ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ควบมอเตอไซด์ตะลุย
เกาะเชจู ปูซาน โซล และชายแดนเกาหลีเหนือ-ใต้ (28) (29) ชมวีดิโอต่อเนื่องอัตโนมัติ
พอไปถึงสถานีอิแทวอน เราเดินหาตลาดอิแทวอน ตามป้ายที่มีลูกศรชี้ แต่มันชี้ครั้งเดียวแล้วก็หายไปเลย เดินวนไปวนมา ขึ้นเขาลงเขา จนเมื่อยยังหาไม่เจอ เจอแต่ร้านสะดวกซื้อที่มีของขายหลายอย่าง มากกว่าร้านอื่นๆ ที่เคยเข้ามาก่อนหน้านี้ โชคดีได้ไข่กับ เกลือ ซึ่งไม่เคยเห็นที่ร้านอื่น
ลุงให้ป้ากลับที่พักก่อน จะได้ไปทำอาหารรอ ส่วนลุงไปเดินหาสถานทูตไทย ตามที่นักศึกษาลาวบอก ซึ่งต้องเดินเลี้ยวขวาลงเขา ก่อนที่จะข้ามซอกเล็กๆ ไปยังที่พัก แล้วลุงก็กลับมารายงานว่า เดินลงเขาไป แล้วไปวนหาอยู่นาน แต่มันก็อยู่บริเวณเดียวกับสถานทูตลาวและประเทศอื่นๆ นั่นแหละ
มื้อเย็นวันสุดท้ายที่กรุงโซล ได้กินหมี่กับบร็อคโคลี่ต้มใส่เกลือ ลุงบอกว่ามันหวานอร่อยมาก ได้กินไข่ต้มก่อนกลับบ้านด้วย
จันทร์ 21 มีนาคม 2559 เดินลงบันได ข้ามทางม้าลายที่อยู่หน้าบันได The One ข้ามไปร้านสะดวกซื้อ GS 25 เลี้ยวขวาไปที่ศูนย์ Audie เลี้ยวซ้ายเดินเข้าไปสุดถนน มุมซ้ายเป็น Clean Market มันคือ Supermarket ที่มีอาหารและสิ่งของที่จำเป็นสำหรับครัวเรือน เพราะหนุ่มสาวพนักงานต้อนรับของเกสต์เฮ้าส์ไปซื้อของจากตรงนั้นมาใช้ในเกสต์เฮ้าส์นั่นเอง พอป้าถามหาตลาดเพื่อที่จะซื้อผักและของสดพวกเขาจึงแนะนำที่นั่น รวมทั้งคนที่เดินอยู่ในซอยก็บอกแบบนั้น
เราซื้อสาหร่ายสำหรับห่อข้าว 2 แพ็ค เพื่อเอากลับไปลองทำที่บ้านเมืองไทย ก่อนเดินกลับที่พัก กินอาหารเช้าแบบช่วยตัวเองที่เขาวางไว้ให้ แล้วเดินไปสถานีอิแทวอน นั่งสาย 6 ไปต่อสาย Airport Express /Airport Railroad ที่สถานี Geongdeuk ค่ารถ 2 คน 9,500 วอน สถานีกงเดิ๊กใหญ่มาก กว่าจะหาที่ต่อรถเจอก็เดินขึ้น ลง ม้วนไปม้วนมา ตามลูกศรชี้
จากสถานีกงเดิ๊กไปสถานี Incheon International Airport ใช้เวลา 50 นาที ลงรถแล้วขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ตามหาป้ายและลูกศรชี้ กว่าจะได้เช็คอิน และผ่านการตรวจก็ได้เวลาขึ้นรถไฟชัตเติลไปยัง Gate ถึง Gate เข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ไปยืนรอให้แถวกุดตรงที่เช็คตั๋วขึ้นเครื่องไม่นาน ขนาดเผื่อเวลาแล้วยังพอดี ถ้ามัวแต่เอ้อระเหย คงตกเครื่องแน่
