มาต่อ จากเมื่อวานครับ
ผมตกใจมากที่หาแจนไม่เจอ ผมเดินหาทั่วบ้าน แต่ลืมไปว่าลืมหาในห้องน้ำ ผมเลยคิดเล่น พิเรน ปีนห้องน้ำครับ เห็นแจนอาบน้ำอยู่ ผมนี่ตาโตเลยครับ
แจนตกใจ ฉีดน้ำใส่ผม ผมตกใจ หงายหลัง สลบเลยครับ ตื่นมา แจนกำลังเช้ดตัวให้ผม
แจน:เล่นอะไรไม่รุ้เรื่อง
เรา:นี่ เราเจ็บอยู่นะ
แจน:แล้วถ้าหงายหลังไป หัวแตก จะทำไง
เรา:ขอโทา ก็เปนห่วง หาทั่วบ้าน ก็หาไม่เจอ
แจน:555 สมน้ำหน้า ทำอะไรไม่ระวัง
เรา:แงงง
แล้วแจนก็ไปเอาข้าวต้มมาให้ผมทาน
แจน:อ่ะ ทานข้าวก่อน
เรา:ปวดหัวอ่ะ กินเองไม่ไหว (เกิดอาการอยากอ้อน)5555
แจน:อ่ะๆ ป้อนก็ได้
เรา:น่ารักมากๆ
แจน:อย่ามาทำเปนพูดดี
แล้วผมก็กินข้าวเสร็จ ก็ไปดูหนัง กัน กินข้าว เที่ยวห้างปกติ แล้วพอดีที่ผมเดิน ผมเห็นผญ.คนนึงก้มเก็บขนม เห็นร่อง แล้วผมนี่ตาโตเลยครับ พอดีตอนนั้น แจนเลือกูสร้อยข้อมืออยู่
เรา:ว้าวว
แจน:ว้าวอะไรย่ะ
เรา:อ่อ ป่าว
แจน:ขอเลือกสร้อยแปปนะ
เรา:ครับ
ระหว่างนั้นผมก็ไปบอกน้องเค้าครับ ว่าน้องเค้าลืมรูดซิปเป้า แต่ใจจริงผมก็ไม่กล้าหรอกครับ เลยเดินไปทักเค้าครับ
เรา:คุณครับ ชื่อไรครับ
แพม: แพมค่ะ
เรา:คือ คุณ .. ลืมรูดซิปอ่าครับ
แพม: เอ้า หรอ ขอบคุณนะคะ ที่บอก
เรา:อ่อ ไม่เปนไรครับ
แพม:ว่าแต่คุณชื่อไรคะ
เรา:อ่อ ผมชื่อ รัก ครับ
แพม:ขอเบอร์หน่อยได้มั้ยคะ
เรา:ยิ้ม เขินครับ แต่ก็ให้5555
หลังจากนั้น แจนก็เดินมาแล้วทักแพม ผมนี่ตกใจเลยครับ ที่แท้เค้าเปนเพื่อนกัน
แจน:อ้าว แพม มาทำไรที่นี่ย่ะ
แพม:อ้าว หวัดดีแจน
แจน:รัก รู้จักแพมด้วยหรอ
ตอนนั้นมึนมากครับ ตกใจกลัวแพมบอกแจนว่าผมจีบ
เรา:อ่อ พอดีเค้าลืมรูดซิปหน่ะ เราเลยบอก
แพม:อ้อ ใช่ๆ
ผมกับแพมมองหน้ากันแล้วส่งซิก555
แจน:จริงหรอ (ทำหน้าไม่เชื่อ)
เรา:จริงสิ นี่เราคบกันมาจะ2ปีแล้วนะ เราเคยโกหกเธอด้วยหรอ
แจน:ตลอดอ่ะ
เรา:ทำหน้าอายเลยครับ
แพม:ยัยแจนหวงผัวเหลือเกินนะ
แจน:แน่นอน ย่ะ ยิ่งชอบออกนอกลู่นอกทางอยู่ด้วย
เรา:เงียบ
แพม:เอาหน่า ไม่ได้เจอกันนาน ไปหาข้าวทานกันดีกว่า
