ผมคบกับแฟนมา6ปีครับ ผมรักและซื่อสัตย์กับเค้ามาตลอด....
แต่ตลอดระยะเวลาที่คบกันมาก็มีบ้างครับที่เค้านอกใจผม
ประมาน3-4ครั้ง ผมเสียใจมากครับแต่เพราะผมรักเค้าผมจึงให้โอกาสเค้ามาเสมอ
แต่วันนึงจุดเปลี่ยนก็มาถึงครับ ผมรู้สึกว่ามีแต่ผมที่ทุ่มเททุกอย่าง
ใส่ใจทุกอย่างให้กับแฟน แต่แฟนไม่ค่อยจะสนใจผมเลยครับ
ผมจึงเริ่มหวั่วไหวเวลาเพื่อนแฟนมาทำดีด้วย พูดจากดี สุดท้ายเราก็มีอะไรเกินเลยกัน
ปมผิดเองครับผมยอมรับผิด ผมไม่เลือกที่จะปิดบังแฟน ผมเลือกที่จะสารภาพกับเค้า
เพราะผมรู้สึกว่าผมเลวและทำผิดต่อเค้ามากครับ พอผมสารภาพไปทุกอย่างก็พัง
ผมพยายามง้อเทอทุกทาง ง้อทุกอย่าง คนอื่นอาจจะมองว่าผมเลว
ผมยอมรับครับผมทำผิดจริงๆ แต่ผมรักเทอครับรักเทอมากๆ
และไม่คิดว่าชีวิตนี้จะรักใครได้เท่าเทออีก ผมพยายามทำทุกอย่างทุกทางเพื่อง้อเทอ
จนปมคิดแล้วว่ามันคงไม่มีวันนั้น เทอไม่กลับมาอีกแล้ว
**ผมไม่ขออะไรมากเลยครับ แค่อยากจะขอโอกาสจากเทอสักครั้ง ให้อภัยผมสักครั้งนะครับ
ระยะเวลาผ่านไป6เดือนแล้วครับ ผมไม่เปิดใจรับใคร ปมยังรอแค่เทอกลับมา**
(ใครจะด่าผมก็เชิญเลยครับ ผมมันผิด ผมเลวเอง)
"แต่อยากให้รู้ครับผมไม่ได้อยากให้เรื่องมันเกินเลยขนาดนี้ เพราะผมเองที่หวั่นไหว เพราะผมที่โง่เอง"
##ผมให้อภัยเทอำด้แม้เทอจะทำผิดกับผมมากี่ครั้งก็ตาม แต่ผมไม่เคยทำผิดเลยให้อภัยผมสักครั้งเถอะครับ😭