ตอนนี้กำลังเป็นประเด็นเรื่องถํ้าลันทมใต้เขื่อนศรีนครินทร์สุดอาถรรพ์ (ใครยังไม่รู้ข่าวนี้ดูในกูเกิ้ลได้เลยนะคะ) พอเราอ่านข่าวนี้ เราก็เอะใจขึ้นมาว่า เมื่อปีที่แล้วเราก็เคยไปมานี่หว่า แล้วก็เจอเรื่องราวแปลกๆด้วย วันนี้จะมาดบชชเล่าให้ฟังกันค่ะ เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะ แต่บอกได้เลยว่า เคยเกิดขึ้นจริง ไม่เมค 100%

            
           ช่วงที่เราไปเป็นช่วงหน้าร้อนค่ะ ประมาณเมษาปลายๆ วันแรกเราก็ไปเจ้าของแพ (สำหรับใครที่ไม่เคยไป เขื่อนนี้จะมีแพให้ล่องไปเรื่อยๆ จะค้างคืนหรือเช้าเย็นกลับก็ได้) เจ้าของแพก็เตรียมแพให้เรา เป็นสองชั้นค่ะ ข้างบนมีหนึ่งห้องนอน ข้างล่างก็มีที่นั่ง คาราโอเกะ ปกติตามแพทั่วๆไป เราไปกับยี่สิบกว่าคนค่ะ เราเลือก 2 วัน 1 คืน ค่ะ พอเราเตรียมของอะไรเสร็จเรียบร้อย ประมาณ 4 โมงเย็นวันแรก เจ้าของก็ลากแพเราไปอยู่จุดๆนึงของเขื่อนค่ะ ไปถึงตอนประมาณสี่โมงกว่าๆเกือบห้าโมง ตอนนั้นก็เกือบมืดแล้วละคะ เราก็มองไปรอบๆ มืดมาก ไม่มีแพลำอื่นเลย แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร พอเริ่มมืดๆเราก็ร้องคาราโอเกะกัน ตอนนั้นห้าทุ่มกว่าๆ เรากับกำลังเข้าห้องนํ้ากับเพื่อนค่ะ แต่เพื่อนเราตาดี เหลือบไปเห็นชูชีพสีส้มสะท้อนแสง ลอยมาจากไหนไม่รู้ แต่กำลังจะลอยผ่านเรือเราไป เพื่อนเราก็บอกเราค่ะ เราเลยรีบวิ่งไปบอกเพื่อนๆอีกหลายคน ว่าเห็นเหมือนกันไหม ทุกคนบอกเห็นค่ะ พอมันลอยมาใกล้ๆ ในชูชีพนั้น ไม่มีคน ค่ะ เราสงสัยว่า มาจากไหนล่ะ ตอนแรกที่เรามามันก็ไม่มีคนอยู่แถวนี้นะ อีกอย่าง ชูชีพมันลอยเหมือนมีคนอยูข้างในเลยอ่ะ คือถ้าเป็นชูชีพปกติ ลอยในนํ้าก็คงไม่ได้ลอยไปไกลอะไรมาก แต่นี่ลอยตรงไปข้างหน้าอย่างเดียว เหมือนมีจุดหมายอะไรซักอย่าง เรากับเพื่อนๆเลยเอาไฟฉายส่องตามไปเรื่อยๆ แต่มันหายไปแล้ว คือ... คือหายไปไหน ส่องดูรอบๆแล้วก็ไม่มี เราหายไฟฉายกันไม่ถึงสองนาทีเลย มันไม่น่าจะหายไปได้ไวขนาดนั้น เรากับเพื่อนเลยชั่งมันแล้วกัน คงจะหายไปที่ไหนซักที่ ตอนนั้นก็ดึกแล้วเรากับเพื่อนเลยขึ้นไปนอนรวมกันข้างบนค่ะ อันนี้เพื่อนเราเล่าให้ฟังนะตอนนั้นเราหลับไปแล้ว คือเพื่อนเราเป็นคนหลับยากค่ะ ตอนนั้นรู้สึกจะตีหนึ่งตีสอง เพื่อนเราก็ร็สึกเหมือนเรือมีคนเดินอยู่ข้างล่าง คือนึกภาพตามนะคะ แพมันอยู่บนนํ้า ทำอะไรมันก็สะเทือนถึงกันหมด เพื่อนเราเลยตะโกนเรียกค่ะว่าใครอยู่ข้างล่าง จะได้ให้มานั่งเป็นเพื่อนมันหน่อย แต่ก็ไม่มีคนตอบ แล้วเสียงคนเดินก็หายไป เพื่อนเราเลยคิดว่า คิดไปเองมั้ง เลยปล่อยๆไป ทีนี้มันก็ล้มตัวลงนอนค่ะ ปิดไฟอะไรหมด กำลังจะเคลิ้มหลับ แต่ก็รู้สึกเหมือนมีคนมาเหยียบผ้าห่มปลายเท้า เลยเอาไฟใน ทรศ.ส่อง ก็เห็นเป็นเงาดำๆ ยืนอยู่จริง เพื่อนเราตกใจมากกกกก ทำอะไรไม่ถูก เลยข่มตาหลับไป ตื่นเช้ามาเราเห็นผ้าห่มเพื่อนเราอยู่ตรงบันไดทางขึ้นอ่ะ เรานึกว่ามันละเมอถีบผ้าห่ม แต่เปล่าเลย มันมาเล่าทีหลังว่าระหว่างที่พยายามหลับ ผ้าห่มตัวมันก็ค่อยๆหลุดจากตัว มันร้องไห้จนหลับไป