อาหารกลางวันบนเครื่องบิน คุกกี้ ไข่ต้ม บรอ็คโคลี่ต้ม ที่ทำจากที่พักเมื่อคืน กับน้ำส้มที่ซื้อก่อนเข้า Gate เพื่อใช้เงินเหรียญและแบ๊งค์เล็กๆ ที่เอาไปแลกคืนไม่ได้ ให้เหลือน้อยที่สุด เหลือเหรียญ 400 วอน ประมาณ 14 บาท ไม่ได้สั่งอาหารบนเครื่องบิน เห็นราคาอาหาร ข้าวกะเพราไข่ดาวกับน้ำเปล่าราคา 270 บาท เป็นค่าน้ำ 60 บาท
จากสนามบินอินชอน กรุงโซล ถึง ดอนเมือง กรุงเทพฯ แอร์เอเชียใช้เวลากว่า 6 ชั่วโมงโดยไม่พักเลย ป้านั่งพิมพ์รีวิวจนแบ็ตเตอรี่ใกล้หมดก็หลับตามลุง การเดินทางจึงไม่น่าเบื่อ ออกมาเวลา 11.35 น. ตามเวลาเกาหลีที่เร็วกว่าไทยอยู่ 2 ชั่วโมง ถึงปลายทางเวลา 15.15 น. ตามเวลาไทย
ลองใช้บริการรถ A 1 จึงรู้ว่า มีรถไปสุวรรณภูมิ บริการฟรีสำหรับผู้โดยสารที่จะไปต่อเครื่อง ต้องไปประทับตราที่มือก่อนจึงจะขึ้นได้ ส่วนรถไปจตุจักร ค่ารถคนละ 30 บาท ไม่มีป้ายบอกสถานที่ขึ้นรถ แต่ที่ขึ้นอยู่ตรงประตู 6
รถวิ่งบนโทลเวย์แล้วลงที่ถนนวิภาวดี จอดป้ายแรกหลังโรงเรียนหอวัง เราจึงลงที่นั่น แล้วเดินทะลุผ่านเซ็นทรัลลาดพร้าว อ้อมมุมรั้วโรงเรียนหอวัง เดินผ่านหน้าโรงเรียน ได้ขึ้นรถเมล์ฟรี คนขับอารมณ์ดี พูดติดตลกและร้องเพลง ทำให้ผู้โดยสารไม่เครียดทั้งๆ ที่ต้องห้อยโหนท่ามกลางอากาศร้อน และรถติด แค่ป้ายที่ 3 เราก็ลงแล้ว ไหนๆ ก็รักจะแบ็คแพ็คแล้วก็ให้มันสุดๆ ไปเลย เดินเข้าบ้าน ทำเอาเพื่อนบ้านงง ว่าทำไมเดินแบกเป้....ที่จริงก็เคยทำ แต่มันเป็นตอนค่ำ พวกเขาไม่เคยเห็นแค่นั้นเอง
อัตราแลกเปลี่ยน ณ วันที่แลกเงิน เงินวอนเกาหลี 100 วอน = 3.15 บาท เหลือเงินวอนกลับบ้าน 20,000 วอน แลกคืนมาได้ 604 บาท แต่ใช้บัตรไป 54,000 วอน ประมาณ 1,700 บาท ยังมีค่าบริการจากการรูดบัตรต่างประเทศไม่แน่ใจว่าเท่าไร แลกเงินเกาหลีไป 15,000 บาท ราคาตั๋วเครื่องบิน หารครึ่งเที่ยวบินเที่ยวบินที่ 2-3 จากฟุกุโอกะไปปูซานและต่อไปเกาะเจจู 8,481 (ราคาเต็ม 16,962 บาท) จากเจจูกลับปูซาน 2,200 บาท เที่ยวบินสุดท้ายจากโซลสนามบินนานาชาติอินชอน ถึงดอนเมือง 10,412 บาท สรุปเป็นตัวเลขกลมๆ 38,000 บาท เฉลี่ยคนละ 19,000 บาท ในเวลา 7 วัน รวม 2 ประเทศ 21 วัน 135,000 บาท เฉลี่ยคนละ 67,500 บาท
