แล้วเมื่อไรจะรวย จะมีเงินมีทอง ครอบครัวสบาย กันละครับ มัวแต่โทษฟ้าโทษฝน ต้นทุนไม่เท่ากัน โอกาสคนเราไม่เหมือนกัน ชาตินี้ก็อย่าไปหวังจะลืมตาอ้าปาก ..
จะไปหวังรวยด้วยการพนัน หรือ หวย ก็ขอบอกว่า โอกาสมันน้อยมาก ไม่ถึง1เปอเซ็นเลยนะ คนที่จะรวยจากการเสี่ยงดวง..
ถ้าคิดจะรวย แต่ไม่อยากลงมือ ไม่อยากลงแรง และไม่อยากเสียเหงื่อ ก็คงต้องบอกว่า ไปนอนฝันเถอะไป..
บทเรียนของเจ้าสัวไทย มีให้ดูเยอะแยะ ทำไมไม่ดู อย่างเสี่ยเจริญฯ เจ้าของเบียร์ช้าง มีต้นทุนไหม?? กว่าจะรวยถึงทุกวันนี้ เค้าก็มาจากเด็กยากจนที่พ่อขายผัดไทยมาก่อน
ประวัติ เสี่ยเจริญนายกองเอก เจริญ สิริวัฒนภักดี มีชื่อภาษาจีนว่า “โซว เคียกเม้ง” (苏 旭明, เคียกเม้ง แซ่โซว) ชื่อนามสกุลเดิมคือ "ศรีสมบูรณานนท์" เกิดเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2487 บิดามีอาชีพขายหอยทอด ใช้เวลาเรียนถึง 8 ปีเพื่อให้จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนเผยอิง เนื่องจากระหว่างเรียนต้องทำงาน หาเลี้ยงชีพด้วยการขายของเล็กๆ น้อยๆ เมื่อเขาอายุ 11 ปี ได้รับจ้างเข็นรถส่งสินค้า ย่านสำเพ็ง ทรงวาด จากนั้นจึงขยับเป็นพ่อค้าหาบของขาย
ปี 2504 ได้เป็นลูกจ้างของชาวจีนที่อพยพมาอยู่เมืองไทยคนหนึ่ง ในบริษัทย่งฮะเส็ง และห้างหุ้นส่วนจำกัด แพนอินเตอร์ ที่จัดส่งสินค้าให้โรงงานสุราบางยี่ขัน และเพียงปีเดียวเขาได้เป็น ”ซัพพลายเออร์” ให้โรงงานสุราบางยี่ขันเอง นำมาสู่การรู้จักกับนายจุล กาญจนลักษณ์” ผู้เชี่ยวชาญการปรุงรสสุรา โดยเฉพาะสูตร ”แม่โขง” และคุ้นเคยกับเจ้าสัว เถลิง เหล่าจินดา” ผู้มีอำนาจในการจัดซื้ออุปกรณ์ทุกอย่างของโรงงาน โซวเคียกเม้ง” กลายเป็นขุนพลคู่ใจของเจ้าสัวเถลิงในเวลาไม่นาน เพราะความอ่อนน้อมถ่อมตน และมีสัมมาคารวะ กลยุทธ์ แลเคล็ดลับในการทำธุรกิจสุราจึงเป็นของเขาในที่สุด
เมื่ออยู่ในวงการของเจ้าสัวแล้ว จึงได้มีโอกาสพบกับ ”วรรณา แซ่จิว” หรือปัจจุบันคือ ”คุณหญิงวรรณา สิริวัฒนภักดี” บุตรสาวของเจ้าสัวกึ้งจู แซ่จิว
ถ้าเค้ามัวแต่คิดว่า ต้นทุนชีวิตไม่เท่ากัน เค้าจะมีวันนี้ไหม ถ้าเค้าคิดจะโทษรัฐบาล โทษฟ้าโทษฝน เค้าจะมีวันนี้ไหม ถามตัวเองดูก่อนว่า ได้พยายามทำชีวิต ให้ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน หรือยัง??