แจน:เคๆ
หลังจากนั้นพวกสาวๆเค้าก็ไปทานข้าวช็อปปิ้งกันครับ ส่วนผมเงียบอย่างเดียว ใจสั่นมากครับ กลัวแจนรู้ แต่แท้จริงแล้ว แพมนี่เปนผญ.ระดับ คาสโนวี่เลยครับ
แจน:งั้นชั้นกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน
แพม:โอเค เดี๋ยวว่างจะไปหา
เรา:ได้แต่บาย
พอกลับถึงบ้าน แจนทำหน้าบูด
แจน:ช่างสังเกต จริงๆนะคะ
เรา:เรื่องอะไรหรอ
แจน:เรื่องซิปกางเกงไง
เรา:เอ้า ก็มันเห็นเอง
ณ ตอนนั้น แพมโทรมาพอดี
แจน:ทำไมไม่รับโทรศัพท์อ่ะ
เรา:อ่อ มันโทรมายืมตังอ่ะ ไม่อยากรับ
แจน:หรอ เอามานี้
พอแจนเห็น ว่าเปนชื่อแพม ยังกะดดนผีเข้าสิง
แจน:รับแล้วเปิดลำโพง
เรา:เงียบ
แจน:เร็วสิ!!!
เรา:ครับ
รับโทรศัพท์แพม
แพม:เปนไงเคลียกับยัยแจนยัง
เรา:อ่อ เคลียแล้ว
แพม:พรุ่งนี้ว่างมั้ย ไปเที่ยวกันป่ะ
เรา:เงียบ
แจนมองหน้าเราด้วยสายตาที่ดมโหร้ายมากกก
แจนหยิกผมครับ ผมเลยบอกแพมไปว่าไม่ไป ไม่ว่างมีงาน
แพม:นั้นแน่ กลัวยายแจนล่ะสิ งั้นเดี๋ยวค่อยคุยกันนะ เดี๋ยวทักไลน์ ไป
เรา:อื้ม โอเคร
แพม วางสาย
แจน:ไหนบอกแค่คุยกันแบบเพื่อนไง ทำไมต้องชวนกันไปเที่ยวด้วย
เรา:ก็เค้าขอ เค้าอยากเลี้ยงข้าวตอบแทน
แจน;เงียบ เดินหนี
เรา;ดึงมือ
แจน;สะบัดออก แล้วเดินขึ้นห้องนอน
ผมนี่เครียดเลยครับ ไม่รุ้จะทำไง กลัวเพื่อนเค้าจะทะเลาะกันเพราะผม ถ้ารุ้ว่าเค้าเปนเพื่อนกันผมคงไม่ไปบอกหรอกครับ555
ผมก็เลยไปง้อแจน ซื้อเค้กที่แจนชอบทานไปให้
แจน:เอามาทำไม
เรา:ก็เธอชอบไม่ใช่หรอ เราก็เลยอยากซื้อให้
แจน:ไม่หิว
เรา:กินหน่อยนะ นะๆๆๆ (ทำหน้าอ้อน)
แจน:อือ
ผมก็เลยป้อนเค้กเค้าครับ แต่เค้าก็ยังไม่หายงอลผม
เรา:หายงอลเราเถอะนะ เราไม่ได้คิดไรกับแพม
แจน:แล้วทำไมต้องโทรมาหากันชวนไปเที่ยวขนาดนี้ด้วย
เรา:สัญยาจะไม่ ยุ่ง ไม่คุย ไม่วุ่นวายด้วยแล้ว
เรา:หายงอลเถอะนะ นะๆๆๆ
แจน;ยอมก็ได้
เรา:ไหนๆเธอก็ให้อภัยเราแล้วอ่ะ
แจน:อื้ม แล้วไง
เรา:แจน เรามีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับเธอ
แจน:ว่า
เรา:นี่เราก็คบกันมานานแล้วนะ เราอยากขอเธอแต่งงานอ่ะ
แจนหน้านิ่งเลยครับ สงสัยจะอึ้ง
แจน:เอาจริงหรอ เธอแน่ใจหรอ ว่าจะเลือกเราเปนคู่ชีวิต
เรา:แน่ใจสิ เอาแหวนมาเซอไพรส์ครับ วงละเกือบ2แสน
ขออนุญาติข้ามไปถึงตอนแต่งงานเลยนะครับ
ก็สินสอดก็5ล้านครับ เก็บมาทั้งชีวิตครับแล้วพ่อกับแม่ก้ช่วยด้วย
แล้วตอนผมเข้าห้องหอ
เรา:แจนไหนๆเราก็เปนสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายแล้วอ่ะ
แจน:อื้ม ทำไมหรอ
เรา:เรามามีลูกกันป่าว
แจน:ไอ้บ้า
เรา:ว่าเราหรอ มานี่เลย
แน่นอนครับ ไม่ได้นอนทั้งคืน นอนเกือบตี2 ฟินมากๆๆๆๆๆ
ตื่นเช้ามาผมรู้สึกว่าน้องชายผมมันอุ่นๆที่แท้ แจนจับน้องชายผม แข็งอีกแล้วครับ555
เรา;แจนๆๆ ตื่นๆๆ
แจน:ว่าไงมีอะไร
แจน:เห้ย เธอเราจับไอะไรไม่รุ้อ่ะ แข็งน่ากลัวมากอ่ะ
เรา:เะออ่ะ จับน้อชายเรา!!!!
แจนหน้าแดงเลยครับ5555
เรา:เอาอีกสักยกม่ะๆๆ
แจน;ไอ้บ้า ทะลึ่ง วันนี้เพลียมาก พักไว้ก่อน
แล้วผมจะทำไงได้ละครับ โกรธ แหม่ๆ มายั่วเรา แล้วจะทั้งเราไปดื้อๆ
ลากแขนแจนเข้าห้องน้ำเลยครับ
เรา:อาบน้ำให้เราหน่อย
แจน:ไอ้บ้า ทุเรศ อาบเอง
เรา:ได้ งั้นก่อนอาบ ขอ
แจนยังไม่ตอบครับ อุ้มตามานั่งระหว่างขา แล้วก็....ฟินมากๆๆๆ
แน่นอนครับกว่าจะได้ทานข้าวเกือบเที่ยง ผมพาแจนไปเที่ยวผับ แล้วเจอแพมพอดี
แพมเดินเข้ามาทักผม
แพม:เอ้า รัก มาหาเราหรอ
เรา:ป่าว มากับแจน
แจน:หวัดดียัยแพม เปนไง ยังไม่เลิกเที่ยวกลางคืนอีกหรอย่ะ
เรา:555 ขำครับ
แพม:ก็ชั้นไม่มีผัวเปนตัวเปนตนแบบเธอนิ อิจมากย่ะ
เรา:เดี๋ยวเปนให้เอามั้ย555
แจน:หยิก ทำหน้าบึ้งครับ
เรา;แหม๋ ล้อเล่นคร้าบ
เรา:ไม่หรอก รักแจนคนเดียว หอมแก้มโชว์ครับ
แจนหน้าแดงเลยครับ
แล้วคุยกันอยู่ดีดี แจนก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
แพม:ยัยแจนเปนไรอ่ะ
เรา:สงสัย คงจะทำงานหนักมั้ง
แพม:อย่าบอกนะว่ายัยแจนท้อง
เรา:เห้ย ไม่ใช่มั้ง
เดี๋ยวมาครับ ทานข้าวก่อน