มีคนถามมาว่า ป้ามีเสื้อผ้าไปกี่ชุด ซักอย่างไร ขอตอบตรงนี้เลยนะคะ มีกางเกง 3 ตัว เป็นสแล็คใส่ข้างนอก 1 ตัว กางเกงยืด 2 ตัวใส่ข้างใน แทบจะไม่ได้ซักเลยเพราะไม่มีเหงื่อ กกน.4 ตัว เสื้อชั้นใน 4 ตัว ซับในกางเกง 4 เสื้อ 1 เป็นผ้าชีฟองบางมากแต่ ใส่แล้วอุ่น ถุงเท้าขนกระต่าย 2 คู่ เสื้อคลุมแพรเนื้อเบา 1 ตัว หมวกกันหนาว 1 ใบ ถุงมือ 1 คู่ ผ้าพันคอ 2 ผืน ทำหาย 1 ผืน ผ้าเขนหนู 25 x 50 ซม. 1 ผืน ผ้าห่มแพร 1 ผืน หมอนลม 2 ใบ ร่มพับได้ 1 คัน ซักชุดชั้นในและซับใน ส่วนชุดที่ใส่ข้างนอกแทบไม่ได้ซัก นอกจากไม่มีเหงื่อแล้ว ฝุ่นและโคลนก็ไม่มีด้วย
ลุงมีกางเกงขาวยาว 2 ตัว กางเกงยืดขายาวรัดรูปกันหนาว 2 ตัว กางเกงขาสั้น 1 ตัว เสื้อยืดแขนกุด 1 ตัว เสื้อยืดแขนยาว 2 ตัว เสื้อกันหนาว 2 ตัว ถุงเท้า 2 คู่ กกน. 2 ตัว หมวกไหมพรม 1 ใบ ถุงมือ 1 คู่ ผ้าพันคอ 1 ผืน ผ้าเขนหนู 25 x 50 ซม. 1 ผืน ผ้าห่มแพร 1 ผืน หมอนลม 2 ใบ กกน.และถุงเท้าซักทุกวัน กางเกงขายืดขายาว เสื้อแขนกุด และเสื้อแขนยาว เว้นวันซัก อย่างอื่นไม่ค่อยได้ซัก
คนเกาหลี ส่วนใหญ่รูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว มีความมุ่งมั่นในการพัฒนาศักยภาพของตนเองสูง เขาส่งเสริมสุขภาพของประชาชนจริงๆ มีห้องน้ำที่สะอาดให้ใช้ฟรีอยู่ทั่วไป บ้านเมืองสะอาด เพราะประชาชนช่วยกันรักษาความสะอาด พวกเขาแยกขยะจนเป็นนิสัย มีวินัยในตัวเอง
ศัลยแพทย์เกาหลีเก่งมาก ขากรรไกรที่กว้าง คางทู่ จมูกบานไม่สัน ตาตี่ หนังตาชั้นเดียว และริมฝีปากที่เล็กมาก สามารถตัดแต่งให้ออกมาเป๊ะ โดยไม่มีริ้วรอยหลงเหลือ เด็กหญิงชาวเกาหลีที่เกิดมาหน้ากลม น่าจะถือว่าโชคดี เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าเหมือนชาวเขา พอโตมาหน้ากาง จมูกแฟ่บ คิ้วบาง ตาชั้นเดียว คงต้องใช้เงินเยอะเลย จึงจะออกมาเป๊ะ คนให้ทำก็ต้องมีความอดทนสูง ตอนตัดขากรรไกร คงเจ็บมากๆ
ผู้ชายเกาหลีมีกลิ่นตัวเหมือนผักกาดเขียวที่ยังไม่ได้ดอง นั่งรถเมโทร หรือยืนชิดกันต้องทำใจ แต่ผู้หญิงนานๆ จะได้กลิ่นเสียที ทั้งๆ ที่น่าจะรับประทานอาหารประเภทเดียวกัน
ทริปต่อไป 7มิ.ย..-20ส.ค.59 สหรัฐอเมริกา - อเมริกากลาง - อเมริกาใต้ - อัฟริกา 24 ประเทศ 74 วัน
ทริปพิเศษ เริ่มปลายปี 2559 "รอบชายแดน แว้นทั่วไทย ค่ำไหนนอนนั่น"
https://www.youtube.com/watch?v=5Aot6A1Mru8&list=PLNNEpgjidh3rOZrgJke8nJSoQFBtI0Iin&index=33
https://www.youtube.com/watch?v=G6CrAcyF5BU&list=PLNNEpgjidh3rOZrgJke8nJSoQFBtI0Iin&index=34
