เรื่องมันเกิดขึ้น สองสามเดือนที่แล้วครับ ก่อนปิดเทอม ตัวผมยังเป็นนักเรียนอยู่ ก็ตั้งใจเรียนครับถึงได้กล้ามีแฟนก็ช่วยกันเรียนมาโดยตลอดครับในห้องเรียนเรานั่งห่างกันครับคนละฟากห้อง เพื่อไม่ให้ดูไม่ดีด้วย ให้เขาได้อยู่กับเพื่อนด้วย ปัญหาเกิดขึ้นแบบเป็นโซ่คือเชื่อมกันมาตั้งแต่คบกับแฟนมา ผมเป็นแฟนคนแรกของเขาครับแน่นอน ผญ.มีแฟนคนแรกก็ต้องอยากดูแลให้ดีที่สุดอยากจะประคองให้เราอยู่ด้วยกันให้นานที่สุดผมกับแฟนก็คบกันมาด้วยความเข้าใจถึงจะทะเลาะบ้างแต่ก็หันหน้าคุยกันตลอด บอกเลยว่าแฟนผมมีเพื่อนอยู่สองคนครับคนนึงให้ชื่อว่า 1ก็ดูนิสัยดีครับรักเพื่อนมาก ส่วนอีกคนให้ชื่อว่า2เหมือนดีต่อหน้าแต่ลับหลังไม่รู้พูดอะไรบ้างผมมีความรู้สึกไม่ชอบตั้งแต่แรกเห็น เพราะรู้สึกถึงความไม่จริงใจ เพื่อนแฟนสองคนนี้ก็เป็นเพื่อนกับแฟนผมมาจะสองปี และกก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นมาจะสามปี เพื่อน 1มีแฟนผมเป็นเพื่อนคนแรกบอกว่ารักมาก คนที่2ผมไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ไม่ค่อยชอบ ปัญหาเริ่มอยู่ตรงที่ วันนึงแฟนกับเพื่อน2คุยกันครับ เพื่อนก็ส่งรูปเด็กมา (แฟนผมแต่ก่อนเป็นโชตะค่อนครับ) ก็ เนื้อหาที่คุยกันก็ประมาณว่าแสดงความเป็นเจ้าของประมาณว่านี้เด็กกูของกูไรประมาณนี้ น่ารักแฟนกูไรงี้ เพื่อนแฟน 2 ก็เลยขู่แฟนผมว่า ฟ้องผมแน่ไรงี้ 5555 ก็เลยตั้งกลุ่มส่งรูปที่แชตมาในกลุ่ม ผมก็อ่านก็เห็นครับผมก็ไม่ได้หึง น่ะครับเด็กอนุบาลผมจะหึงทำไม แต่ผมแค่ไม่ชอบ ผญ. ที่ทำแบบนี้เป็นต้นทุนอยู่แล้วด้วย ผมแค่รู้สึกว่าดูไม่ดี เลยพูดแนวว่า ผมก็มีเหมือนกันน่ะเด็กผมน่ารัก 5555 ประชดครับรู้น่ะว่าไม่ดีครับแต่ก็ทำ แค่รู้สึกไม่ชอบ ไม่ได้หึงหวง แต่ผมแค่รู้สึกว่าเอิ่ม มันรู้สึกเหมือนเป็น ผญ.แบบ อื้ม ก็รู้น่ะครับว่าทำไปเล่นๆไม่ได้คิดไรหรอกแต่ว่า ถ้าเป็นที่อื่นพูดที่อื่นละ กลัวคนอื่นจะมองแฟนไม่ดี วันนั้นเราสองคนทะเลาะกันครับ 5555 เพราะผมประชดนั่นแหละบอกได้เลยว่าการคุยแชทมัน สื่อความหมายและอารมณ์ได้แย่มาก ทำให้เข้าใจอารมณ์ผิดไปใหญ่เลย (แฟนผมเป็นไบโพล่าด้วยครับ) ผมก็รู้สึกได้ว่าเห้ยผมประชดไปทำไมทำไมไม่บอกไปตรงๆหล่ะ ว่าทำแบบนี้ไม่ดีน่ะ เรื่องนี้คุยกันสองคนว่า ไม่ชอบแบบนี้คุยกันให้รู้เรื่องมันจะดีกว่า แต่ผมพลาดครับ ผช.อะไรขี้ประชด 555 เรื่องก็เลยเกิดครับเราทะเลาะกันเพราะแฟนโทษว่าตัวเองไม่ดี แล้วแฟนไล่ลบเพื่อน 500 กว่าคนยกเว้นผม (มีความพยายาม) ผมก็บอกแล้วว่าลบทำไมเข้าใจผิดกันไปใหญ่ทำไมต้องลบ กว่าจะเข้าใจกันเพื่อนในเฟสก็หายไปหมดแล้วครับ555 แต่อื้ม ผมก็เลยคิดว่าเช้าวันต่อมามีดราม่าแน่นอนเลย ผมเลยนั่งลบด้วย ตอนนั้นอารมณ์มันพาไปครับแฟนจะได้ไม่โดนคนเดียว 555 สุดท้ายเราก็คืนดีกันครับ