อยากรวย อยากมั่งมี แต่ขอนอนก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำ
จะไปหวังรวยด้วยการพนัน หรือ หวย ก็ขอบอกว่า โอกาสมันน้อยมาก ไม่ถึง1เปอเซ็นเลยนะ คนที่จะรวยจากการเสี่ยงดวง..
ถ้าคิดจะรวย แต่ไม่อยากลงมือ ไม่อยากลงแรง และไม่อยากเสียเหงื่อ ก็คงต้องบอกว่า ไปนอนฝันเถอะไป..
บทเรียนของเจ้าสัวไทย มีให้ดูเยอะแยะ ทำไมไม่ดู อย่างเสี่ยเจริญฯ เจ้าของเบียร์ช้าง มีต้นทุนไหม?? กว่าจะรวยถึงทุกวันนี้ เค้าก็มาจากเด็กยากจนที่พ่อขายผัดไทยมาก่อน
ประวัติ เสี่ยเจริญนายกองเอก เจริญ สิริวัฒนภักดี มีชื่อภาษาจีนว่า “โซว เคียกเม้ง” (苏 旭明, เคียกเม้ง แซ่โซว) ชื่อนามสกุลเดิมคือ "ศรีสมบูรณานนท์" เกิดเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2487 บิดามีอาชีพขายหอยทอด ใช้เวลาเรียนถึง 8 ปีเพื่อให้จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนเผยอิง เนื่องจากระหว่างเรียนต้องทำงาน หาเลี้ยงชีพด้วยการขายของเล็กๆ น้อยๆ เมื่อเขาอายุ 11 ปี ได้รับจ้างเข็นรถส่งสินค้า ย่านสำเพ็ง ทรงวาด จากนั้นจึงขยับเป็นพ่อค้าหาบของขาย
ปี 2504 ได้เป็นลูกจ้างของชาวจีนที่อพยพมาอยู่เมืองไทยคนหนึ่ง ในบริษัทย่งฮะเส็ง และห้างหุ้นส่วนจำกัด แพนอินเตอร์ ที่จัดส่งสินค้าให้โรงงานสุราบางยี่ขัน และเพียงปีเดียวเขาได้เป็น ”ซัพพลายเออร์” ให้โรงงานสุราบางยี่ขันเอง นำมาสู่การรู้จักกับนายจุล กาญจนลักษณ์” ผู้เชี่ยวชาญการปรุงรสสุรา โดยเฉพาะสูตร ”แม่โขง” และคุ้นเคยกับเจ้าสัว เถลิง เหล่าจินดา” ผู้มีอำนาจในการจัดซื้ออุปกรณ์ทุกอย่างของโรงงาน โซวเคียกเม้ง” กลายเป็นขุนพลคู่ใจของเจ้าสัวเถลิงในเวลาไม่นาน เพราะความอ่อนน้อมถ่อมตน และมีสัมมาคารวะ กลยุทธ์ แลเคล็ดลับในการทำธุรกิจสุราจึงเป็นของเขาในที่สุด
เมื่ออยู่ในวงการของเจ้าสัวแล้ว จึงได้มีโอกาสพบกับ ”วรรณา แซ่จิว” หรือปัจจุบันคือ ”คุณหญิงวรรณา สิริวัฒนภักดี” บุตรสาวของเจ้าสัวกึ้งจู แซ่จิว
ถ้าเค้ามัวแต่คิดว่า ต้นทุนชีวิตไม่เท่ากัน เค้าจะมีวันนี้ไหม ถ้าเค้าคิดจะโทษรัฐบาล โทษฟ้าโทษฝน เค้าจะมีวันนี้ไหม ถามตัวเองดูก่อนว่า ได้พยายามทำชีวิต ให้ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน หรือยัง??