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ควบมอเตอไซด์ตะลุย เกาะเชจู Jeju ปูซาน Busan โซล Seoul ชายแดนเกาหลีเหนือ-ใต้ Korea (28)(29)
เกาะเชจู ปูซาน โซล และชายแดนเกาหลีเหนือ-ใต้ (28) (29) ชมวีดิโอต่อเนื่องอัตโนมัติ
พอไปถึงสถานีอิแทวอน เราเดินหาตลาดอิแทวอน ตามป้ายที่มีลูกศรชี้ แต่มันชี้ครั้งเดียวแล้วก็หายไปเลย เดินวนไปวนมา ขึ้นเขาลงเขา จนเมื่อยยังหาไม่เจอ เจอแต่ร้านสะดวกซื้อที่มีของขายหลายอย่าง มากกว่าร้านอื่นๆ ที่เคยเข้ามาก่อนหน้านี้ โชคดีได้ไข่กับ เกลือ ซึ่งไม่เคยเห็นที่ร้านอื่น
ลุงให้ป้ากลับที่พักก่อน จะได้ไปทำอาหารรอ ส่วนลุงไปเดินหาสถานทูตไทย ตามที่นักศึกษาลาวบอก ซึ่งต้องเดินเลี้ยวขวาลงเขา ก่อนที่จะข้ามซอกเล็กๆ ไปยังที่พัก แล้วลุงก็กลับมารายงานว่า เดินลงเขาไป แล้วไปวนหาอยู่นาน แต่มันก็อยู่บริเวณเดียวกับสถานทูตลาวและประเทศอื่นๆ นั่นแหละ
มื้อเย็นวันสุดท้ายที่กรุงโซล ได้กินหมี่กับบร็อคโคลี่ต้มใส่เกลือ ลุงบอกว่ามันหวานอร่อยมาก ได้กินไข่ต้มก่อนกลับบ้านด้วย
จันทร์ 21 มีนาคม 2559 เดินลงบันได ข้ามทางม้าลายที่อยู่หน้าบันได The One ข้ามไปร้านสะดวกซื้อ GS 25 เลี้ยวขวาไปที่ศูนย์ Audie เลี้ยวซ้ายเดินเข้าไปสุดถนน มุมซ้ายเป็น Clean Market มันคือ Supermarket ที่มีอาหารและสิ่งของที่จำเป็นสำหรับครัวเรือน เพราะหนุ่มสาวพนักงานต้อนรับของเกสต์เฮ้าส์ไปซื้อของจากตรงนั้นมาใช้ในเกสต์เฮ้าส์นั่นเอง พอป้าถามหาตลาดเพื่อที่จะซื้อผักและของสดพวกเขาจึงแนะนำที่นั่น รวมทั้งคนที่เดินอยู่ในซอยก็บอกแบบนั้น
เราซื้อสาหร่ายสำหรับห่อข้าว 2 แพ็ค เพื่อเอากลับไปลองทำที่บ้านเมืองไทย ก่อนเดินกลับที่พัก กินอาหารเช้าแบบช่วยตัวเองที่เขาวางไว้ให้ แล้วเดินไปสถานีอิแทวอน นั่งสาย 6 ไปต่อสาย Airport Express /Airport Railroad ที่สถานี Geongdeuk ค่ารถ 2 คน 9,500 วอน สถานีกงเดิ๊กใหญ่มาก กว่าจะหาที่ต่อรถเจอก็เดินขึ้น ลง ม้วนไปม้วนมา ตามลูกศรชี้
จากสถานีกงเดิ๊กไปสถานี Incheon International Airport ใช้เวลา 50 นาที ลงรถแล้วขึ้นบันไดเลื่อนไปเรื่อยๆ ตามหาป้ายและลูกศรชี้ กว่าจะได้เช็คอิน และผ่านการตรวจก็ได้เวลาขึ้นรถไฟชัตเติลไปยัง Gate ถึง Gate เข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ไปยืนรอให้แถวกุดตรงที่เช็คตั๋วขึ้นเครื่องไม่นาน ขนาดเผื่อเวลาแล้วยังพอดี ถ้ามัวแต่เอ้อระเหย คงตกเครื่องแน่
