เราาขอเล่าเริ่มเรื่องเลยละกันนะคือว่าเราเป็นติ่งฝรั่ง และได้รู้จักกับฝรั่งคนนึงผ่านเวปไซต์อยู่คนนึงน่าตาบุคลิคฮีโอเค ฮีทำงานและอาศัยอยู่ที่เมืองไทยบ้านเรานี่แหละ ซึ่งเราก็รู้จักกับฮีมาประมาณปีนึงแล้วตอนแรกๆ ฮีก็ทักมาคุยใน Skype ด้วยกันบ่อยๆ แต่พักหลังๆเราเบื่อๆ ขี้เกียจคุยเลยเริ่มหายๆ ไป ฮีก็ไม่ได้ถามหรือตามหาอะไรเรา ที่เราไม่อยากคุยต่อเพราะว่าเคยสัญญากับตัวเองว่าจะไม่คุยกับพวกฝรั่งที่ทำงานอยู่ที่เมืองไทยเด็ดขาด เพราะกลัวว่าจะติดนิสัยคนไทย (แต่ตอนนี้เลิกสัญญาแบ้ว นิสัยคนถ้ามันจะดีหรือเลวมันไม่เกี่ยวกับโลเคชั่นเนอ่ะ) มาต่อๆๆๆๆ เมื่อตอนปีใหม่ที่ผ่านมาฮีก็ทักมา hi เราก็ไม่ได้สนใจ พอมาถึงวันเกิดเรามันไปขึ้นแจ้งเตือนใน Skype ฮี ฮีก็ทักมา hbd เรา,เราก็แค่ตอบ thx ไปแค่นั้น นั่นคือจบการสนทนา……. แต่ เมื่อหลังสงกานต์นิดหน่อย ฮีทักเรามานาจา 5555555 เราก็ปล่อยไป 2 วันแล้ว ค่อยมาตอบ ซึ่งก่อนจะตอบฮีซึ่งอะไรดลจิตใจเราไม่รู้ให้เราอยากรู้จักฮีมากขึ้น อยากคุย (รึว่าทุนเดิมเราชอบฝรั่งผมบลอนด์ ตาสีเทา,เขียว,ฟ้า อยู่แล้ว ครั้งนี้เราเลยพิจารณาเป็นพิเศษ55555) และฮีตอบกลับบอกว่ามาทำงานตอนนี้ไม่ได้อยู่เมืองไทยกำลังจะกลับ หลังจากสงกานต์ เราก็ติดต่อคุยกับฮีมาตล๊อดดด จากเป็นฝ่ายที่เล่นตัว กลับเป็นฝ่ายทักนางไปก่อนตล๊อดดด (หื้มมมมม!!!! มั่นหน้าเนี่ยให้เต็มเลยจ้า) อ่อ!ลืมบอกฮีไม่มีแฟนนะ แต่เด็กในสังกัดไม่แน่ใจ หึหึ และเมื่อตอนปลายเดือนเมษา ก็คุยกับฮีปกติ Whatsapp,Skype บ้าง ฮีชวนเราไปหาที่คอนโดนาจา เราเนี่ยกรี๊ดหนักมาก อยากไปมากกกกกกกก ถ้าไม่ติดว่าเวลาในตอนนั้นมันเกือบจะเที่ยงคืน เอิ่มมมม!!!! อ่อยแรงงงงงงไปอีก ก็ถือว่าพลาดไปครั้งนึงแล้ว พอมาครั้งที่ 2 ฮีชวนเราอีก อ่าทีนี้ชวนตอนกลางวันคร้า แต่ แต่ แต่ แต่ ก็ต้องพลาดอีกแล้วเพราะเราต้องไปส่งงานที่มหาลัย โหยยยยย แบบเซ็งอ่ะชักดิ้นชักงอเลย เสียดายๆๆๆ และโอกาสครั้งที่ 3 ของเราก็มาถึง เราก็ทักฮีไปตามปกติ และฮีก็ชวนเราไปเล่นน้ำที่คอนโดของฮี (น้ำอะไรอ่อ555555 ล้อเล่นนะขำๆ) ฮีว่างถึง 2 ทุ่ม เราก็ตอบฮีไปว่า เอิ่มม อยากไปนะ แต่เราอายเธออ่ะ กลัวเธอจะไม่ชอบเรา เพราะเราไม่เก่งภาษาอังกฤษ แต่แบบว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ นี่เชียร์ให้ไป โดยพวกนางบอกว่า ถ้าไม่ลองเจอตัวจริงสักครั้งและจะรู้ได้ไงว่าถูกใจไหม และอีกอย่างเรียนครูอิ้งมาด้วย จะพูดไม่ได้เลยอ่อ เถียงไม่ออกซิ (เห้อ!! เราก็พอพูดได้แหละแต่ก็ไม่ได้เป๊ะเว่อร์ขนาดนั้น ต้นตระกูลไม่มีใครเป็นฝรั่งเลยนี่ แต่อาจจะได้ลูกเขยเป็นฝรั่งกะได้นร้า555555) เรากลัวพอไปเจอฮีแล้วเราประหม่า ตื่นเต้น ฟังสำเนียงฮีไม่ค่อยรู้เรื่อง เรามัวแต่คิดเยอะไป กลัวไปก่อน เลยตอบนางช้า กว่าจะตอบก็ปาไป ห้าโมงกว่าแล้ว กว่าจะไปถึงอีก คงใกล้ๆ ทุ่ม เพราะที่พักเรากับฮีมันอยู่คนละฝั่งของกรุงเทพ เราเลยตอบแบบกั๊กๆ กันเสียหน้าไปว่า เนี่ย!! กำลังจะไปกินข้าวที่ห้างนะ อยากเจอเราอยู่รึป่าว ถ้าฮีตอบ ไม่อยากเจอแล้ว ก็จะได้ไม่หน้าแตกเพราะยังไงเราก็ต้องไปกินข้าวที่ห้างอยู่แล้วเนอะ แต่แล้วววว มันหวืดดดมาก แบบไร้เสียงตอบรับ เงียบกริบจนได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องระงม เรานี่รู้สึกเฟลเลยอ่ะ พลาดมา 3 รอบ  พอจะไปหาทักเค้าไปก็ไม่ตอบ เค้าคิดไงกับเราเเน่? รึอาจจะไม่ชอบเรา สุดท้ายก็ไม่ได้ไปเจอเหมือนเดิม อดเจอตัวจริงอีกแบ้ว ครั้งหน้าไม่อยากพลาดแล้วอ่ะ ก็คงต้องรอฮีชวนต่อไป ฮีคงรำคาญเรามั่งเลยไม่ตอบอีนี่ เรารู้สึกว่ามันต้องมีเหตุการณ์ให้คาด พลาดไม่ได้เจอกันสักทีเลยอ่ะ

อยากถามและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ว่าเวลานัดเจอแฟน, เพื่อน ที่เป็นฝรั่งครั้งแรก ทำตัวกันอย่างไร เพราะเพิ่งเจอกันครั้งแรก คนเรามันก็ต้องมีเขิลกันเป็นธรรมดา ทำตัวไม่ถูก กลายเป็นคนใบ้เลยทีเดียว และขอทริคเสริมความมั่นใจให้ด้วย เพราะกับคนอื่นเราพุดเยอะมาก แต่ถ้าเป็นคนที่เราชอบเราจะไม่กล้าคุย ยิ่งเป็นฝรั่งด้วย ยิ่งเขิลแรง ขอบคุณคะ
ปล.ถ้า TAG ห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ /ถ้างง กับเรื่องที่เราเล่า ถามเราได้นะคือว่ามันตื่นเต้นเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก