สวัสดีค่ะวันนี้อยากเล่าเรื่องราวในชีวิตของเรา อยากระบายเฉยๆ ใครไม่อยากอ่านก็ไม่ต้องอ่านค่ะ ครอบครัวของเรามี 4 คน ค่ะ มี พ่อ แม่ พี่ชาย เมื่อตอนที่เราเกิดเราอยู่บ้านของตา ยาย ส่วนมากตาจะเป็นคนเลี้ยงเราเพราะว่าพ่อแม่ต้องไปทำงานหาเงิน พอเราได้2-3ขวบก้ย้ายมาอยู่บ้านของตัวเองแต่ก็ไม่ไกลจากบ้านของตายาย ออกมาอยู่กับแม่ ส่วนพ่อก็ต้องทำงาน แต่ก็กลับมาบ้านบ่อยๆ แต่ก็ไม่ค่อยมีเงินหรอกเพราะว่าพ่อชอบกินเหล้าเมาทุกวันพ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวันตั้งแต่เรายังตัวเล็กๆเราก็จะชอบไปเล่นไปไหนมาไหนก็ไปกับพี่ชาย ตอนเย็นทุกๆวันแม่ก็ให้เรากับพี่ไปตามพ่อที่ร้านค้าทุกๆวัน เราจะได้ยินคำๆนี้ทุกวัน ลูกบักขี้เหล้า ไปบอกแม่มาใช้หนี้ให้พ่อเด้อ พอพ่อกลับมาถึงก็ต้องทะเลาะกันทุกครั้ง บางครั้งก็ตีกัน พอเรา4-5ขวบ พ่อกับแม่ก็ต้องไปทำงานอีก เราก็ต้องอยู่กับตากับพี่ชายพอเราขึ้นป.1 แม่ก็กลับมาอยู่บ้าน จนเราขึ้นม.1 พ่ิก็กลับมาอยู่บ้าน พ่อก็ยังเมาทุกวันเมาหนัก ข้าวก็ไม่กิน กินแต่เหล้า พ่อกับแม่ก็ยังทะเลาะทุกวันเหมือนเคย ส่วนพี่ชายเราดื้อมากๆ นิสัยไม่ดี กินเหล้า สูบบุหรี่แม่เสียใจมากๆ จากที่เมื่อก่อนเคยไปตามพ่อกับพี่เดี๋ยวนี้กลายเป็นไปตามพี่ชายกลับบ้านกับแม่ตอนนั้นพ่อเลิกเหล้าเลย ตอนนั้นพี่หนีออกจากบ้านเพราะทะเลาะกับแม่ แม่ร้องไห้เสียใจมากๆ จนป้าต้องมาช่วยคุยให้ถึงยอมกลับบ้าน ตอนนั้นเราเกลียดพี่มากๆเพราะทำให้แม่ร้องไห้ เคยแช่งให้ตายด้วยซ้ำ แล้วก็ตายจริงๆ ตอนนั้นเราอยู่ม.2 จะขึ้นม.3 พี่เสียชีวิตเพราะว่าโดนรถชนตอนสงกรานต์วันสุดท้ายคืนวันที่15 แม่ร้องไห้ฟูมฟาย จะอุ้มแมวตลอด ข้าวก็ไม่กิน เสียใจอยู่เป็นเดือนก็มีคนให้กำลังใจเยอะมากๆเพื่อนพี่เราก็มาหาบ่อยๆ เพราะพี่เราเพื่อนเยอะ และก็รักพี่เรามากๆ เพราะพี่เราไม่เคยทิ้งเพื่อน จากนั้นก็เหลือแค่เราคนเดียว สักพักแม่ก็ทำใจได้ พ่อก็กลับมากินเหล้าอีก เมาทุกวัน ทะเลาะกันจนจะเลิกจากเช้าตั้งแต่ตี5 จนเราเลิกเรียนมาก็ยังเห็นทะเลาะกันอยู่เป็นแบบนี้ทุกวัน เราเบื่ิอมาก ไม่อยากมีชีวิตอยู่ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ชีวิตไม่เคยมีความสุข ไม่อยากอยู่บ้านด้วยซ้ำ บางครั้งก็จนจะเลิกกันแม่ไปส่งบ้านหลายครั้งแต่พ่อก็กลับมาเหมือนเดิม เราร้องไห้ทุกวันเลยนะเพราะสงสารแม่ พอเราขึ้นม.4 ช่วงนั้นจะดื้อมากๆ กินเหล้า สูบบุหรี่เข้าบ้านดึกๆ มีเรื่องทะเลาะกันคนอื่น ตอนนั้นก็คิดว่าตัวเองเจ๋งแหละ ไม่เลยค่ะ ทำให้แม่เสียใจ เห็นน้ำตาแม่แล้วคิดได้เลย จากนั้นก็เป็นเด็กดีตั้งใจเรียนต้องทำให้แม่ภูมิใจ แต่พอก็ยังไม่เลิกเหล้า จนขึ้นม.6 เทอม 2 แม่ต้องเข้าโรงบาลตอนห้าทุ่มจำได้เลยเพราะปวดท้องมากๆ พอผ่านมาเดือนนึงพ่อก็เข้าโรงบาลอีกเพราะช็อค วันนั้นอากาศหนาวมากๆ จำได้ว่าวันนั้นวันศุกร์ พอเลิกเรียนก็ต้องรีบเข้าไปโรงบาลไปดูพ่อไปเปลี่ยนแม่เพราะแม่จะกลับมาอาบน้ำ เราก็เฝ้าพ่อจนถึงทุ่มนึงตอนนั้นพ่อก็โอเคแล้วแหละแต่ว่าตัวซีดมากๆ หน้าซีดมาก แล้วพอออกจากโรงบาลมาพ่อก็เลิกเหล้าค่ะ ดีใจมากๆ ทุกวันนี้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตามีความสุขดีค่ะ เมื่อวันใดที่เรามีทุกข์ให้คิดว่ามีคนทุกข์ยากลำบากกว่าเราค่ะ .