อาหารกลางวันบนเครื่องบิน คุกกี้ ไข่ต้ม บรอ็คโคลี่ต้ม ที่ทำจากที่พักเมื่อคืน กับน้ำส้มที่ซื้อก่อนเข้า Gate เพื่อใช้เงินเหรียญและแบ๊งค์เล็กๆ ที่เอาไปแลกคืนไม่ได้ ให้เหลือน้อยที่สุด เหลือเหรียญ 400 วอน ประมาณ 14 บาท ไม่ได้สั่งอาหารบนเครื่องบิน เห็นราคาอาหาร ข้าวกะเพราไข่ดาวกับน้ำเปล่าราคา 270 บาท เป็นค่าน้ำ 60 บาท
จากสนามบินอินชอน กรุงโซล ถึง ดอนเมือง กรุงเทพฯ แอร์เอเชียใช้เวลากว่า 6 ชั่วโมงโดยไม่พักเลย ป้านั่งพิมพ์รีวิวจนแบ็ตเตอรี่ใกล้หมดก็หลับตามลุง การเดินทางจึงไม่น่าเบื่อ ออกมาเวลา 11.35 น. ตามเวลาเกาหลีที่เร็วกว่าไทยอยู่ 2 ชั่วโมง ถึงปลายทางเวลา 15.15 น. ตามเวลาไทย
ลองใช้บริการรถ A 1 จึงรู้ว่า มีรถไปสุวรรณภูมิ บริการฟรีสำหรับผู้โดยสารที่จะไปต่อเครื่อง ต้องไปประทับตราที่มือก่อนจึงจะขึ้นได้ ส่วนรถไปจตุจักร ค่ารถคนละ 30 บาท ไม่มีป้ายบอกสถานที่ขึ้นรถ แต่ที่ขึ้นอยู่ตรงประตู 6
รถวิ่งบนโทลเวย์แล้วลงที่ถนนวิภาวดี จอดป้ายแรกหลังโรงเรียนหอวัง เราจึงลงที่นั่น แล้วเดินทะลุผ่านเซ็นทรัลลาดพร้าว อ้อมมุมรั้วโรงเรียนหอวัง เดินผ่านหน้าโรงเรียน ได้ขึ้นรถเมล์ฟรี คนขับอารมณ์ดี พูดติดตลกและร้องเพลง ทำให้ผู้โดยสารไม่เครียดทั้งๆ ที่ต้องห้อยโหนท่ามกลางอากาศร้อน และรถติด แค่ป้ายที่ 3 เราก็ลงแล้ว ไหนๆ ก็รักจะแบ็คแพ็คแล้วก็ให้มันสุดๆ ไปเลย เดินเข้าบ้าน ทำเอาเพื่อนบ้านงง ว่าทำไมเดินแบกเป้....ที่จริงก็เคยทำ แต่มันเป็นตอนค่ำ พวกเขาไม่เคยเห็นแค่นั้นเอง
อัตราแลกเปลี่ยน ณ วันที่แลกเงิน เงินวอนเกาหลี 100 วอน = 3.15 บาท เหลือเงินวอนกลับบ้าน 20,000 วอน แลกคืนมาได้ 604 บาท แต่ใช้บัตรไป 54,000 วอน ประมาณ 1,700 บาท ยังมีค่าบริการจากการรูดบัตรต่างประเทศไม่แน่ใจว่าเท่าไร แลกเงินเกาหลีไป 15,000 บาท ราคาตั๋วเครื่องบิน หารครึ่งเที่ยวบินเที่ยวบินที่ 2-3 จากฟุกุโอกะไปปูซานและต่อไปเกาะเจจู 8,481 (ราคาเต็ม 16,962 บาท) จากเจจูกลับปูซาน 2,200 บาท เที่ยวบินสุดท้ายจากโซลสนามบินนานาชาติอินชอน ถึงดอนเมือง 10,412 บาท สรุปเป็นตัวเลขกลมๆ 38,000 บาท เฉลี่ยคนละ 19,000 บาท ในเวลา 7 วัน รวม 2 ประเทศ 21 วัน 135,000 บาท เฉลี่ยคนละ 67,500 บาท
