สวัสดีค่ะ (ต้องบอกก่อนว่านี่เป็นกระทู้เเรกของเราผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ)

คือมีเรื่องไม่สบายใจมากๆเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานของเเฟน
เรากับเเฟนคบกันมาเกือบ 8 ปี ตั่งเเต่เรียนจนถึงปัจจุบัน
ที่บ้านทั้งสองฝ่ายรับรู้และคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี
เราได้วางเเผนเเต่งงานกันสิ้นปีนี้ เรากับเเฟนตัวติดกันตลอด
(ตัวติดกันตลอดคือเราเรียนมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน
บ้านอยู่ใกล้กัน ฝึกงานที่เดียวกัน จนได้ทำงานที่เดียวกัน)  
จะมาห่างกันก็เมื่อปีที่เเล้ว เราต้องมาช่วยงานที่บ้าน
ส่วนเเฟนได้งานเป็นเซลล์ เราก็ดีใจกับเขานะคะที่ได้ทำงานที่ดี
ได้ทำในสิ่งที่เค้าชอบ เเต่มันก็รู้สึกเเปลกๆมันไม่ชิน
ยิ่งเรื่องเพื่อนผู้หญิงในที่ทำงานนี่ไม่ชินเลย
(ขอเเทนชื่อเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานว่า ห. นะคะ)
ต้องขออธิบายว่าตอนเรียนมหาลัยเรากับเเฟน
ดันเหมือนรักเเรกพบเจอกันวันเเรกสบตากันรู้สึกชอบกัน
คุยกันอาทิตย์หนึงก็ตกลงเป็นเเฟนกัน
เเล้วด้วยที่เราเรียนคณะเดียวกัน เพื่อนทั้งคณะก็คือเพื่อนเราทั้งคู่
เเล้วตอนมัธยมเนี่ยเเฟนเราเรียนชายล้วนเพื่อนเขาก็จะมีเเต่ผู้ชาย
เพื่อนเเฟนกับเรารู้จักกันดี พอมาทำงานเเล้วเริ่มมีเพื่อนใหม่ที่เป็นผู้หญิงเนี่ย
มันทำให้เราประสาทมาก เพราะอะไรรู้มั้ยคะ??
เพราะเค้าถ่ายรูปกับเเฟนเราบ่อยมาก บางทีไปกันหลายคน
เเต่เลือกถ่ายรูปกับเเฟนเราเเค่สองคน คือ??
อยู่ไกลกันก็กลัวอยู่เเล้วมาเจอเเบบนี้ พยายามเปิดใจกว้างนะคะ
ไม่คิดไม่ฟุ้งซ่านเเต่ทำไม่ได้เลย ห. ถ่ายรูปลงเฟสกะเเฟนเราทีเราก็ทะเลาะกันที
ถ่ายบ่อยจน เพื่อนมาถาม เเม่เพื่อนถาม ที่บ้านถามว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร!!
เป็นกิ๊กเเฟนเราหรอ?? เครียดมากคะ เปิดใจคุยกะเเฟนเลย
ว่าเราไม่โอเคนะเเบบนี้ รู้มั้ยว่าใครๆเค้าก็ถาม เราเคลียดนะ!!
เเฟนก็รับฟัง เขาพาเราไปที่ทำงานเขาบ่อยขึ้น
ไปเพื่อให้รู้จักเพื่อนๆที่ทำงานของเขาว่ามันไม่มีอะไรนะ
กลุ่มเพื่อนที่ทำงานของเเฟนมี 5 คน ผู้ชาย 4 ผู้หญิง 1
ก็คือ ห. คนที่ทำให้เป็นเรื่องนี้ ทุกคนคุยกะเราดี
เราก็เออมันไม่มีไรนี่หว่า คงคิดมากไปเอง เรื่องถ่ายรูปคู่กันไม่มีล่ะ
เเต่มีอยู่วันหนึงเค้าป้อนขนมเเฟนเราต่อหน้าเรา
คือขนมชิ้นเนี่ยเค้ากัดไปแล้วอ่ะ เเล้วมาส่งเข้าปากเเฟนเรา
ไอ้เเฟนเราดันเป็นคนดีรับทันก่อนที่ขนมจะเข้าปากเเต่นางกินค่ะ
นางกินเข้าไป ต่อหน้าต่อตาฉันนะเว้ย !!!