ผมต้องโทรไปคุยไปง้อทำความเข้าใจครับ วันต่อมา ดราม่าร้อนๆเลยครับ ต้องมานั่งไล่เพิ่มเพื่อนคนที่รู้จักกันใหม่ เพื่อนผมก็ไม่ได้อะไรก็บอกความจริงไป คนอื่นก็โกหกไปว่าอ้อมาร์คมันแกล้งไรงี้(เดือดร้อนมาร์คอีก) แต่แฟนผมแอดเพื่อนสองคนนั้นไปครับดราม่าก็เกิดจากสองคนนั้น 555 เพื่อน1 บอกว่า ลบกูทำไมไม่รักกูแล้วหรอทิ้งกู ตอนนั้นแฟนผมก็โกหกไปก่อนครับก็รู้ว่ามันผิดแต่ก็ เรื่องมันจะใหญ่ไปกว่านี้ ก็โกหกไปว่า มาร์คมันลบนู่นนี่นั่นผมก็โดน แต่ก็ยังไม่เข้าใจยังไม่หยุดดราม่า เพื่อน2 โพสหน้าเฟสว่า เปลี่ยนไปอย่าให้กูเกลียดน่ะไรทำนองนี้ ซึ่งพฤติกรรมนี้ของทั้งเพื่อน1-2 ผมกับแฟนไม่ชอบน่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรจะเรื่องทะเลาะหรือเรื่องอะไรก็อยากให้คุยกันแค่ในกลุ่ม ไม่ต้องไปให้คนอื่นรู้หรอกแก้ไขกันเองในกลุ่มคุยกันไม่ต้องหาพวกเห็นด้วย เพราะคนอื่นไม่รู้เรื่องด้วย ผมกับแฟนก็ตัดสินใจบอกความจริงสองคนนั้นไป สร้างแชทกลุ่มดึงสองคนนั้นเข้า แล้วผมกับแฟนก็เล่าความจริงทั้งหมดไป ผมบอกว่าทำไปเนี่ยเพราะผมไม่ชอบมันดูไม่ดี
ไม่ได้หึงครับ ก็อธิบาย เพื่อน 2 ก็บอกว่าปัญญาอ่อนแค่เด็กอนุบาลหึงอะไรไม่เข้าเรื่อง ผมพูดแล้วน่ะครับว่า ที่ทำไปเพราะไม่ชอบครับ ไม่ได้หึงก็คุยกับแฟนก็บอกไม่ได้หึง ผมจะให้ทำก็ได้ครับแบบนั้น แค่เด็กอนุบาล แต่เพราะเป็นแฟนผม เป็นผญ. มันดูไม่ดีไม่ชอบให้ทำ ก็ไม่เข้าใจว่าอ่านหนังสือไม่แตกหรือวิเคราะห์ประโยคไม่เข้าใจ เพื่อน 1ก็พูดอีกว่า แฟนผมเปลี่ยนไป แฟนผมก็ถามว่าเปลี่ยนไปอะไร ก็แน่นอนครับ คนเราเวลาเปลี่ยนคนก็ต้องเปลี่ยน เพราะแฟนผมมีแฟนคนแรกด้วย ผมก็ขอโทษไปน่ะครับไม่อยากทะเลาะก็ยอมเห็นว่าเป็นเพื่อนแฟน เพื่อน1 ก็บอกว่าโตๆกันได้แล้วน่ะ จะขึ้นมหาลัยและโตเป็นควายแล้วเลิกทำตัวเหมือนเด็กผมก็อยากส่วนกลับไปเหมือนกันใช่โตเป็นควายแล้วหยุดงี่เง่าเรื่องแค่นี้ แต่ก็น่ะ ผมก็ยังไม่เข้าใจจนถึงทุกวันนี้ว่าเฟสบุ๊คคือทุกอย่างหรอแค่ลบเพื่อนนี่ทำคนงี่เง่าได้ขนาดนี้เลยหรอครับ ทั้งๆที่เพื่อนๆผมก็คุยกันรู้เรื่อง พูดกับสองคนนี้พูดยากจังครับอธิบายไม่เข้าใจ แต่ก็ยังดีครับ เพราะว่าก็คืนดีสำเร็จไป ผมก็ขอโทษเรื่องจะได้จบๆแต่
ลับหลังไม่รู้พูดไรกันบ้าง เพื่อน1ก็บอกว่าทะเลาะอะไรกันก็บอกสิเดี๋ยวเคลียเองผมก็ อยากจะบอกน่ะว่าเรื่องแบบนี้คนสองคนต้องทำความเข้าใจกันเองสิ ก็เข้าใจน่ะครับว่ารักเพื่อนมาก ให้เต็มร้อยเลย ผมเข้าใจเพื่อน1ทุกอย่างครับ ผมก็อยากถามเพิ่มครับว่าผมอยู่กับแฟนมากไปหรอครับ ตอนเช้ายุด้วยกันตอนเรียนตอนกลางวันให้แฟนอยู่กับเพื่อน ตอนเย็นผมค่อยอยู่กับแฟนอีกที