คือตอนนั้นเราม.4ค่ะ ยังเป็นวัยที่ฉุดไม่อยู่ อยากได้อยากลองไปหมด(แต่เราไม่ลองสิ่งไม่ดีนะ) แล้วตอนนั้นแม่บอกว่าอย่าเพิ่งมีแฟน เหมือนแม่พูดเตือนไว้เฉยๆ เหมือนข้างในเราเป็นพวกแอนตี้แม่ด้วยแหละ ตอนนั้นเราเล่นเกมออนไลน์อยู่เกมหนึ่ง เราก็ได้เจอคนๆนึงในเกมบ่อยเราก็เลยลองจีบเค้าค่ะ เค้าคุยสนุกดี พอได้เป็นแฟนกันเค้าก็ขอเบอร์ จริงๆเราจะไม่ให้นะเรากะจะแค่คบในเกม เพราะแม่ไม่ให้มีแฟนอะแม่บอกปี 2 ค่อยมี แต่คนนี้เป็นแฟนคนแรกไงเราก็ไม่อยากให้มันความสัมพันแย่อะเราก็เลยให้ไป ตามใจเค้า ขอแทนแฟนว่าเอนะคะ พอวันต่อมาเราก็ไปเรียน คือรร.เราเลิก 5 โมงเย็นอะเรากลับมาพ่อก็บอกมีเพื่อนโทรมาหาเป็นผู้ชาย เราก็ตกใจมาก เพราะไม่ได้บอกใครในบ้านว่ามีแฟนแล้วเราเป็นคนไม่เรียนพิเศษรร.เราเป็นรร.หญิงล้วนเจอผู้ชายยากมาก กลัวพ่อสงสัย แต่พ่อก็ไม่สงสัยนะคะ เราก็ไปบอกเอว่าไม่ต้องโทรมาก็ได้เดี๋ยวไปเล่นเฟสก็เจอ เอบอกอยากได้ยินเสียง(เอขี้อ้อนอะ)จากวันนั้นก็เลยเป็นเราที่พอกลับบ้านแล้วต้องโทรหาไปๆมาๆก็ต้องโทรหาเช้าเย็น เราก็งงนะปกติผู้ชายต้องโทรหาผู้หญิงป่าวอะ แต่ก็โทรค่ะ แล้วในทุกวันที่คุยกันไม่นานนะคะแต่เอจะงอนไปแล้ว 10 รอบ (เช่นเอไม่ชอบให้เราพูดอืม พอเราหลุดก็งอน ประชดเราด้วยการพูดอืมทุกประโยคที่เราพูดด้วย พูดคำว่าจุ๊บมาเราไม่จุ๊บตอบก็งอน ในเกมพูดจุ๊บแบบเล่นกับเพื่อนผู้หญิงก็งอน )ทุกครั้งที่เราโทรไปเวลาจะเลิกคุยเอก็จะงอนอะ บอกว่าเราไม่อยากคุยด้วยอย่างงู้นอย่างงี้แล้วเราก็ต้องมาตามง้อต่อในเฟสแล้วก็ดีกัน เป็นอย่างนี้ทุกวันจนเราเริ่มไม่โอเค มีวันนึงย่าเราเอาไปฟ้องแม่ว่าเราชอบแอบไปคุยโทรศัพท์เราคิดเรื่องไม่ทันเลยแต่ก็บอกไปว่าคุยกะเพื่อน(ขอโทษนะแม่ที่ต้องโกหก) มีครั้งนึงเราโทรไปเอก็ร้องไห้อยู่เราก็งงว่าร้องทำไมแต่เราอ่อนไหวอะ แค่ได้ยินเสียงเอร้องไห้ก็จะร้องตามแล้ว เราก็เลยคิดหาวิธีจะยุติความสัมพันธ์แบบที่ไม่ต้องร้องไห้แบบไม่ต้องคุย แต่เราไม่กล้าพออะ ตอนนั้นจะขึ้นม.5แล้วเราก็ต้องอ่านหนังสือด้วย เราก็เลยใช้ข้ออ้างนี้บอกกับตัวเอง ตอนนั้นโทรศัพท์เราก็พังพอดีเราก็บอกเอทางเฟสว่าโทรศัพท์เราพังเอก็บอกว่ามีเบอร์บ้านมั้ยเราก็บอกว่าไม่มี(แต่จริงๆมีอะ) แล้วจากนั้นเราก็ไม่เข้าเกมเข้าเฟสอีกเลยปีนึง นานมากแต่เราก็ไม่มีใครนะ(คิดว่ายังไม่ได้เลิกกันมีใหม่ไม่ได้)ตอนนั้นก็เริ่มเรียนพิเศษติวสอบเข้าแล้วด้วยก็เลยหายไปจริงๆ พอม.6ตอนที่เราสอบติดแล้วเราก็เลยเข้าไปเล่นเกมแล้วก็เจอเอเลย ก็เลยคุยไปคุยมากลับมาคบกันอีก(จริงๆยังไม่ได้เลิก) แต่คบไปก็เหมือนเดิมอะ เอขี้งอนเหมือนเดิม เอก็ถามเราว่ามีเบอร์ยัง เราบอกโทรศัพท์ยังซ่อมไม่เสร็จเลย(จริงๆแม่ซื้อให้ใหม่ละ ขอโทษเอที่โกหกอีกแล้ว) กระทั่งวันนึงเรางอนเอบ้างค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปต่างจังหวัดเลย(งอนวันนี้พรุ่งนี้ไปต่างจังหวัด) เอไม่ง้อเราเลยค่ะ พอเรากลับมาเราเลยหายงอนเองเข้าไปคุยด้วยแล้วเอก็เฉยๆกับเราถามคำตอบคำ เราก็ไม่ง้อนะเราไม่ผิด จนวันนึงเอบอกว่า (ขอแทนตัวเองว่าบีนะคะ)
เอ:บีคบกับคนอื่นคงจะดีกว่า
บี:จะเลิกใช่มั้ย
บี:โชคดีนะ
เราคุยกันแค่นั้นค่ะตอนนั้นจริงๆมีคุยต่อแต่เดี๋ยวจะเข้าไปโหมดดราม่าพอแค่นี้แล้วกันเดี๋ยวเอรู้ว่าเราคือใคร
คือเอนิสัยดีนะคิดมาถึงตอนนี้ ตอนนั้นไม่น่าไปจีบเอเลย เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว คนบางคนเป็นเพื่อนเค้าก็น่ารักกว่าตอนเป็นแฟน ทำให้เราคิดถึงแม่เลยค่ะว่าถ้าเชื่อแม่ตั้งแต่แรกคงไม่ต้องเจ็บไม่ต้องคิดมาก(หาวิธีง้อ กับ วิธีบอกเลิก)อยู่ทุกวัน
แต่จากนี้เราคงไม่อยากมีแฟนอีกแล้วค่ะเราว่าเราดูแลใครไม่ได้ เราเป็นพวกขี้เบื่อ แต่ตอนนี้ก็ยังรู้สึกผิดกับเออยู่ เราขอโทษนะเอ

เราเพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกแท๊กผิดห้องหรือผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ ยังใหม่จริงๆ

ปล.เรื่องที่เราเล่ามาแค่อยากระบาย เพื่อนๆเคยเจอผู้ชายขี้งอน งอนเรื่องอะไรบ้างคะเราอยากรู้