[ความรักเล่นตลก] (ต่อจากเมื่อวาน) 18+ ไม่อ่านพลาดครับ อิอิ
ผมตกใจมากที่หาแจนไม่เจอ ผมเดินหาทั่วบ้าน แต่ลืมไปว่าลืมหาในห้องน้ำ ผมเลยคิดเล่น พิเรน ปีนห้องน้ำครับ เห็นแจนอาบน้ำอยู่ ผมนี่ตาโตเลยครับ
แจนตกใจ ฉีดน้ำใส่ผม ผมตกใจ หงายหลัง สลบเลยครับ ตื่นมา แจนกำลังเช้ดตัวให้ผม
แจน:เล่นอะไรไม่รุ้เรื่อง
เรา:นี่ เราเจ็บอยู่นะ
แจน:แล้วถ้าหงายหลังไป หัวแตก จะทำไง
เรา:ขอโทา ก็เปนห่วง หาทั่วบ้าน ก็หาไม่เจอ
แจน:555 สมน้ำหน้า ทำอะไรไม่ระวัง
เรา:แงงง
แล้วแจนก็ไปเอาข้าวต้มมาให้ผมทาน
แจน:อ่ะ ทานข้าวก่อน
เรา:ปวดหัวอ่ะ กินเองไม่ไหว (เกิดอาการอยากอ้อน)5555
แจน:อ่ะๆ ป้อนก็ได้
เรา:น่ารักมากๆ
แจน:อย่ามาทำเปนพูดดี
แล้วผมก็กินข้าวเสร็จ ก็ไปดูหนัง กัน กินข้าว เที่ยวห้างปกติ แล้วพอดีที่ผมเดิน ผมเห็นผญ.คนนึงก้มเก็บขนม เห็นร่อง แล้วผมนี่ตาโตเลยครับ พอดีตอนนั้น แจนเลือกูสร้อยข้อมืออยู่
เรา:ว้าวว
แจน:ว้าวอะไรย่ะ
เรา:อ่อ ป่าว
แจน:ขอเลือกสร้อยแปปนะ
เรา:ครับ
ระหว่างนั้นผมก็ไปบอกน้องเค้าครับ ว่าน้องเค้าลืมรูดซิปเป้า แต่ใจจริงผมก็ไม่กล้าหรอกครับ เลยเดินไปทักเค้าครับ
เรา:คุณครับ ชื่อไรครับ
แพม: แพมค่ะ
เรา:คือ คุณ .. ลืมรูดซิปอ่าครับ
แพม: เอ้า หรอ ขอบคุณนะคะ ที่บอก
เรา:อ่อ ไม่เปนไรครับ
แพม:ว่าแต่คุณชื่อไรคะ
เรา:อ่อ ผมชื่อ รัก ครับ
แพม:ขอเบอร์หน่อยได้มั้ยคะ
เรา:ยิ้ม เขินครับ แต่ก็ให้5555
หลังจากนั้น แจนก็เดินมาแล้วทักแพม ผมนี่ตกใจเลยครับ ที่แท้เค้าเปนเพื่อนกัน
แจน:อ้าว แพม มาทำไรที่นี่ย่ะ
แพม:อ้าว หวัดดีแจน
แจน:รัก รู้จักแพมด้วยหรอ
ตอนนั้นมึนมากครับ ตกใจกลัวแพมบอกแจนว่าผมจีบ
เรา:อ่อ พอดีเค้าลืมรูดซิปหน่ะ เราเลยบอก
แพม:อ้อ ใช่ๆ
ผมกับแพมมองหน้ากันแล้วส่งซิก555
แจน:จริงหรอ (ทำหน้าไม่เชื่อ)
เรา:จริงสิ นี่เราคบกันมาจะ2ปีแล้วนะ เราเคยโกหกเธอด้วยหรอ
แจน:ตลอดอ่ะ
เรา:ทำหน้าอายเลยครับ
แพม:ยัยแจนหวงผัวเหลือเกินนะ
แจน:แน่นอน ย่ะ ยิ่งชอบออกนอกลู่นอกทางอยู่ด้วย
เรา:เงียบ