มีคนถามมาว่า ป้ามีเสื้อผ้าไปกี่ชุด ซักอย่างไร ขอตอบตรงนี้เลยนะคะ มีกางเกง 3 ตัว เป็นสแล็คใส่ข้างนอก 1 ตัว กางเกงยืด 2 ตัวใส่ข้างใน แทบจะไม่ได้ซักเลยเพราะไม่มีเหงื่อ กกน.4 ตัว เสื้อชั้นใน 4 ตัว ซับในกางเกง 4 เสื้อ 1 เป็นผ้าชีฟองบางมากแต่ ใส่แล้วอุ่น ถุงเท้าขนกระต่าย 2 คู่ เสื้อคลุมแพรเนื้อเบา 1 ตัว หมวกกันหนาว 1 ใบ ถุงมือ 1 คู่ ผ้าพันคอ 2 ผืน ทำหาย 1 ผืน ผ้าเขนหนู 25 x 50 ซม. 1 ผืน ผ้าห่มแพร 1 ผืน หมอนลม 2 ใบ ร่มพับได้ 1 คัน ซักชุดชั้นในและซับใน ส่วนชุดที่ใส่ข้างนอกแทบไม่ได้ซัก นอกจากไม่มีเหงื่อแล้ว ฝุ่นและโคลนก็ไม่มีด้วย
ลุงมีกางเกงขาวยาว 2 ตัว กางเกงยืดขายาวรัดรูปกันหนาว 2 ตัว กางเกงขาสั้น 1 ตัว เสื้อยืดแขนกุด 1 ตัว เสื้อยืดแขนยาว 2 ตัว เสื้อกันหนาว 2 ตัว ถุงเท้า 2 คู่ กกน. 2 ตัว หมวกไหมพรม 1 ใบ ถุงมือ 1 คู่ ผ้าพันคอ 1 ผืน ผ้าเขนหนู 25 x 50 ซม. 1 ผืน ผ้าห่มแพร 1 ผืน หมอนลม 2 ใบ กกน.และถุงเท้าซักทุกวัน กางเกงขายืดขายาว เสื้อแขนกุด และเสื้อแขนยาว เว้นวันซัก อย่างอื่นไม่ค่อยได้ซัก
คนเกาหลี ส่วนใหญ่รูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว มีความมุ่งมั่นในการพัฒนาศักยภาพของตนเองสูง เขาส่งเสริมสุขภาพของประชาชนจริงๆ มีห้องน้ำที่สะอาดให้ใช้ฟรีอยู่ทั่วไป บ้านเมืองสะอาด เพราะประชาชนช่วยกันรักษาความสะอาด พวกเขาแยกขยะจนเป็นนิสัย มีวินัยในตัวเอง
ศัลยแพทย์เกาหลีเก่งมาก ขากรรไกรที่กว้าง คางทู่ จมูกบานไม่สัน ตาตี่ หนังตาชั้นเดียว และริมฝีปากที่เล็กมาก สามารถตัดแต่งให้ออกมาเป๊ะ โดยไม่มีริ้วรอยหลงเหลือ เด็กหญิงชาวเกาหลีที่เกิดมาหน้ากลม น่าจะถือว่าโชคดี เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าเหมือนชาวเขา พอโตมาหน้ากาง จมูกแฟ่บ คิ้วบาง ตาชั้นเดียว คงต้องใช้เงินเยอะเลย จึงจะออกมาเป๊ะ คนให้ทำก็ต้องมีความอดทนสูง ตอนตัดขากรรไกร คงเจ็บมากๆ
ผู้ชายเกาหลีมีกลิ่นตัวเหมือนผักกาดเขียวที่ยังไม่ได้ดอง นั่งรถเมโทร หรือยืนชิดกันต้องทำใจ แต่ผู้หญิงนานๆ จะได้กลิ่นเสียที ทั้งๆ ที่น่าจะรับประทานอาหารประเภทเดียวกัน
ทริปต่อไป 7มิ.ย..-20ส.ค.59 สหรัฐอเมริกา - อเมริกากลาง - อเมริกาใต้ - อัฟริกา 24 ประเทศ 74 วัน
ทริปพิเศษ เริ่มปลายปี 2559 "รอบชายแดน แว้นทั่วไทย ค่ำไหนนอนนั่น"
https://www.youtube.com/watch?v=5Aot6A1Mru8&list=PLNNEpgjidh3rOZrgJke8nJSoQFBtI0Iin&index=33
https://www.youtube.com/watch?v=G6CrAcyF5BU&list=PLNNEpgjidh3rOZrgJke8nJSoQFBtI0Iin&index=34
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น