ทั้งๆที่ตอนเรียนและกลางวันเปิดให้เต็มที่ครับแต่ทั้ง 1-2 กลับอยู่กันแค่สองคน ประมาณว่าไม่มีแฟนผมอยู่ก็อยู่ได้ ไม่สนใจแล้วมาตอนนี้บอกว่าผมกับแฟนอยู่ด้วยกันมากไป บางทีผมก็พาแฟนกับพื่อน1ไปนู่นนี่ก็พยายามเป็นเพื่อนกับเพื่อนแฟนครับ มาตอนนี้บอกว่า ผมกับแฟนติดกันเกินไป ก็อาจจะจริงเพราะ เวลาไปซื้อของหรือไปใหนผมกับแฟนจะไปด้วยกันตลอด แต่ผมถามว่าตะไปด้วยกันมั้ยก่อน แต่ดูแล้ว สองคนนั้นก็ไม่เห็นสนใจเลยนี่ครับ มาตอนนี้มาพูดแบบนี้ผมก็งงว่าก็ให้เวลาเยอะพอสมควรน่ะผมก็ได้อยู่กับเพื่อนด้วย เล่นกับเพื่อนบ้าง เรื่องนี้เอาเป็นว่าจบไปครับ มาดราม่าที่สอง
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนแล้วก็เพื่อนผมเพื่อนแฟน 1กำลังช่วยกันหางานทำครับหารายได้เอาไว้ใช้จ่าย ก็คุยกันครับว่าจะช่วยกันหา ผมก็หา ก็ปรึกษาแม่ว่าเนี่ยหางานอยู่น่ะช่วยหางานหน่อยครับ แล้วผมก็ช่วยๆกันหางานกันต่อครับ จนคืนนึง ผมกำลังคุยสไกป์กับแฟนอยู่ครับแม่ก็เข้ามาห้องบอกว่า เนี่ยได้งานแล้ว เพื่อนแม่เรียกให้ไปสัมภาษณ์พรุ่งนี้ ผู้ใหญ่คุยกันตกลงเรื่องสัมภาษณ์หมดแล้วผมก็คิดเลยว่าเห้ย มารู้ตอนตีหนึ่งกว่าๆ แล้วเพื่อน1อ่ะ กับเพื่อนผมจะทำไงเพราะเขาเรียกสัมภาษณ์แค่ผมกับแฟน คงเป็นเพราะผมคุยกับแม่ไม่เคลียเองว่ามีกี่คนแม่คงคิดว่ามีแค่สองสามคน แต่ให้ผมกับแฟนไปสัมภาษณ์ก่อน ผมเลยคุยกับแหนว่าเอางี้ พน.ค่อยบอก เพื่อน1 กับเพื่อนผม วันต่อมาตอนเช้า แฟนผมบอกเรื่องเมื่อคืนกับเพื่อน1 ครับ แล้วก็ก่อกำเนิดดราม่าเลยครับ แฟนผมก็บอกว่าเนี่ยเมื่อคืนแม่ผมบอกว่าผมกับแฟนได้แล้วได้ไปสัมภาษณ์วันนี้ เดี๋ยวคุยกับแม่ผมให้เรื่องฝากงานเพราะมันไม่ทันจริงๆพึ่งรู้เมื่อคืน เพื่อน1 ก็บอกว่าทิ้งกู ทิ้งกูอยู่อย่างนั้น แล้วก็บอกว่าไม่ต้อง ไม่อยากเป็นก้างขวางคอ คือ แฟนผมนี่กุมขมับเลยครับบอกเหนื่อย อธิบายไปขอโทษไปก็คุยกันไม่รู้เรื่องเพราะความคิดแตกต่างกันมากครับดูได้ จากดราม่าคราวที่แล้ว ครั้งนี้ก็รู้ว่าผมก็ผิดครับบอกแม่ไม่หมดเอง แฟนผมเลยเลือกที่จะปล่อยคิดไรก็เชิญเพราะ งานนี้แค่เรียกไปสัมภาษณ์เฉยๆครับยังไม่ได้ทำงาน ผมสามารถฝากงานได้ครับเพราะเป็นงานของลุง ในเมื่อพูดอธิบายไปแล้วครั้งนึงแล้วไม่เข้าใจแฟนผมเลยเลือกเงียบ ครับ แน่นอนดราม่าเต็มหน้าฟี้ดข่าวเลยครับ ทั้งเพื่อน 1-2 คงคุยนินทากันสนุกด่ากันสนุกเลยครับ พอมาวันเปิดเรียนทั้งสองฝ่ายไม่คุยไม่ยิ้มกันแฟนผมเลือกที่จะตีตัวออกห่างเพราะเริ่มรับไม่ไหวกับความต่างที่ความคิด ผมก็เลยเงียบไม่พูดอะไร เพราะพูดไปก็คงหาว่าแก้ตัวอีก นานๆไป การแขว่ะการโพสผ่านเฟสหาพวกก็เริ่มขึ้นครับ ผมกับแฟนก็ไม่ชอบแบบนี้อยู่แล้วเลยไม่ยุ่งอยากทำไรทำ จนเพื่อน 1-2 เริ่มหาพวกในห้องครับ เริ่มพูดเริ่มใส่ความนู่นนี่ แต่ดีที่เพื่อนในห้องไม่เชื่อไม่ฟังความข้างเดียวเลย แล้วก็โชคดีที่ส่วนใหญ่อยู่ข้างผมกับแฟน ผมก็ไม่ชอบครับแบบนี้ไม่อยากก่อสงคราม ทั้งที่เป็นเพื่อนกันยังไง ก็เป็นแฟน เพื่อนแฟนก็เหมือนเพื่อนผม จนวันนึงคนเราก็มีขีดจำกัดครับด้วยอารมณ์ที่ผมสั่งสมมานานเลยระเบิดใส่เฟสไปยาวเลยครับ แต่ผมด่าไม่มีคำหยาบหลุดเลยน่ะครับส่วนใหญ่จะด่าให้เจ็บแบบโตได้แล้วน่ะครับเรื่องนี้รผุ้ว่าผิดทั้งสองฝั่งทำไมไม่คุยกันแบบปัญญาชนละครับ ด่าลงเฟสทำไมมีอะไรทักมาครับคิดให้ดีก่อนคนมีการศึกษา เป็นเพื่อนกันมาสองปีจะมาตัดเพื่อนเพราะเรื่องปัญญาอ่อนแค่นี้หรอครับ พอโพสไปผมก็ตื่นเลยครับเห้ยทำไรไปว้ะ เพราะได้ระบายด้วยครับ อีกฝั่งก็โพสโต้ตอบเลยครับ แต่คำหยาบแห้ะ ใช้จิตวิทยาทำให้คนอื่นดูต่ำกว่าด้วย จนครูมาโพสตอบกลับโพสผมครับ ว่า"ทำไมต้องทะเลาะกันไม่รักครูหรอไม่สงสารครูหรอ" ผมก็ตื่นเลยครับรีบลบแล้วทักแชทไปคุยกับ เพื่อน1 แบบเป็นปัญญาชนที่สุดก็คุยกันก็ไม่มีคำหยาบเลยครับก็เล่าเรื่องก็ทั้งหมดตั้งแต่ต้น เพราะก็ผิดทั้งสองฝ่าย มันเป็นเพราะไม่เข้าใจกันและอคติ ก็คุย จาดที่คุย เพื่อน1 รักเพื่อนมากเกินไปจนอึดอัดอะไรมากไปก็ไม่ดี ประมาณว่าไม่อยากให้แฟนผมเจอกับอะไรเหมือนเขาไม่อยากให้เสียใจ แต่แฟนผมมีความคิดที่แตกต่างกันครับแฟนผมเชื่อว่าอยากลองด้วยตัวเอง อยากรู้ด้วยตัวเองเพราะมีแฟนคนแรกถ้าเจ็บก็ขอเจ็บด้วยตัวเอง เพื่อน 1บอกว่ารักแฟนผมมากครับเพราะเป็นเพื่อนคนแรก อ้าผมก็เข้าใจ แล้วก็บอกอีกว่ารักแฟนผมมากกว่าที่ผมรัก อันนี้ผมก็อยากเถียงครับแต่ไม่อยากทะเลาะเลยไม่ได้พูดไป ผมอยากรู้ว่านิยามความรักของเขาคืออะไรเพื่อนคนที่1 บอกว่ารักแฟนผมมาก ผมาบอกว่ารู้ว่ารักมากแต่ ขอโทษแล้วยอมหน่อยอ่อนเข้าหากันไม่ได้หรอ แฟนผมก็ขอโทษไปแล้ว แค่ขอโทษมันยากหรอ บอกว่ารักแต่กลับไม่ยอมไม่ทำความเข้าใจ แล้วมันเรียกว่ารักหรอ รักแบบเพื่อนกับรักแบบแฟนมัรแตกต่างกันครับ ผมรักแฟนมากครับความรักของผมคือการได้เห็นแฟนมีความสุขทำทุกอย่างให้ ดูแลให้ดีที่สุด ทะเลาะกันก็ง้อมีอะไรก็บอกกันตรงๆไม่ปิดให้ใจซึ่งกันและกันเชื่อใจ ดูแลกันและกัน แต่รักแบบเพื่อนคือ รักที่บริสุทธิ์ ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนเพื่อนแท้ต่อให้ทะเลาะกันแค่ใหนมันก็ไม่ทิ้ง เพื่อนคือคนที่คอยอยู่เคียงข้างคอยปลอบใจเวลาเศร้าหรือผิดหวังเวลาดีใจก็ร่วมกันทุกข์ร่วมสุข ผมมั่นใจว่าผมรักแฟนผมมากเป็นได้ทั้งเพื่อนทั้งแฟนเป็นทุกๆอย่าง เข้าใจดูแลกันและกันไม่ปล่อยมือไปใหน แต่คำว่ารักระหว่างเพื่อนกับแฟน มันเทียบกันไม่ได้เพราะมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงครับ เพื่อน1 ก็ยืนยันว่าจะให้แฟนผมเข้าหาก่อนปิดเทอมปลาย