สึบาสะปกติสุขุม ใจเย็น เป็นที่พึ่งของเพื่อนๆ แต่บางครั้งก็กลับไม่ไว้ใจเพื่อนโดยไปหัดฝึกสกายไดรฟ์ที่เป็นวันแมนโชว์จนโรแบร์โต้ต้องด่า รวมถึงอีกหลายๆครั้งที่ประเมินคู่แข่งต่ำเกินไป แต่ก็ยอมรับและเปลี่ยนพฤคิกรรมใหม่ จนได้ดิบได้ดี มีความอ่อนน้อม ก้าวข้ามความขัดแย้งจนเป็นที่รักของทุกคนทั้งเพื่อนร่วมทีมและคู่แข่งชาติอื่น เป็นคนที่มีภาวะผู้นำสูงแต่ไม่สุด

เอล-ซิด ปิแอร์ เจ้าชายศิลปินทีมชาติฝรั่งเศส นี่ก็เหมือนจะดีแต่อีโก้สูงเช่นกัน แต่ด้วยความเป็นผู้นำสูงมากขนาดเกรียนตัวพ่ออย่างหลุยส์นาโปเลียนยังโดนกำราบ

คาร์ล ไฮนซ์ ชไนเดอร์ คนนี้อีโก้สูงมาก เทคนิค พลัง ความเร็ว อยู่ในระดับทอป เหมือนสึบาสะ+ เฮียวงะ
จุดเด่นคือเป็นที่พึ่งและความศรัทธา เป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวเยอรมัน ข้อเสียคือด้วยความเพอร์เฟคตั้งแต่วัยเยาว์พอพ่านแพ้แก่บราซิลหมดรูปในรอบนอคเอาท์เวิลคัพ ก็เสียจุดยืนไปเลย ส่วนตัวชอบคนนี้มาก

บุนนาค สิงห์ประเสริฐ กัปตันทีมชาติไทย เป็นคนที่มีความมุ่งมั่นแรงกล้า เป็นศูนย์รวมจิตใจทีมชาติไทย อีโก้สูง ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อถีบตัวเองให้เจิดจรัสได้ไปยุโรป แม้ว่าจะเล่นลูกตุกติกแต่ก็เป็นผู้มีนิสัยให้เกียรติผู้อื่นและยอมรับผลแพ้ชนะ

อียองอึน ทีมชาติเกาหลีใต้ มีความยืดหยุ่น คำนึงถึงผลกาีแข่งจันของทีมมากกว่าจะฝืน เห็นเงียบๆแต่ก็คุมชาอินจองอยู่เหมือนกัน (ชาอินจองนี่อริกับเซียวจุ้นกวงของจีน ขนาดฟัดกันขาหักในบุนเดส)

ไบรอันไครฟอร์ด ทีมชาติฮอลันดา บทน้อยไปหน่อย

สเตฟาน เลวีน ทีมชาติสวีเดน เจ้าพ่อดราม่า ทำทุกทางเพื่อชัยชนะแต่ฝีเท้าหมอนี่ก็ของจริง อีโก้สูงมากอันดับต้นๆของเรื่อง แต่พ่านแพ้จิตใจแก่มัทสึยามะและสึบาสะ สุดท้ายกลับใจเป็นคนดีได้

ฆวน ดิอาซ ทีมชาติอาร์เจนติน่า ทักษะระดับสูง เล่นบอลชายเดี่ยว เล่นคู่กับอลันปาสคาลคนเดียว คนนี้วัยเด็กนิสัยใจร้อน มุทะลุ แต่เมื่อพบกับสึบาสะก็เปลี่ยนไป เป็นที่พึ่งของเพื่อนๆในทีมได้ เป็นคนที่แบกทีมอยู่คนเดียว

รามอน วิคตอริโน่ เสือดำแห่งลาตินอเมริกา ทีมชาติอุรุกวัย ฝีเท้าจัดจ้าน ความว่องไวสูง อดีตบอลชายเดี่ยวแต่ไปแหย่หนวดเสือทีมชาติเยอรมัน โดนอินทรีเหล็กภายใต้การนำของชไนเดอร์ถลุงไปครึ่งโหล จากนั้นก็เปลี่ยนสไตล์เป็นเล่นคู่กับฮิโนะเรียวมะลูกครึ่งญี่ปุ่น-อุรุกวัย จนทีมยกระดับขึ้นมาได้ ส่วนตัวคิดว่าบทน้อยไปหน่อย ด้านความเป็นผู้นำไม่เด่นเหมือนคนอื่น (บทเด่นไปอยู่กับเรียวมะมากกว่า)

ริคาร์โด เอสปาด้า ทีมชาติเมกซิโก หัวโจกอาชญากรสมัยเด็ก พาเพื่อนๆใช้ความยากจนเป็นแรงขับ ถีบตัวเองจากความจนขึ้นมาเป็นดาวเด่นของชาติ คนนี้เป็นกัปตันที่ดีมากคนหนึ่ง

คาร์ลอส ซันตาน่า ไม่มีอะไรคอมเม้นต์ได้ดีไปกว่าโกลมาชีน วัยเด็กชีวิตขมขื่นมาก ใช้ฟุตบอลผลักดันตัวเองจนขึ้นมาเป็นฮีโร่ของชาวบราซิลทั้งประเทศ ความเป็นผู้นำไม่มี มีเพียงแรงแค้นและอีโก้ จนเมื่อได้เจอสึบาสะก็เปลี่ยนไป กลายเป็นกัปตันทีมที่ดี

พิมพ์จากความทรงจำล้วนๆ ผิดพลาดขออภัย😄