แพม:เอาหน่า ไม่ได้เจอกันนาน ไปหาข้าวทานกันดีกว่า
แจน:เคๆ
หลังจากนั้นพวกสาวๆเค้าก็ไปทานข้าวช็อปปิ้งกันครับ ส่วนผมเงียบอย่างเดียว ใจสั่นมากครับ กลัวแจนรู้ แต่แท้จริงแล้ว แพมนี่เปนผญ.ระดับ คาสโนวี่เลยครับ
แจน:งั้นชั้นกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน
แพม:โอเค เดี๋ยวว่างจะไปหา
เรา:ได้แต่บาย
พอกลับถึงบ้าน แจนทำหน้าบูด
แจน:ช่างสังเกต จริงๆนะคะ
เรา:เรื่องอะไรหรอ
แจน:เรื่องซิปกางเกงไง
เรา:เอ้า ก็มันเห็นเอง
ณ ตอนนั้น แพมโทรมาพอดี
แจน:ทำไมไม่รับโทรศัพท์อ่ะ
เรา:อ่อ มันโทรมายืมตังอ่ะ ไม่อยากรับ
แจน:หรอ เอามานี้
พอแจนเห็น ว่าเปนชื่อแพม ยังกะดดนผีเข้าสิง
แจน:รับแล้วเปิดลำโพง
เรา:เงียบ
แจน:เร็วสิ!!!
เรา:ครับ
รับโทรศัพท์แพม
แพม:เปนไงเคลียกับยัยแจนยัง
เรา:อ่อ เคลียแล้ว
แพม:พรุ่งนี้ว่างมั้ย ไปเที่ยวกันป่ะ
เรา:เงียบ
แจนมองหน้าเราด้วยสายตาที่ดมโหร้ายมากกก
แจนหยิกผมครับ ผมเลยบอกแพมไปว่าไม่ไป ไม่ว่างมีงาน
แพม:นั้นแน่ กลัวยายแจนล่ะสิ งั้นเดี๋ยวค่อยคุยกันนะ เดี๋ยวทักไลน์ ไป
เรา:อื้ม โอเคร
แพม วางสาย
แจน:ไหนบอกแค่คุยกันแบบเพื่อนไง ทำไมต้องชวนกันไปเที่ยวด้วย
เรา:ก็เค้าขอ เค้าอยากเลี้ยงข้าวตอบแทน
แจน;เงียบ เดินหนี
เรา;ดึงมือ
แจน;สะบัดออก แล้วเดินขึ้นห้องนอน
ผมนี่เครียดเลยครับ ไม่รุ้จะทำไง กลัวเพื่อนเค้าจะทะเลาะกันเพราะผม ถ้ารุ้ว่าเค้าเปนเพื่อนกันผมคงไม่ไปบอกหรอกครับ555
ผมก็เลยไปง้อแจน ซื้อเค้กที่แจนชอบทานไปให้
แจน:เอามาทำไม
เรา:ก็เธอชอบไม่ใช่หรอ เราก็เลยอยากซื้อให้
แจน:ไม่หิว
เรา:กินหน่อยนะ นะๆๆๆ (ทำหน้าอ้อน)
แจน:อือ
ผมก็เลยป้อนเค้กเค้าครับ แต่เค้าก็ยังไม่หายงอลผม
เรา:หายงอลเราเถอะนะ เราไม่ได้คิดไรกับแพม
แจน:แล้วทำไมต้องโทรมาหากันชวนไปเที่ยวขนาดนี้ด้วย
เรา:สัญยาจะไม่ ยุ่ง ไม่คุย ไม่วุ่นวายด้วยแล้ว
เรา:หายงอลเถอะนะ นะๆๆๆ
แจน;ยอมก็ได้
เรา:ไหนๆเธอก็ให้อภัยเราแล้วอ่ะ
แจน:อื้ม แล้วไง
เรา:แจน เรามีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับเธอ
แจน:ว่า
เรา:นี่เราก็คบกันมานานแล้วนะ เราอยากขอเธอแต่งงานอ่ะ
แจนหน้านิ่งเลยครับ สงสัยจะอึ้ง
แจน:เอาจริงหรอ เธอแน่ใจหรอ ว่าจะเลือกเราเปนคู่ชีวิต
เรา:แน่ใจสิ เอาแหวนมาเซอไพรส์ครับ วงละเกือบ2แสน
ขออนุญาติข้ามไปถึงตอนแต่งงานเลยนะครับ
ก็สินสอดก็5ล้านครับ เก็บมาทั้งชีวิตครับแล้วพ่อกับแม่ก้ช่วยด้วย
แล้วตอนผมเข้าห้องหอ
เรา:แจนไหนๆเราก็เปนสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายแล้วอ่ะ
แจน:อื้ม ทำไมหรอ
เรา:เรามามีลูกกันป่าว
แจน:ไอ้บ้า
เรา:ว่าเราหรอ มานี่เลย
แน่นอนครับ ไม่ได้นอนทั้งคืน นอนเกือบตี2 ฟินมากๆๆๆๆๆ
ตื่นเช้ามาผมรู้สึกว่าน้องชายผมมันอุ่นๆที่แท้ แจนจับน้องชายผม แข็งอีกแล้วครับ555
เรา;แจนๆๆ ตื่นๆๆ
แจน:ว่าไงมีอะไร
แจน:เห้ย เธอเราจับไอะไรไม่รุ้อ่ะ แข็งน่ากลัวมากอ่ะ
เรา:เะออ่ะ จับน้อชายเรา!!!!
แจนหน้าแดงเลยครับ5555
เรา:เอาอีกสักยกม่ะๆๆ
แจน;ไอ้บ้า ทะลึ่ง วันนี้เพลียมาก พักไว้ก่อน
แล้วผมจะทำไงได้ละครับ โกรธ แหม่ๆ มายั่วเรา แล้วจะทั้งเราไปดื้อๆ
ลากแขนแจนเข้าห้องน้ำเลยครับ
เรา:อาบน้ำให้เราหน่อย
แจน:ไอ้บ้า ทุเรศ อาบเอง
เรา:ได้ งั้นก่อนอาบ ขอ
แจนยังไม่ตอบครับ อุ้มตามานั่งระหว่างขา แล้วก็....ฟินมากๆๆๆ
แน่นอนครับกว่าจะได้ทานข้าวเกือบเที่ยง ผมพาแจนไปเที่ยวผับ แล้วเจอแพมพอดี
แพมเดินเข้ามาทักผม
แพม:เอ้า รัก มาหาเราหรอ
เรา:ป่าว มากับแจน
แจน:หวัดดียัยแพม เปนไง ยังไม่เลิกเที่ยวกลางคืนอีกหรอย่ะ
เรา:555 ขำครับ
แพม:ก็ชั้นไม่มีผัวเปนตัวเปนตนแบบเธอนิ อิจมากย่ะ
เรา:เดี๋ยวเปนให้เอามั้ย555
แจน:หยิก ทำหน้าบึ้งครับ
เรา;แหม๋ ล้อเล่นคร้าบ
เรา:ไม่หรอก รักแจนคนเดียว หอมแก้มโชว์ครับ
แจนหน้าแดงเลยครับ
แล้วคุยกันอยู่ดีดี แจนก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
แพม:ยัยแจนเปนไรอ่ะ
เรา:สงสัย คงจะทำงานหนักมั้ง
แพม:อย่าบอกนะว่ายัยแจนท้อง
เรา:เห้ย ไม่ใช่มั้ง
เดี๋ยวมาครับ ทานข้าวก่อน