แฟนผมก็ตัดทิ้งไปแล้วจะให้ผมทำไงแฟนผมมีประสบการณ์โดนหักหลังจากเพื่อนโดนหลอกเลิกคบเป็นเพื่อนเพราะความคิดที่แตกต่างก็มีมาเยอะน่ะ จนตัดทิ้งได้แล้ว วันนั้นแฟนผมโกรธเพราะผมแอบไปคุยเพื่อ ให้สองคนคืนดีกันแต่ก็ไม่สำเร็จเลย ตัดสินใจตัดบทสนทนาของเพื่อน 1ทิ้งซะ แล้วมาง้อแฟนผมดีกว่าหลังจากนั้น ก็ไม่คุยไม่มองหน้ากันอีก ยกเว้นเพื่อน 2 ที่ยังยิ้มยังทำเป็นดีด้วยทั้งๆที่ลับหลังนินทาไรไว้บ้าง 5555 ผมก็เล่นตามสิครับ แฟนผมก็เล่นตามครับหมั่นไส้ ปัจจุบันผมกับแฟนก็ยังคบกันดีไม่ไปยุ่งกับสองคนนั้นอีกไม่พูดถึงลบสิ่งที่เคยมีเคยทำเกี่ยวกับสองคนนั้นไปเพราะอึดอัดเป็นผม ผมก็อึดอัดน่ะมีเพื่อนแบบนี้ เพื่อนๆผมไม่เห็นมีปัญหานี้เลยครับก็คุยมีไรก็ปรึกษามีไรก็เคลียกัน อยากรู้ว่าควรเป็นฝ่ายเพื่อนผมมากกว่าที่ต้องน้อยใจที่ผมไม่ค่อยอยู่กับพวกมันเหมือนแต่ก่อนเพราะมีไรก็จะเดินไปหาแฟนผมเพราะดูเหมือนจะโดนปล่อยทิ้งอยู่คนเดียว แต่กลับเป็นฝั่งนั้นที่น้อยใจทั้งที่มีเวลาอยู่กับแฟนผมมากกว่าแต่กลับไม่สนใจ เหมือนอยู่ได้โดยไม่ต้องมีแฟนผม ก็อยากได้คำแนะนำครับว่าผมควรแก้ตั้งแต่จุดใหนไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกเพราะผมไม่รู้จะทำยังไงในเมื่อจริงใจไปแล้วโดนแบบนี้ รู้ตัวครับว่าผมก็ผิดด้วยในบางเรื่อง ขอคำแนะนำด้วยน่ะครับ!!!
มีปัญหาทะเลาะกับเพื่อนแฟนครับ
ผมต้องโทรไปคุยไปง้อทำความเข้าใจครับ วันต่อมา ดราม่าร้อนๆเลยครับ ต้องมานั่งไล่เพิ่มเพื่อนคนที่รู้จักกันใหม่ เพื่อนผมก็ไม่ได้อะไรก็บอกความจริงไป คนอื่นก็โกหกไปว่าอ้อมาร์คมันแกล้งไรงี้(เดือดร้อนมาร์คอีก) แต่แฟนผมแอดเพื่อนสองคนนั้นไปครับดราม่าก็เกิดจากสองคนนั้น 555 เพื่อน1 บอกว่า ลบกูทำไมไม่รักกูแล้วหรอทิ้งกู ตอนนั้นแฟนผมก็โกหกไปก่อนครับก็รู้ว่ามันผิดแต่ก็ เรื่องมันจะใหญ่ไปกว่านี้ ก็โกหกไปว่า มาร์คมันลบนู่นนี่นั่นผมก็โดน แต่ก็ยังไม่เข้าใจยังไม่หยุดดราม่า เพื่อน2 โพสหน้าเฟสว่า เปลี่ยนไปอย่าให้กูเกลียดน่ะไรทำนองนี้ ซึ่งพฤติกรรมนี้ของทั้งเพื่อน1-2 ผมกับแฟนไม่ชอบน่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรจะเรื่องทะเลาะหรือเรื่องอะไรก็อยากให้คุยกันแค่ในกลุ่ม ไม่ต้องไปให้คนอื่นรู้หรอกแก้ไขกันเองในกลุ่มคุยกันไม่ต้องหาพวกเห็นด้วย เพราะคนอื่นไม่รู้เรื่องด้วย ผมกับแฟนก็ตัดสินใจบอกความจริงสองคนนั้นไป สร้างแชทกลุ่มดึงสองคนนั้นเข้า แล้วผมกับแฟนก็เล่าความจริงทั้งหมดไป ผมบอกว่าทำไปเนี่ยเพราะผมไม่ชอบมันดูไม่ดี
