ละครเรื่องนี้สร้างบทเรียนได้หลายอย่าง
ในระหว่างการออกอากาศ
อย่างน้อยเราก็ได้มีสีสันที่ผู้จัดตั้งใจทำให้มีหลากหลาย
ผ่านดอกไม้ชนิดต่าง ๆ ตามจังหวะบทละครที่ถูกแบ่งเป็นอย่างดี (แต่ไม่มีใครเห็น)

โรส  : ดอกกุหลาบ หนามรอบตัว (ความจริงจัง)
บทละครช่วงแรก จะเน้นความจริง เรื่องจะอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง
ที่ประกอบด้วยหัวหน้าที่มองลูกน้องเป็นถังขยะ (ชฎา) เพื่อนร่วมงานที่ไม่มีความไว้วางใจ (น้ำหวาน)
คนร่วมงานที่ไม่วัน ๆ เอาแต่ทับถมชาวบ้าน ยามที่มีสองมาตรฐาน (ฉากรถของโรสกับซุ่ย) ที่คนอย่างโรสต้องทำงานด้วย
เมื่อซุ่ยเข้าไปอยู่ในร่างโรส ปฏิเสธไม่ได้ว่า ซุ่ยก็เป็นส่วนหนึ่งในการทำให้ชีวิตโรสเริ่มล้มเหลว
เพราะเมื่อซุ่ยเข้ามา ซุ่ยทำให้โรสเริ่มเอางานกับความรักมาปะปนกันและไปคนเปิดโอกาสให้รังสิตเขาใกล้โรส
ซึ่งซุ่ยไม่รู้ว่าโรสไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไป ที่จะแบ่งเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ แต่โรสจะมุ่งทำแต่งานแล้วดูแลตัวเองเพื่อให้ดูดีแค่นั้น
หลังจากเรื่องที่มันค้างคาจนมาถึงวันที่โรสรู้ว่ารังสิตคบแวนด้า โรสเลือกที่จะทิ้งรังสิตเพื่อเลือกงาน
แม้ว่าจะทิ้งความรักไป แต่กลายเป็นว่าโรสก็ยังคิดเกี่ยวกับรังสิตจนมาพันถึงความผิดพลาดในงาน
บุคคลสมบูรณ์แบบกลายเป็นคนขี้แพ้ คนห่วย ๆ จากคนรอบข้าง จนเลยเถิดเป็นความไม่ใว้ใจ จนในที่สุดโรสลาออก
แม้ความเลวร้ายที่ซุ่ยเข้ามาเป็นโรส จะส่งผลเสียในชีวิตโรส แต่มันให้ประโยชน์กับโรสอย่างนึง การให้รู้จักตัวเอง
โรสได้รู้จักว่าจริง ๆ ความสมบูรณ์แบบที่เธอเป็น เป็นเพราะเธออยากเป็นเพื่อคนอื่น ให้คนอื่นชอบ คนอื่นชื่นชม ไม่ได้เป็นเพื่อตัวเอง
ดอกกุหลาบ มีความสวยงาม แต่มีหนามแหลมไว้ป้องกันเวลาคนมาหยิบจับ คนที่หยิบจับดอกไม้ชนิดนี้ก็ต้องทน เหมือนที่รังสิตต้องเป็น
แต่แน่นอนความรักที่มั่นคงจริงจังของรังสิต คงทำให้โรสเข้าใจ

แวนด้า : กล้วยไม้แวนด้า ดอกสวยงาม (ความลุ่มหลงและวุ่นวาย)
บทละครที่จังหวะเหวี่ยง และป่วงที่สุด
ผู้หญิงสวยที่มีเสน่ห์ ผู้ชายหลายคนชื่นชอบกลับซ่อนความลุ่มหลงและวุ่นวาย
โดยเล่าเรื่องผ่านตัวละครประหลาด ทั้งผู้จัดการแต๋วมีหนวด อาเสี่ย อาเฮียอาซ้อโรคจิต
ซุ่ยเข้ามาในร่างแวนด้า เพราะความสับสนและแวนด้าก็มาในจังหวะนั้น ซุ่ยเลยเป็นแวนด้า
ตอนแรกซุ่ยได้พบกับชีวิตที่สนุก ได้ใช้ชีวิตเต็มที่ และเกือบต้องใช้ชีวิตแลกความวุ่นวายนี้
เพราะแวนด้าเป็นผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อล่อหลอกผู้ชายให้ตัวเองมีความสุข
แม้นว่าช่วงชีวิตที่ซุ่ยเข้ามาในแวนด้าจะทำเรื่องเลวร้ายกับแวนด้ามากมาย แต่แวนด้ากลับไม่สนใจอะไร
และก็ยังเป็นแวนด้าที่ทรงเสน่ห์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ที่เพิ่มเติมคือได้รู้จักผู้ชายคนนีงชื่อคมน์
และสานสัมพันธ์กับคมน์เหมือนผู้ชายทุกคนที่ผ่านเข้ามา และเธอก็ผ่านคมน์ไป ไปพบกับคนหลายคนตามความโด่งดังที่มีมากขึ้น
แต่แล้วเธอก็ลุ่มหลงชื่อเสียง จนเธอกลับถูกทำร้ายแต่เธอก็รอดเพราะผู้ชายชื่อคมน์
แวนด้าเป็นพันธ์หนึ่งของดอกกล้วยไม้ มีความโดดเด่นที่ดอกที่สวยงาม ดอกไม้ผลผลิตจากระบบสืบพันธ์ของพืช
ย่อมล่อหลอกทั้งแมลงเข้ามาผสมเกสร หรือให้คนมาเด็ดดม แต่เมื่อแมลงหรือคนเหล่านั้นได้จากไป
แวนด้าก็เป็นแค่กล้วยไม้กลีบช้ำรอวันเน่า แต่มีคนนึงที่ชื่นชมแวนด้าแบบดอกไม้ปกติเขาคนนั้นคือ คมน์
แม้เขาเป็นคนเคยเด็ดดมดอกไม้ดอกนี้ มาเพราะเสน่ห์และลุ่มหลงเธอ แต่วันนี้เขาจะทะนุถนอมดอกไม้ดอกนี้ให้เติมโตและงดงาม

