บทความนี้ไม่มีเจตนายุยงปั่นหรือป่วนให้คนเข้าข้างหรือเห็นตรงกัน เเต่เป็นการเเสดงความเห็นอย่างตรงไปตรงมาตามเเบบของผู้เขียนเอง

ละครรีเมคในปัจจุบันที่ช่องยักษ์ใหญ่ต่างเเย่งซื้อมาผลิตละคร รวมถึงยักษ์เล็กยักษ์ใหม่ที่เข้าสู่สังเวียงละคร ปรากฎการณ์ด่าเเละเเสดงความเห็นในโลกโซเชี่ยวที่มีกระเเสต่อละครเรื่องนางทาส ที่ ทีวีซีน ผลิต เเละมอบหมายให้อดีตนักเเสดง ฟิลว์ เป็นผู้กำกับละคร โดยครั้งนี้เป็นการเขียนบทโดย เอกลิขิต นักเขียนบทมือทองของค่าย เเต่เปลี่ยนนามปากกาเป็น บทกร เพื่อลดความเสี่ยงในการโดนด่า
กระเเสมีมาตั้งเเต่ตอนเเรกของการวางตัว คุณหญิงเเย้ม เย็น สาลี่ บุญมี ฟัก เเละบรรดาทาสเช่นอีเเอบ ที่หลายคนบอกว่า ใครเป็นคนเคาะนักเเสดงชุดนี้มา บ้างก็บอกว่า ขุดมาจากหลุมไหน ทั้งๆที่ยังไม่ได้ดูการเเสดงของคนเหล่านั้นเลย เเละยังไม่เห็นภาพความเเปลกใหม่ เเต่อย่างไร ผู้จัดก็ยังฝืน(ความรู้สึกของคนดู)เลือกเอานักเเสดงตามใจชอบ(ทั้งๆที่อยากได้ดาราเเม่เหล็กก็ตาม) เเต่เพราะเบื้องบนบรรชาลงมาให้เอาเด็กปั้น มาปั้นเพื่อเกิดในวงการ เเต่ผิดคาด เมื่อผลออกมาวันเเรก ทั้งๆที่ควรให้โอกาสในการดูตลอดจนกว่าจะครึ้งเรื่อง เเต่คนดูวิจารณ์จนยับ นักเเสดงหรือผู้จัดเข้ามาดูก็คงอับอาย
ในเมื่อผลผิดคาด ความผิดเหล่านั้นเป็นของใคร

ผู้จัด = บางทีก็ไม่สามารถเลือกนักเเสดงได้ อยากได้ดังๆเเต่ช่องไม่ให้ เเละบางทีก็อยากดันนักเเสดงลูกรัก(ไม่ได้ดูหน้าเลยว่าเหมาะไหม) ความผิดครั้งนี้ผู้จัดผิดไหม?

นักเเสดง= เลือกงานมากก็โดนด่า ไม่เลือกก็โดนด่า เอาไงดี เเต่ถึงอย่างไรก็ควรดูความเหมาะสม ละครรีเมคเสี่ยงมากที่จะดังระดับตำนานเเละเสี่ยงที่จะดับเเล้วใส่โลงเผา  นักเเสดงบางทีก็ไม่อยากเล่นหรอกเเต่ใครสั่งละ (นายใหญ่)

คนเขียนบท=เป็นโจทย์ที่ยากมาก เเละท้าทาย จะทำอย่างไรให้เเปลก เเละเเตกต่าง จึงเลือกเอา เป็นไงเป็นกัน เปลี่ยนมันทั้งเรื่องสิ เหมือนบ้านที่ซื้อมาเเล้วทุบทำใหม่เหลือเเค่เสาเอกประดับไว้ยึดโครง ก็จริงทำอีกรอบต้องไม่เหมือนเดิม ท่าเหมือนเดิม เอาของเก่ามาฉายไม่ดีกว่าหรือ คนเขียนบทจึงเปลี่ยนตัว สลับฝา(บางตัว)เพิ่มเเละเเต่งให้เรื่องสั้นที่มีจำนวน30กว่าหน้าขยายใหม่ ให้มีมิติ เสมือนเเต่งเรื่องใหม่ขึ้นมาก็ไม่ปาน คนเขียนบทเข้าประชุมกับทีมงานเเละเจ้าของเงิน  ฉันผิดไหม?คนเขียนบทบอก

สุดท้าย หาคำตอบไม่ได้โยนกันไปมา ใครผิด ให้ตอบเลยคือ ผิดที่ไปเอาของบนหิ้งระดับตำนาน(ตำนานๆ)มายำเป็นปลากระป๋อง เเละผิดที่เลือกเรื่องมาทำทั้งๆที่ยังไม่นาน เเถมนักเเสดงชุดเก่าก็เป็นระดับเบอร์ต้นๆของเมืองไทยในด้านการเเสดง นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จะทำอะไรต้องส่องมองตัวเองก่อนว่าเหมาะสมหรือถูกต้องไหม ถูกต้องเเต่ไม่ถูกใจ ถูกใจคนทำละครเเต่ไม่ถูกใจคนดู สุดท้ายผลที่ออกมาคือ เละ ตุ้ม เป๊ะ ครับท่าน