักกันอีก ตายจากกันไปเลย สุดท้ายแล้วผมก็ต้องเลือกเค้าครับ จนผ่านไปซักพักผมขอห่างไปเลย เพราะผมทนความเฉยชาไม่ไหว ผมหายไป 6 เดือนครับ เค้าก็เฉยๆครับ ไม่ได้รั้งอะไร แต่ผมไม่เคยเปิดใจรักใครได้อีกเลยครับ ผมจึงตัดสินใจจะง้อเค้าอีกครั้งครับ เรานัดไปเที่ยวและทานข้าวกันครับ แต่พอมาถึงเจอกันไม่ถึง 10 นาที เค้าก็ขอตัวไปทานข้าวกับเพื่อนเพราะเค้านัดกลุ่มเพื่อนไว้ ผมก็ถามว่าทำไมทำงี้ เรานัดทานข้าวกันนะ เค้าก็บอกว่าไม่มีเค้าคิดว่าเจอกันแป็บเดียว ผมก็เปิดไลน์ที่แชทยืนยันเลยว่าเป็นนัดทานข้าวจริงๆ แล้วเค้าก็ตอบตกลง เค้าก็อึ้งแล้วสวนมาว่าจะทานข้าวได้ไงนัดเพื่อนแล้ว แล้วเค้าก็ไปเลย ระหว่างนั้นผมก็โทรง้อ แต่เค้าไม่รับและบอกว่าไม่อยากคุยไม่ต้องโทรมา ด้วยความที่ผมเตรียมตัวเพื่อนเดทครั้งนี้มาเป็นเดือน ผมเสียใจมาครับ เลยบอกเค้าว่าไม่ต้องมารู้จักกันอีก แล้วเค้าก็บล็อคไลน์ เฟส และทุกอย่างเกี่ยวกับผมไป ผมควรจะง้อเค้าอีกดีมั้ยครับ เพราะผมยังรักเค้าอยู่ ตอนนี้ผ่านมา 2 เดือนเค้าก็ยังบล็อคผมอยู่เลยครับ ผมคงเลวมากที่ทำเค้าโกรธ ผมเสียใจจริงๆ ครับ
        ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านกันนะครับ เพราะมันยาวจริงๆ แต่ผมก็อยากระบาย มันอัดอั้นมากอ่ะครับ