กอหญ้าและซุ่ย :  กอหญ้าเขียวขจีกับดอกหญ้าเดียวดาย (ความเป็นจริง)
บทละครโลกของความเป็นจริง
เพราะไม่อยากเป็นเลยได้เป็นเลยได้รู้จักชีวิต
คนที่รับรู้มากที่สุดคงเป็นซุ่ย และได้รู้จักคนอื่นและรู้จักตัวเอง
รู้ความรู้สึกของคนรอบข้างที่มีต่อเธอ และเธอได้รู้จักครอบครัวกอหญ้าที่ทำให้ซุ่ยรู้ว่า
ทำไมกอหญ้าถึงเป็นคนที่ดีแบบนี้ เพราะคนที่อยู่รอบข้างเธอแม้เธอไม่เคยรู้จักเขา
แต่เธอก็ได้รับความเข้าใจไม่ต่างจากที่กอหญ้าได้รับ และทำให้เธอคิดได้
เธออาจจะไม่พอใจตัวตนของตัวเอง และเธออิจฉาคนอื่นแม้แต่ตัวเอง
แต่สุดท้ายเธอก็ได้รู้จักตัวเองและดีที่สุดคืออยู่กับปัจจุบันแบบที่เธอเป็น
กอหญ้า แม้จะไม่ใช่ดอกไม้แม้จะต่ำต้อยและโผล่ขึ้นมาบนดินไม่มาก
แต่ความเขียวขจีเพราะได้รับแร่ธาตุ น้ำ แสงแดด คือความรักจากแม่ ลุง ความเข้าใจจากคุณท่าน
ที่เพียงพอทำให้ต้นหญ้าเขียวขจีแม้ขนาดหญ้าแห้ง ๆ แบบซุ่ยยังเขียวขจี
ดอกหญ้าเดียวดายที่อยากเป็น ดอกกุหลาบ ดอกกล้วยไม้ จนสุดท้ายมาเป็นกอหญ้าก็คงเข้าใจว่า
ดอกหญ้าที่อาจจะดูไม่สวยงามแต่ถ้ามีคนปกป้อง อย่างผู้ชายชื่อป้องปก ดอกหญ้าดอกนี้คงเป็นดอกหญ้าที่ดีที่สุดในโลกแล้ว

บทเรียนเรื่องนี้ก็มีเท่านี้
นอกจากความพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่เป็นแกนหลักของเรื่องแล้ว
หากแต่ละชีวิตที่มีตัวแทนเป็นดอกไม้ก็มีอะไรได้ให้กับคนดูบ้าง
การใช้ชีวิต การรับมือกับปัญหาของตัวละครที่ต่างกัน
บางทีเราคิดแบบโรสก็ตึงเกินไปหมกมุ่นกับปัญหาจนต้องออกจากปัญหา
แต่ถ้าเรารับมือแบบแวนด้า ไม่ว่าจะผ่านเรื่องเลวร้ายแค่ไหนแต่ก็แค่เดินหน้าต่อไป (แต่ไม่ต้องทำเป็นแวนด้านะ)
และหลายคนจะมองว่าซุ่ย คือตัวซวยทำให้ชีวิตคนอื่นพัง แต่จริง ๆ การรับมือต่อปัญหาสำคัญกว่า
และซุ่ยเป็นคนให้ทุกคนรู้จัก ปกป้อง ที่ยังคอยปกป้องทั้ง โรส แวนด้า กอหญ้าตลอดมา
และซุ่ยทำให้ทั้งสามได้เจอคนที่รักเธอ และทำให้ทั้งสามเข้าใจความรักของเขาด้วย




ผู้จัดละครเรื่องนี้คงไม่ได้อะไรนอกจากคำด่าไล่หลังยันจบ
โดนถากถางเรตติง แบบขุดขึ้นมาด่าอีกไม่รู้กี่ปีต่อกี่ปีก็คงเจอ
ได้รู้ว่าการที่ผู้จัดไว้ใจคนดู เพราะคาดหวังว่าคนดูจะเข้าใจในเรื่องแบบนี้ มันยังไม่มากพอ
การได้ประเมินความสามารถของผู้จัด ว่ายังทำละครเรื่องนี้ได้ดีแต่ไม่พอ และไม่สมความตั้งใจ
และการได้รู้จักคนดูที่ดูละครเรื่องนี้แล้วตัดสินว่าเป็นละครลูกกวาด ไร้ค่า เป็นละครที่ทำมาบั่นทอนปัญญามนุษย์
แต่เชื่อว่า ทุกบทเรียนก็จะได้รับการสนใจและแก้ปัญหา
เพื่อวันหนึ่งจะหาจุดตรงกลางเพื่อสร้างละครแบบนี้ให้เป็นที่ยอมรับได้ในสักวัน

อย่าลืมว่า คนที่มีความสุขในโลกนี้ก็คือคุณแหละ (ดร.ถ้วยทองกล่าวไว้)