สวัสดีครับ ผมเป็นเด็กหนุ่มพึ่งจบ ม ปลายใหม่ๆ มีเรื่องจะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังกันครับ
เรื่องมันเริ่มจาก!! ผมเป็นคนขี้เบื่อครับ อย่าว่าอย่างนู้นอย่างนี้ครับ เบื่ออะไรที่เป็นไทยๆครับ ชีวิตผู้คน การใส่หน้ากากเข้าหากันครับ
ผมก้อได้ไปเจอโครงการเรียนต่อ จีนครับ ลืมบอกครับ ว่า โครงการ 4 ปี ซึ่งเป็นอะไรที่นานมาก ในใจตอนแรก ผมก้อคิดเลยว่า เอาล่ะวะ โครงการนี้
4 ปี จะได้ไปอยู่จีนให้ฉ่ำเลย เผื่อจะได้เจอสาวจีน เจออะไรใหม่ๆบ้าง หลังจากนั้นผมก้อได้ปรึกษาครอบครัวครับ ผลเป็นอันว่า ทุกคนตกลง โอเคร จัดการ
ค่าเทอม ค่าหอค่าเครื่องบิน ค่าของ จิปาถะ อะไรต่างๆเรียบร้อยครับ ถึงวันขึ้นเครื่อง ใจมันก้อหวิวๆครับ ในใจคิดว่า (เราจะไปอยู่ต่างประเทศจริงๆหรอเนี่ย)
แต่ก้อทำอะไรไม่ได้แล้ว มาขนาดนี้ ถอยคงไม่ได้ ขึ้นเครื่องเลยครับ พอถึงจีนครับ ตื่นเต้นครับ ดีใจ ความกังวล หวิวๆ ตรงนั้น หายหมดเลยครับ
!!ลืมบอกครับ ว่า ผมเป็น ผชคนเดียว ที่มา จีน ซึ่ง พึ่งรู้ตอนจะไปไม่กี่วันครับ แต่ก้อไม่สนใจครับ หลังจากนั้น เราก้อเดินทางไปที่มหาลัยเข้าที่พัก
ซึ่งขอบอกไว้ก่อนเลยครับ ลืมภาพหอที่เป็นห้องเดียว ยาวๆไปได้เลยครับ หอที่นี่เป็นแบบ ห้องใครห้องมัน มีแอร์ ไม่วุ่นวาย ติดภูเขาครับ เรียกได้ว่า สวรรค์ของใครหลายๆคนที่จะมาจีนเลยครับ เมื่อได้เจอหอพักที่นี่ ผมใช้ชีวิตที่นี่ ได้ไม่นานเท่าไหร่ครับ ชีวิตวันนึงก้อ ตื่นขึ้นมาอาบน้ำไปเรียน เรียนเสร็จ ก้อไปหาอะไรกินครับ (คนเดียว) นานๆจะมีเพื่อน ผญ ไปด้วยบ้าง ช่วงแรกๆก้อสนุกกับชีวิตแบบนี้ครับ พักหลังๆ รู้สึกว่า ทำไมมันเหงาๆ เหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปครับ เหงาแบบแปลกๆ อาการมันหนักกว่า เบื่อที่ไทยมากครับ แต่ก้อทำอะไรไม่ได้ ได้ทำใจ บางวัน นั่งดีๆก้อน้ำตาไหล คิดถึงคนที่บ้าน ซึมๆ เปิดเฟสบุ๊ค ก้อเห็นอะไรที่เป็นไทยๆ คิดถึงมากครับ สุดๆ
ปล.กระทู้นี้เขียนจากความรู้สึกครับ อาจจะตัด เติมอะไรบ้าง เพื่อให้น่าสงสาร 555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
#อยากจะแชร์ประสบการณ์อยู่ต่างประเทศให้เพื่อนๆได้ อ่านกันครับ
#ผมอาจจะพิม ฟัง งงๆ เนื้อหาไม่น่าอ่านน่าสนใจ ขอกราบประทานอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ พึ่งหัด
#ขอบคุณสำหรับ ทุกคอมเมนต์ครับ
ประเทศจีน กับความเหงา!!