ไม่ได้หึงครับ ก็อธิบาย เพื่อน 2 ก็บอกว่าปัญญาอ่อนแค่เด็กอนุบาลหึงอะไรไม่เข้าเรื่อง ผมพูดแล้วน่ะครับว่า ที่ทำไปเพราะไม่ชอบครับ ไม่ได้หึงก็คุยกับแฟนก็บอกไม่ได้หึง ผมจะให้ทำก็ได้ครับแบบนั้น แค่เด็กอนุบาล แต่เพราะเป็นแฟนผม เป็นผญ. มันดูไม่ดีไม่ชอบให้ทำ ก็ไม่เข้าใจว่าอ่านหนังสือไม่แตกหรือวิเคราะห์ประโยคไม่เข้าใจ เพื่อน 1ก็พูดอีกว่า แฟนผมเปลี่ยนไป แฟนผมก็ถามว่าเปลี่ยนไปอะไร ก็แน่นอนครับ คนเราเวลาเปลี่ยนคนก็ต้องเปลี่ยน เพราะแฟนผมมีแฟนคนแรกด้วย ผมก็ขอโทษไปน่ะครับไม่อยากทะเลาะก็ยอมเห็นว่าเป็นเพื่อนแฟน เพื่อน1 ก็บอกว่าโตๆกันได้แล้วน่ะ จะขึ้นมหาลัยและโตเป็นควายแล้วเลิกทำตัวเหมือนเด็กผมก็อยากส่วนกลับไปเหมือนกันใช่โตเป็นควายแล้วหยุดงี่เง่าเรื่องแค่นี้ แต่ก็น่ะ ผมก็ยังไม่เข้าใจจนถึงทุกวันนี้ว่าเฟสบุ๊คคือทุกอย่างหรอแค่ลบเพื่อนนี่ทำคนงี่เง่าได้ขนาดนี้เลยหรอครับ ทั้งๆที่เพื่อนๆผมก็คุยกันรู้เรื่อง พูดกับสองคนนี้พูดยากจังครับอธิบายไม่เข้าใจ แต่ก็ยังดีครับ เพราะว่าก็คืนดีสำเร็จไป ผมก็ขอโทษเรื่องจะได้จบๆแต่
ลับหลังไม่รู้พูดไรกันบ้าง เพื่อน1ก็บอกว่าทะเลาะอะไรกันก็บอกสิเดี๋ยวเคลียเองผมก็ อยากจะบอกน่ะว่าเรื่องแบบนี้คนสองคนต้องทำความเข้าใจกันเองสิ ก็เข้าใจน่ะครับว่ารักเพื่อนมาก ให้เต็มร้อยเลย ผมเข้าใจเพื่อน1ทุกอย่างครับ ผมก็อยากถามเพิ่มครับว่าผมอยู่กับแฟนมากไปหรอครับ ตอนเช้ายุด้วยกันตอนเรียนตอนกลางวันให้แฟนอยู่กับเพื่อน ตอนเย็นผมค่อยอยู่กับแฟนอีกที ทั้งๆที่ตอนเรียนและกลางวันเปิดให้เต็มที่ครับแต่ทั้ง 1-2 กลับอยู่กันแค่สองคน ประมาณว่าไม่มีแฟนผมอยู่ก็อยู่ได้ ไม่สนใจแล้วมาตอนนี้บอกว่าผมกับแฟนอยู่ด้วยกันมากไป บางทีผมก็พาแฟนกับพื่อน1ไปนู่นนี่ก็พยายามเป็นเพื่อนกับเพื่อนแฟนครับ มาตอนนี้บอกว่า ผมกับแฟนติดกันเกินไป ก็อาจจะจริงเพราะ เวลาไปซื้อของหรือไปใหนผมกับแฟนจะไปด้วยกันตลอด แต่ผมถามว่าตะไปด้วยกันมั้ยก่อน แต่ดูแล้ว สองคนนั้นก็ไม่เห็นสนใจเลยนี่ครับ มาตอนนี้มาพูดแบบนี้ผมก็งงว่าก็ให้เวลาเยอะพอสมควรน่ะผมก็ได้อยู่กับเพื่อนด้วย เล่นกับเพื่อนบ้าง เรื่องนี้เอาเป็นว่าจบไปครับ มาดราม่าที่สอง
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนแล้วก็เพื่อนผมเพื่อนแฟน 1กำลังช่วยกันหางานทำครับหารายได้เอาไว้ใช้จ่าย ก็คุยกันครับว่าจะช่วยกันหา ผมก็หา ก็ปรึกษาแม่ว่าเนี่ยหางานอยู่น่ะช่วยหางานหน่อยครับ แล้วผมก็ช่วยๆกันหางานกันต่อครับ จนคืนนึง ผมกำลังคุยสไกป์กับแฟนอยู่ครับแม่ก็เข้ามาห้องบอกว่า เนี่ยได้งานแล้ว เพื่อนแม่เรียกให้ไปสัมภาษณ์พรุ่งนี้ ผู้ใหญ่คุยกันตกลงเรื่องสัมภาษณ์หมดแล้วผมก็คิดเลยว่าเห้ย มารู้ตอนตีหนึ่งกว่าๆ แล้วเพื่อน1อ่ะ กับเพื่อนผมจะทำไงเพราะเขาเรียกสัมภาษณ์แค่ผมกับแฟน คงเป็นเพราะผมคุยกับแม่ไม่เคลียเองว่ามีกี่คนแม่คงคิดว่ามีแค่สองสามคน แต่ให้ผมกับแฟนไปสัมภาษณ์ก่อน ผมเลยคุยกับแหนว่าเอางี้ พน.