สวัสดีค่ะ สมาชิกทุกท่าน,
วันนี้เพิ่งกลับจากคลินิค
หมอนัดอัลตราซาวน์ เราตื่นเต้นมากค่ะ อยากรู้เพศลูกมากๆ
แต่กลับได้รับข่าวร้าย
ลูกนอนคู้อยู่ในท้อง หัว..ก้น..ขา งอพับ ติดกับผนังมดลูกทุกด้าน
หมอบอกว่า..น้ำคร่ำแทบไม่มีเลย
ลูกกำลังแย่ ชีพจรเขาเต้นอยู่ แต่ไม่ดีเท่าที่ควร
ท้องเล็กมาก (น้ำหนักเราลดอีก)
...
แย่ไปหมดเลย
...
เพราะตัวเราเองที่ทำงานหนัก ตั้งแต่รู้ว่าท้อง เดือน ม.ค. ก็ต้องมาจัดงานศพให้พ่อ
ไปทำงาน..ล่ามกลางสนามรบ..
กลับมาบ้าน ก็ไปดูธุรกิจที่ลาว เดินเป็นสิบๆกิโล ยกของ ไม่ค่อยได้นอนพักผ่อน
ล่าสุด...จัดงาน 100 วันของพ่อ เดินรับแขก เดินทั่วงาน ยกลังน้ำ อุ้มลูกคนโต (1ขวบ)
จนวันที่ 28 เมย มีเลือดออก
ไปหาหมอ(ใน รพ. รัฐ ไม่ใช่หมอประจำ)
หมอบอกว่า ..เด็กยังอยู่..
ตอนแรกหมอให้นอน ...แต่เรานอน รพ. ไม่ได้ เลยขอปฏิเสธการรักษา กลับบ้าน เพราะต้องเคลียร์งานให้จบ
เรามีกันแค่ แม่ เรา และสามี (พี่สาวเราก็มีแต่เขามาเป็นแขกเฉยๆ ไม่ได้ช่วยงาน)
..
พอเคลียร์งานจบ (มีเรื่องคนงานลักเหล้า ลักเงิน และพระเครื่องด้วย เลยวุ่นวายไปใหญ่)
วันนี้เลยไปหาหมอ...และเจอผลอัลตราซาวน์ที่กล่าวไป
...
ทุกอย่างที่เล่าไป...แม่เรา ไม่รู้เรื่องเลย เราไม่กล้าบอกเพราะแม่พูดตลอด(ด่า) ตลอดว่า เราไม่น่ามีลูก กลัวเลี้ยงไม่รอด มีคนเดียวก็เหนื่อยจะแย่แล้ว ..อย่ามีอีกคนนะ ...บวกกับที่แม่ช็อคเรื่องพ่อเสีย
เราไม่กล้าทำร้ายจิตใจแม่อีกแล้ว
(แม่ไม่ดีใจแน่ๆ 100% เพราะแม่บอกแล้วว่า ไม่เอาหลานเพิ่ม)

เวลาเราไปหาหมอ..เราจะบอกว่า มดลูกอักเสบ เพราะยกของ (คนแรกผ่าคลอด) หรือบางทีเราออกไปซื้อของใช้ลูกก็จะแวะหาหมอที่คลินิก
และ ท้องเราสังเกตุยาก ..เพราะเราอ้วน
..
สามีเราก็ดูแลออกนอกหน้าเหมือนลูกคนแรกไม่ได้
เราตอนนี้..สภาพจิตใจบอกตรงๆว่า แย่สุดๆ ทั้งน้อยใจ กลัว เสียใจ เครียด มันทุกอย่างเลย
แบกรับไว้คนเดียว ร้องไห้คนเดียวเงียบๆ
จะคุยกับสามีก็ต้องคุยในไลน์
..
เวลามีโอกาสอยู่กันสองคน สามีก็ไม่สนใจจะมาจับท้อง ต้องเรียก ต้องให้บังคับมา
เราน้อยใจนะ ..เขาไม่เห่อ ไม่ห่วง เหมือนท้องคนแรกเลย มันเยอะไปหมด ..ไม่รู้จะทำไงค่ะ
..
ผ่านมา 20 วีค
ไม่มีวันไหนที่ไม่เครียด ไม่เหนื่อยเลย
จนลูกต้องมารับผลกระทบ
กลัวลูกไม่แข็งแรงมากๆค่ะ
..
มีใครมีอะไรแนะนำไหมคะ
ฟุ้งซ่านมาก จะประสาทอยู่แล้วค่ะ