เรื่องมันเริ่มจาก!! ผมเป็นคนขี้เบื่อครับ อย่าว่าอย่างนู้นอย่างนี้ครับ เบื่ออะไรที่เป็นไทยๆครับ ชีวิตผู้คน การใส่หน้ากากเข้าหากันครับ
ผมก้อได้ไปเจอโครงการเรียนต่อ จีนครับ ลืมบอกครับ ว่า โครงการ 4 ปี ซึ่งเป็นอะไรที่นานมาก ในใจตอนแรก ผมก้อคิดเลยว่า เอาล่ะวะ โครงการนี้
4 ปี จะได้ไปอยู่จีนให้ฉ่ำเลย เผื่อจะได้เจอสาวจีน เจออะไรใหม่ๆบ้าง หลังจากนั้นผมก้อได้ปรึกษาครอบครัวครับ ผลเป็นอันว่า ทุกคนตกลง โอเคร จัดการ
ค่าเทอม ค่าหอค่าเครื่องบิน ค่าของ จิปาถะ อะไรต่างๆเรียบร้อยครับ ถึงวันขึ้นเครื่อง ใจมันก้อหวิวๆครับ ในใจคิดว่า (เราจะไปอยู่ต่างประเทศจริงๆหรอเนี่ย)
แต่ก้อทำอะไรไม่ได้แล้ว มาขนาดนี้ ถอยคงไม่ได้ ขึ้นเครื่องเลยครับ พอถึงจีนครับ ตื่นเต้นครับ ดีใจ ความกังวล หวิวๆ ตรงนั้น หายหมดเลยครับ
!!ลืมบอกครับ ว่า ผมเป็น ผชคนเดียว ที่มา จีน ซึ่ง พึ่งรู้ตอนจะไปไม่กี่วันครับ แต่ก้อไม่สนใจครับ หลังจากนั้น เราก้อเดินทางไปที่มหาลัยเข้าที่พัก
ซึ่งขอบอกไว้ก่อนเลยครับ ลืมภาพหอที่เป็นห้องเดียว ยาวๆไปได้เลยครับ หอที่นี่เป็นแบบ ห้องใครห้องมัน มีแอร์ ไม่วุ่นวาย ติดภูเขาครับ เรียกได้ว่า สวรรค์ของใครหลายๆคนที่จะมาจีนเลยครับ เมื่อได้เจอหอพักที่นี่ ผมใช้ชีวิตที่นี่ ได้ไม่นานเท่าไหร่ครับ ชีวิตวันนึงก้อ ตื่นขึ้นมาอาบน้ำไปเรียน เรียนเสร็จ ก้อไปหาอะไรกินครับ (คนเดียว) นานๆจะมีเพื่อน ผญ ไปด้วยบ้าง ช่วงแรกๆก้อสนุกกับชีวิตแบบนี้ครับ พักหลังๆ รู้สึกว่า ทำไมมันเหงาๆ เหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปครับ เหงาแบบแปลกๆ อาการมันหนักกว่า เบื่อที่ไทยมากครับ แต่ก้อทำอะไรไม่ได้ ได้ทำใจ บางวัน นั่งดีๆก้อน้ำตาไหล คิดถึงคนที่บ้าน ซึมๆ เปิดเฟสบุ๊ค ก้อเห็นอะไรที่เป็นไทยๆ คิดถึงมากครับ สุดๆ
ปล.กระทู้นี้เขียนจากความรู้สึกครับ อาจจะตัด เติมอะไรบ้าง เพื่อให้น่าสงสาร 555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
#อยากจะแชร์ประสบการณ์อยู่ต่างประเทศให้เพื่อนๆได้ อ่านกันครับ
#ผมอาจจะพิม ฟัง งงๆ เนื้อหาไม่น่าอ่านน่าสนใจ ขอกราบประทานอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ พึ่งหัด
#ขอบคุณสำหรับ ทุกคอมเมนต์ครับ