จิตตกมาก พอกลับบ้าน ทะเลาะกับเเฟนหนักมาก
ว่าทำไมทำเเบบนี้ เพื่อนกันจำเป็นต้องป้อน??? เเล้วต่อหน้าฉันเนี่ย
เห็นหัวกันบ้างมั้ย??? ก็เคลียร์ง้อกันจนจบ
เค้ารับปากว่าจะระวังตัวให้มากกว่าเดิม เเล้วยืนยันว่าไม่มีอะไรเกินเลย
ไปกว่าเพื่อนร่วมงานเเล้ว ห. ค้าก็เเต่งงานมีครอบครัวเเล้ว
เราก็เออฉันให้อภัยเเกเเต่อย่าให้มีอีกนะ เราเป็นคนชอบดูโทรศัพท์เเฟน
รู้ว่าไม่ดีรู้ว่าเขาไม่ชอบเเต่เขาก็ไม่ได้ห้ามเราไม่ให้ดูนะคะ เราก็เห็นว่า ห. เนี่ย
โทหาเเฟนเราบ่อยนะ เเต่ เเต่ละครั้งไม่ได้คุยกันนาน เราก็โอเค
คงจะคุยกันเรื่องงาน เเต่ที่รับไม่ได้คือ เฟสไทม์คะ
เเค่เพื่อนร่วมงานจำเป็นต้องเฟสไทม์หาเเฟนเราหรอ!!
ให้ลูกเฟสไทม์มาคุยบ้าง วันหยุดก็เฟสไทม์มา ที่เรารู้ว่าเค้าเฟสไทม์มา
เพราะว่าเรากับเเฟนใช้ apple id เดียวกันคะ
เวลาคนเฟสไทม์มามันจะเด้งเข้าหาเรา
ทุกครั้งเราก็จะถามเเฟนว่าเค้าเฟสมาทำไม
เเฟนเราบอกว่าลูกนางอยากคุยด้วย!!
อย่างนี้ก็มีด้วยหรอ บางทีวันหยุดเเฟน
เเฟนอยู่กะเรา ห. นางก็โทรหาเเฟนเราอ่ะ
จำเรื่องถ่ายรูปได้มั้ยคะ เราห้ามให้เเฟนเรากับ ห. ถ่ายรูปคู่กัน
เเต่ ห. ก็ทำให้เราประสาทเสียจนได้
เวลาไปกินข้าวเเฟนเราจะโทมาบอกว่า
ไปกินนี้นะ ไปกันกี่คน ไปกินที่ไหน เเต่ ห. ค่ะ ห. ชอบถ่ายรูปประมาณว่า
ไปกินข้าวกันสองคนกับเเฟนเรา ประจำ ประมาณว่าถ่ายตัว ห. เอง
ในรถเเฟนเราโดยที่ไม่เห็นเพื่อนๆคนอื่น ถึงเเม้จะไม่เห็นเเฟนเราก็ตาม
ที่ๆเป็นของเราเหมือนโดนคนอื่นมาเเสดงความเป็นเจ้าของ
เหมือนโดนทับที่คงไม่มีใครชอบหรอกใช่มั้ยคะ
เราทะเลาะกับเเฟนเพราะ ห. บ่อยมาก บอกเลิกเเฟนไปหลายหน
เเต่ ห. ไม่เคยรู้ ว่าเค้าคือสาเหตุที่ทำให้เรากะเเฟนทะเลาะกันทุกครั้ง
ไม่เคยรู้ว่าได้ทำร้ายความสุขของคู่เราขนาดไหน
เป็นอะไรที่น่าปวดหัวเเล้วน่าเบื่อมากค่ะ
จริงๆเเล้วเรื่องมันมีเยอะกว่านี้  
เช่นไปกินข้าวกันหลังเลิกงานเเฟนมารับเราไปด้วย
ระหว่างยืนรอเชคบิล ห. เดินมาควงเเขนเเฟนเรา
เเล้วต่อหน้าเราอ่ะ เเฟนเราต้องขยับหนี !!
เครียดคะบอกเลยเจอเเบบนี้ งงกับชีวิต
ว่ามันจำเป็นต้องสนิทกันขนาดนี้เลยหรอคะ
กะเเค่เพื่อนร่วมงาน !!!