ค่อยบอก เพื่อน1 กับเพื่อนผม วันต่อมาตอนเช้า แฟนผมบอกเรื่องเมื่อคืนกับเพื่อน1 ครับ แล้วก็ก่อกำเนิดดราม่าเลยครับ แฟนผมก็บอกว่าเนี่ยเมื่อคืนแม่ผมบอกว่าผมกับแฟนได้แล้วได้ไปสัมภาษณ์วันนี้ เดี๋ยวคุยกับแม่ผมให้เรื่องฝากงานเพราะมันไม่ทันจริงๆพึ่งรู้เมื่อคืน เพื่อน1 ก็บอกว่าทิ้งกู ทิ้งกูอยู่อย่างนั้น แล้วก็บอกว่าไม่ต้อง ไม่อยากเป็นก้างขวางคอ คือ แฟนผมนี่กุมขมับเลยครับบอกเหนื่อย อธิบายไปขอโทษไปก็คุยกันไม่รู้เรื่องเพราะความคิดแตกต่างกันมากครับดูได้ จากดราม่าคราวที่แล้ว ครั้งนี้ก็รู้ว่าผมก็ผิดครับบอกแม่ไม่หมดเอง แฟนผมเลยเลือกที่จะปล่อยคิดไรก็เชิญเพราะ งานนี้แค่เรียกไปสัมภาษณ์เฉยๆครับยังไม่ได้ทำงาน ผมสามารถฝากงานได้ครับเพราะเป็นงานของลุง ในเมื่อพูดอธิบายไปแล้วครั้งนึงแล้วไม่เข้าใจแฟนผมเลยเลือกเงียบ ครับ แน่นอนดราม่าเต็มหน้าฟี้ดข่าวเลยครับ ทั้งเพื่อน 1-2 คงคุยนินทากันสนุกด่ากันสนุกเลยครับ พอมาวันเปิดเรียนทั้งสองฝ่ายไม่คุยไม่ยิ้มกันแฟนผมเลือกที่จะตีตัวออกห่างเพราะเริ่มรับไม่ไหวกับความต่างที่ความคิด ผมก็เลยเงียบไม่พูดอะไร เพราะพูดไปก็คงหาว่าแก้ตัวอีก นานๆไป การแขว่ะการโพสผ่านเฟสหาพวกก็เริ่มขึ้นครับ ผมกับแฟนก็ไม่ชอบแบบนี้อยู่แล้วเลยไม่ยุ่งอยากทำไรทำ จนเพื่อน 1-2 เริ่มหาพวกในห้องครับ เริ่มพูดเริ่มใส่ความนู่นนี่ แต่ดีที่เพื่อนในห้องไม่เชื่อไม่ฟังความข้างเดียวเลย แล้วก็โชคดีที่ส่วนใหญ่อยู่ข้างผมกับแฟน ผมก็ไม่ชอบครับแบบนี้ไม่อยากก่อสงคราม ทั้งที่เป็นเพื่อนกันยังไง ก็เป็นแฟน เพื่อนแฟนก็เหมือนเพื่อนผม จนวันนึงคนเราก็มีขีดจำกัดครับด้วยอารมณ์ที่ผมสั่งสมมานานเลยระเบิดใส่เฟสไปยาวเลยครับ แต่ผมด่าไม่มีคำหยาบหลุดเลยน่ะครับส่วนใหญ่จะด่าให้เจ็บแบบโตได้แล้วน่ะครับเรื่องนี้รผุ้ว่าผิดทั้งสองฝั่งทำไมไม่คุยกันแบบปัญญาชนละครับ ด่าลงเฟสทำไมมีอะไรทักมาครับคิดให้ดีก่อนคนมีการศึกษา เป็นเพื่อนกันมาสองปีจะมาตัดเพื่อนเพราะเรื่องปัญญาอ่อนแค่นี้หรอครับ พอโพสไปผมก็ตื่นเลยครับเห้ยทำไรไปว้ะ เพราะได้ระบายด้วยครับ อีกฝั่งก็โพสโต้ตอบเลยครับ แต่คำหยาบแห้ะ ใช้จิตวิทยาทำให้คนอื่นดูต่ำกว่าด้วย จนครูมาโพสตอบกลับโพสผมครับ ว่า"ทำไมต้องทะเลาะกันไม่รักครูหรอไม่สงสารครูหรอ" ผมก็ตื่นเลยครับรีบลบแล้วทักแชทไปคุยกับ เพื่อน1 แบบเป็นปัญญาชนที่สุดก็คุยกันก็ไม่มีคำหยาบเลยครับก็เล่าเรื่องก็ทั้งหมดตั้งแต่ต้น เพราะก็ผิดทั้งสองฝ่าย มันเป็นเพราะไม่เข้าใจกันและอคติ ก็คุย จาดที่คุย เพื่อน1 รักเพื่อนมากเกินไปจนอึดอัดอะไรมากไปก็ไม่ดี ประมาณว่าไม่อยากให้แฟนผมเจอกับอะไรเหมือนเขาไม่อยากให้เสียใจ แต่แฟนผมมีความคิดที่แตกต่างกันครับแฟนผมเชื่อว่าอยากลองด้วยตัวเอง อยากรู้ด้วยตัวเองเพราะมีแฟนคนแรกถ้าเจ็บก็ขอเจ็บด้วยตัวเอง เพื่อน 1บอกว่ารักแฟนผมมากครับเพราะเป็นเพื่อนคนแรก อ้าผมก็เข้าใจ แล้วก็บอกอีกว่ารักแฟนผมมากกว่าที่ผมรัก อันนี้ผมก็อยากเถียงครับแต่ไม่อยากทะเลาะเลยไม่ได้พูดไป ผมอยากรู้ว่านิยามความรักของเขาคืออะไรเพื่อนคนที่1 บอกว่ารักแฟนผมมาก ผมาบอกว่ารู้ว่ารักมากแต่ ขอโทษแล้วยอมหน่อยอ่อนเข้าหากันไม่ได้หรอ แฟนผมก็ขอโทษไปแล้ว แค่ขอโทษมันยากหรอ บอกว่ารักแต่กลับไม่ยอมไม่ทำความเข้าใจ แล้วมันเรียกว่ารักหรอ รักแบบเพื่อนกับรักแบบแฟนมัรแตกต่างกันครับ ผมรักแฟนมากครับความรักของผมคือการได้เห็นแฟนมีความสุขทำทุกอย่างให้ ดูแลให้ดีที่สุด ทะเลาะกันก็ง้อมีอะไรก็บอกกันตรงๆไม่ปิดให้ใจซึ่งกันและกันเชื่อใจ ดูแลกันและกัน แต่รักแบบเพื่อนคือ รักที่บริสุทธิ์ ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนเพื่อนแท้ต่อให้ทะเลาะกันแค่ใหนมันก็ไม่ทิ้ง เพื่อนคือคนที่คอยอยู่เคียงข้างคอยปลอบใจเวลาเศร้าหรือผิดหวังเวลาดีใจก็ร่วมกันทุกข์ร่วมสุข ผมมั่นใจว่าผมรักแฟนผมมากเป็นได้ทั้งเพื่อนทั้งแฟนเป็นทุกๆอย่าง เข้าใจดูแลกันและกันไม่ปล่อยมือไปใหน แต่คำว่ารักระหว่างเพื่อนกับแฟน มันเทียบกันไม่ได้เพราะมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงครับ เพื่อน1 ก็ยืนยันว่าจะให้แฟนผมเข้าหาก่อนปิดเทอมปลาย แฟนผมก็ตัดทิ้งไปแล้วจะให้ผมทำไงแฟนผมมีประสบการณ์โดนหักหลังจากเพื่อนโดนหลอกเลิกคบเป็นเพื่อนเพราะความคิดที่แตกต่างก็มีมาเยอะน่ะ จนตัดทิ้งได้แล้ว วันนั้นแฟนผมโกรธเพราะผมแอบไปคุยเพื่อ ให้สองคนคืนดีกันแต่ก็ไม่สำเร็จเลย ตัดสินใจตัดบทสนทนาของเพื่อน 1ทิ้งซะ แล้วมาง้อแฟนผมดีกว่าหลังจากนั้น ก็ไม่คุยไม่มองหน้ากันอีก ยกเว้นเพื่อน 2 ที่ยังยิ้มยังทำเป็นดีด้วยทั้งๆที่ลับหลังนินทาไรไว้บ้าง 5555 ผมก็เล่นตามสิครับ แฟนผมก็เล่นตามครับหมั่นไส้ ปัจจุบันผมกับแฟนก็ยังคบกันดีไม่ไปยุ่งกับสองคนนั้นอีกไม่พูดถึงลบสิ่งที่เคยมีเคยทำเกี่ยวกับสองคนนั้นไปเพราะอึดอัดเป็นผม ผมก็อึดอัดน่ะมีเพื่อนแบบนี้ เพื่อนๆผมไม่เห็นมีปัญหานี้เลยครับก็คุยมีไรก็ปรึกษามีไรก็เคลียกัน อยากรู้ว่าควรเป็นฝ่ายเพื่อนผมมากกว่าที่ต้องน้อยใจที่ผมไม่ค่อยอยู่กับพวกมันเหมือนแต่ก่อนเพราะมีไรก็จะเดินไปหาแฟนผมเพราะดูเหมือนจะโดนปล่อยทิ้งอยู่คนเดียว แต่กลับเป็นฝั่งนั้นที่น้อยใจทั้งที่มีเวลาอยู่กับแฟนผมมากกว่าแต่กลับไม่สนใจ เหมือนอยู่ได้โดยไม่ต้องมีแฟนผม ก็อยากได้คำแนะนำครับว่าผมควรแก้ตั้งแต่จุดใหนไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกเพราะผมไม่รู้จะทำยังไงในเมื่อจริงใจไปแล้วโดนแบบนี้ รู้ตัวครับว่าผมก็ผิดด้วยในบางเรื่อง ขอคำแนะนำด้วยน่ะครับ!!!